به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ غلامرضا عليزاده در خصوص اثرات قرارگرفتن دانش آموزان در شبكه هاي اجتماعي و فضاي مجازي اظهارداشت: از نظر جسمي باعث مي شود كه در بچه ها كم تحركي ايجاد شود و اين كم تحركي باعث نوعي چاقي مرضي در كودكان و نوجوانان مي شود و در عين حال به دليل زياد نشستن پاي اين دستگاه ها قسمت شانه و بالاي كمر حالت قوسي بر مي دارد و در اصطلاح عاميانه قوز دار مي شوند، در عين حال به دليل تشعشعاتي كه اين مانيتورها وارد چشم مي كنند به نوعي در بينايي افراد تاثير مي گذارد به طوري كه اكثرا بچه ها در سنين پايين دچار ضعف بينايي مي شوند و اين پديده دارد خودش را نشان مي دهد.

اين جامعه شناس و استاد دانشگاه افزود: بنابراين يكي از عوامل تاثير منفي استفاده از اين دستگاه ها تاثير جسماني و فيزيكي است و همين تحركي مي تواند باعث پيدايش بيماري ها در كودكان و نوجوانان و حتي در سنين بالاتر شود. چرا كه متاسفانه اين وضعيت را در برخي بزرگسالان نيز مشاهده مي كنيم.

عليزاده با اشاره به مضرات استفاده از اين شبكه ها، عامل اجتماعي را از ديگر عوامل مضرات استفاده دائم كودكان و نوجوانان از شبكه هاي اجتماعي دانست و عنوان كرد: به دليل نشستن بيش از حد در پاي اين دستگاه ها بچه ها هم ارتباط كلامي شان ضعيف مي شود به طوري كه ارتباط كلامي در آنها تقويت نمي شود چرا كه كمتر صحبت مي كنند بنابراين به مرور نحوه صحبت كردن شان در جمع دچار مشكل مي شود و در عين حال چون ارتباط رو در رو با افراد ندارند و در يك كنش اجتماعي با مردم نيستند، به مرور ارتباطات اجتماعي نوجوانان ضعيف مي شود و قدرت ارتباط و توانمندي هاي ارتباط گيري شان ضعيف مي شود به طوري كه در ارتباط گيري با افراد دچار مشكل مي شوند. نمي توانند كار گروهي را بر عهده بگيرند و خلاقيت كلامي ايجاد كنند بنابراين ارتباطات اجتماعي شان دچار ضعف مي شود.

وي ادامه داد: از ديگر پيامدهاي منفي استفاده مداوم از شبكه هاي اينترنتي و مجازي عامل روانشناسي است زيرا افراد در اين فضاها با انسان هايي در تماس مجازي هستند كه يك چهره خوب و مطلوب از خود بروز مي دهند و همگي سعي مي كنند در اين نوع فضاها بهترين نمود رفتاري و شخصيتي خود را نشان دهند كه اين فضاي مجازي به عنوان يك واقعيت ارتباط انساني تلقي مي شود اما بعدا كه در ارتباطات واقعي با افراد مواجه مي شوند مي بينند كه از آن فضا و مناسبات انساني و رفتاري خبري نيست و نسبت به انسان هاي ديگر به نوعي دچار واگرايي و بازدارندگي مي شوند.

اين جامعه شناس و استاد دانشگاه اضافه كرد: از همين رو اين عوامل سبب دوري آنها از فضاهاي اجتماعي مي شود چرا كه اين نوع فضاها را فضايي نامتناجس مي دانند كه باعث مي شود كمتر وارد آن شوند و بيشتر در فضاهاي ذهني زندگي كنند تا در فضاهاي عيني و واقعي؛ همچنين چون توقعات ذهني شان برآورده نمي شود، حالت ضد اجتماعي و ضد ارتباطي در كودكان و نوجوانان تقويت مي شود كه مشكلات بيشتري را مي تواند در آينده برايشان پيش آورد.

عليزاده تصريح كرد: چون بسياري از ارتباطات از طريق كلام و نگاه منتقل مي شود، بنابراين اين ارتباط كلامي و نگاهي چون در افراد به درستي شكل نمي گيرد نوع برخوردشان با انسان هاي ديگر مكانيكي مي شود و آن حالت ارگانيك و خلاق را از دست مي دهند و به نوعي ارتباطات رو به سردي و كندي پيش مي رود.

وي بيان داشت: اين مسائل زمينه هايي است كه اگر خانواده ها بيش از حد اجازه دهند كه فرزندان شان با اين وسايل زندگي كنند و حتي خودشان هم با اين كار به عنوان گروه هاي مرجع به اين مسئله دامن بزنند طبيعتا ارتباط كلامي خانواده كه انتقال عواطف و احساسات و بسياري از ملزومات فرهنگي را مي تواند به نسل جديد منتقل كند، انقطاع ايجاد مي شود و يك نوع گسست نسلي در جامعه ايجاد مي شود و قدرت انتقال رفتارهاي ارزشي و ميثاق ها و منظومه هاي فرهنگي به نسل جوان فراهم نمي شود بنابراين ما با يك گسست فرهنگي مواجه خواهيم شد كه مي تواند هويت فرهنگي ما را تضعيف كند و در عين حال آسيب پذيري فرهنگ ما را در مقابل فرهنگ هاي ديگر افزايش دهد.

اين جامعه شناس و استاد دانشگاه با اشاره به اثرات اقتصادي اين مسئله نيز عنوان كرد: زماني كه نوجوان و جوانان از نظر جسمي در اثر استفاده از اين وسايل دچار مشكلات جسمي مي شوند، نياز به درمان و مسائل كمكي دارند كه تامين آن براي خانواده از لحاظ مالي مشكل مي شود و به تبع مي تواند اثر منفي بگذارد، هزينه هاي چشم پزشكي، فيزيوتراپي و غيره از اين موارد هستند.

عليزاده افزود: افرادي كه خود را مشغول دنياي مجازي مي كنند و به نوعي درگير اين نوع فضاها شده اند در مناسباتي كه مي تواند برايشان اقتصادي و سودمند باشد به دليل درگيرشدن در فضاهاي سايبري نمي توانند حتي به كارهاي اقتصادي شان برسند و ارتباطات اقتصادي شان كم مي شود حتي اگر دعوت به همكاري هم شوند به دليل اعتياد به اين نوع فضاها نمي توانند به درستي كار را در درست بگيرند و قبول كنند. بنابراين از فعاليت هاي درآمدزايي به نوعي محروم مي شوند. اين ها عارضه هايي است كه خواه ناخواه در اثر درگيرشدن با شبكه هاي اجتماعي براي افراد پيش مي آيد.

وي ادامه داد: البته نبايد فراموش كنيم كه استفاده ي متعادل از اين شبكه ها كه سطح آگاهي افراد را افزايش مي دهد، مثبت ارزيابي مي شود به طوري كه بسياري از دانايي ها، خلاقيت ها و اطلاعات مورد نياز خود را دريافت مي كنند و دسترسي آسان و با سرعت را مي توانند به بسياري از منابع داشته باشند و براي خود تامين كنند ضمن اينكه اين مسئله باعث مي شود كه با بسياري از مضامين و مفاهيم جديد ارتباط پيدا كنند و به انتقال پاره اي از ارزش هاي خوب علمي و ارتباطي افراد كمك مي كند بنابراين بحث استفاده از هر پديده اي داراي پيامدهاي مثبت و منفي است و افراد با استفاده از شبكه هاي اجتماعي ضمن آنكه از دستاوردهاي علمي و تكنولوژي روز برخوردار مي شوند، نبايد بگذارند كه درگير پيامدهاي منفي آن شوند و سعي كنند كه آثار منفي آن را به حداقل برسانند.

اين جامعه شناس و استاد دانشگاه بيان داشت: همان طور كه خانواده ها به تغذيه فرزندان شان توجه مي كنند بايد به تغذيه فرزندان شان از فناوري هاي نوين نيز توجه كامل داشته باشند چرا كه هم زياده روي و هم استفاده كم مي تواند باعث محروميت و مشكلات براي فرزندان شود بنابراين ما بايد يك خط  بهينه اي را در استفاده از اين موارد تبيين كنيم كه نوجوانان و جوانان بخاطر استفاده بي رويه از اين شبكه هاي اجتماعي در تحصيلات شان دچار مشكل نشوند؛ از هر پديده و وسيله اي بايد متناسب و به قاعده استفاده كنيم، نه اينكه خيلي زياد باشد كه از همه چيز بيفتند و نه اينكه جلوي آنها را براي عدم استفاده سد كنيم كه در حديثي از امام علي (ع) مي فرمايند "الانسان حريص علي ما منع" يعني انسان نسبت به آن چيزي كه از آن منع مي شود، حريص مي شود.

منبع: جوان‌آنلاين