بحران سوریه و سیاست مسکو برای حفظ قدرت «بشار اسد»
روسیه، بعد از مداخله نظامی در سوریه خیلی صبر نکرد تا به صورت فعالانه تحرکات سیاسی خود را دنبال کند. می‌توان گفت نتیجه آن نیز به ثمر رسیدن چشم‌انداز مسکو به حل و فصل بحران سوریه بود.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ روزنامه «الشرق‌الاوسط» در گزارشی نوشت: مسکو در زمینه مداخله نظامی در سوریه به تناقض غربی‌ها اعتماد کرد و این موضوع «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهوری روسیه را قادر ساخت تا در عرصه میدانی یکه‌تازی و طرحی را ارائه کند که کرملین را به بازیکنی بین‌المللی تبدیل نماید که نه می‌توان با آن مقابله کرد و هم‌زمان نمی توان آن را کنار گذاشت.
«الشرق‌الاوسط» می‌نویسد: پس از آنکه کناره‌گیری «بشار اسد» رئیس‌جمهوری سوریه از طرف غربی‌ها به خواسته‌ای واحد تبدیل شده بود، اینک از واشنگتن و لندن گرفته تا پاریس و برلین و دیگر پایتخت‌های غربی که بحران پناه‌جویان سوری به آن‌ها فشار وارد کرده است، نشانه‌هایی از مخالفت نکردن آن‌ها با ماندن «اسد» برای مدتی موقت وجود دارد. این موضوع بی‌تردید همسایگان سوریه یعنی عربستان و ترکیه را در وضعیت متفاوتی نسبت به گذشته قرار می‌دهد، زیرا آن‌ها به هیچ‌عنوان خواستار ماندن «اسد» در راس قدرت سوریه نیستند.
به‌نوشته این روزنامه فرامنطقه‌ای، این موضوع عربستان و ترکیه را مجبور کرده است تا در میدان مین خطرناکی راه بروند و با اکراه با این تحول بین‌المللی که به نفع موضع روسیه است، موافقت کنند. می‌توان گفت که روسیه و ترکیه از ماندن «اسد»، حتی اگر به‌طور موقت باشد، هیچ فایده‌ای نمی‌بینند، ولی آن‌ها با تمایلات بین‌المللی مخالفت نمی‌کنند، به امید اینکه حل و فصل سیاسی بتواند منجر به حل این بحران شود.
این موضوع عربستان و ترکیه را مجبور کرده است تا در میدان مین خطرناکی راه بروند و با اکراه با این تحول بین‌المللی که به نفع موضع روسیه است، موافقت کنند.
«الشرق‌الاوسط» می‌افزاید: آیا می‌توان گفت که دیدگاه اخیر روسیه بهترین راه‌حل است؟ قطعا هیچ‌کس نمی‌تواند چنین چیزی بگوید، با وجود این، با توجه به ضعف کشورهای غربی در ایستادن کنار مردم سوریه و تحویل دادن کلید بحران به روسی‌ها، این پیشنهاد میان بد و بدتر، بهترین پیشنهاد است، زیرا کشورهای جهان به‌تدریج از مبارزه با سوری‌ها دست کشیده‌اند و تنها ریاض و آنکارا «افتخار مبارزه با جنبش بی‌تفاوتی بین‌المللی در سوریه» را دارند،. آنگونه که در طرح پیشنهادی پیش از رفتن «اسد» آمده است، در واقع وی ممکن است نه تنها 18 ماه باقی بماند، بلکه ممکن است این بحران به همین وضعیت ادامه یابد و پس از سه یا چهار سال و یا حتی 10 سال دیگر شگفت‌زده شویم که بحران همچنان شعله‌ور است. طبعا تا زمانی‌که روسیه همچنان به حمایت سیاسی و نظامی «اسد» ادامه می‌دهد، وی به‌عنوان رئیس‌جمهوری سوریه باقی خواهد ماند.
مشکل بزرگی که باقی می‌ماند، چگونگی اطمینان یافتن از حذف «اسد» در روند سیاسی مرحله آینده است و اینکه آیا مسکو قادر به ارائه تضمین‌های واقعی خواهد بود که اجازه باز تولید مجدد نظام کنونی در قالبی جدید را ندهد؟
«الشرق‌الاوسط» با تردید این موضوع را مطرح می‌کند و می‌نویسد: متأسفانه حضور نداشتن آمریکا در معادلات منطقه، اعتماد کردن به چشم‌انداز روسیه برای ایجاد راه‌حلی واقعی با تاکتیک‌های جنگی را تضعیف می‌کند، به‌ویژه در اوضاعی که مخالفان سوریه هنوز به جدیت روس‌ها در دستیابی به توافقی سیاسی و واقعی متقاعد نشده‌اند. بنابراین، باوجود پیشرفت اندک سیاسی در نشست چهارجانبه وین درباره سوریه که جمعه گذشته برگزار شد، مشخص شد که آمریکا نه تنها با اقدامات مسکو مخالفتی ندارد، بلکه حتی موضعی قوی درباره تمایل این کشور برای به دست‌گیری زمام امور با هدف حل بحران سوریه اتخاذ نکرده است.
واقعیت این است که مسکو نردبانی برای پایین آمدن همه کشورها از درخت سوریه قرار داده است، ولی هنوز قادر به تضمین بقای اصل درخت، پس از پایین آمدن همه از روی آن نیست.
«الشرق‌الاوسط» می‌نویسد: پس از آنکه کناره‌گیری «بشار اسد» رئیس‌جمهوری سوریه از طرف غربی‌ها به خواسته‌ای واحد تبدیل شده بود، اینک از واشنگتن و لندن گرفته تا پاریس و برلین و دیگر پایتخت‌های غربی که بحران پناه‌جویان سوری به آن‌ها فشار وارد کرده است، نشانه‌هایی از مخالفت نکردن آن‌ها با ماندن «اسد» برای مدتی موقت وجود دارد. این موضوع بی‌تردید همسایگان سوریه یعنی عربستان و ترکیه را در وضعیت متفاوتی نسبت به گذشته قرار می‌دهد، زیرا آن‌ها به هیچ‌عنوان خواستار ماندن «اسد» در راس قدرت سوریه نیستند.
به‌نوشته این روزنامه فرامنطقه‌ای، این موضوع عربستان و ترکیه را مجبور کرده است تا در میدان مین خطرناکی راه بروند و با اکراه با این تحول بین‌المللی که به نفع موضع روسیه است، موافقت کنند. می‌توان گفت که روسیه و ترکیه از ماندن «اسد»، حتی اگر به‌طور موقت باشد، هیچ فایده‌ای نمی‌بینند، ولی آن‌ها با تمایلات بین‌المللی مخالفت نمی‌کنند، به امید اینکه حل و فصل سیاسی بتواند منجر به حل این بحران شود.
این موضوع عربستان و ترکیه را مجبور کرده است تا در میدان مین خطرناکی راه بروند و با اکراه با این تحول بین‌المللی که به نفع موضع روسیه است، موافقت کنند.
«الشرق‌الاوسط» می‌افزاید: آیا می‌توان گفت که دیدگاه اخیر روسیه بهترین راه‌حل است؟ قطعا هیچ‌کس نمی‌تواند چنین چیزی بگوید، با وجود این، با توجه به ضعف کشورهای غربی در ایستادن کنار مردم سوریه و تحویل دادن کلید بحران به روسی‌ها، این پیشنهاد میان بد و بدتر، بهترین پیشنهاد است، زیرا کشورهای جهان به‌تدریج از مبارزه با سوری‌ها دست کشیده‌اند و تنها ریاض و آنکارا «افتخار مبارزه با جنبش بی‌تفاوتی بین‌المللی در سوریه» را دارند،. آنگونه که در طرح پیشنهادی پیش از رفتن «اسد» آمده است، در واقع وی ممکن است نه تنها 18 ماه باقی بماند، بلکه ممکن است این بحران به همین وضعیت ادامه یابد و پس از سه یا چهار سال و یا حتی 10 سال دیگر شگفت‌زده شویم که بحران همچنان شعله‌ور است. طبعا تا زمانی‌که روسیه همچنان به حمایت سیاسی و نظامی «اسد» ادامه می‌دهد، وی به‌عنوان رئیس‌جمهوری سوریه باقی خواهد ماند.
مشکل بزرگی که باقی می‌ماند، چگونگی اطمینان یافتن از حذف «اسد» در روند سیاسی مرحله آینده است و اینکه آیا مسکو قادر به ارائه تضمین‌های واقعی خواهد بود که اجازه باز تولید مجدد نظام کنونی در قالبی جدید را ندهد؟
«الشرق‌الاوسط» با تردید این موضوع را مطرح می‌کند و می‌نویسد: متأسفانه حضور نداشتن آمریکا در معادلات منطقه، اعتماد کردن به چشم‌انداز روسیه برای ایجاد راه‌حلی واقعی با تاکتیک‌های جنگی را تضعیف می‌کند، به‌ویژه در اوضاعی که مخالفان سوریه هنوز به جدیت روس‌ها در دستیابی به توافقی سیاسی و واقعی متقاعد نشده‌اند. بنابراین، باوجود پیشرفت اندک سیاسی در نشست چهارجانبه وین درباره سوریه که جمعه گذشته برگزار شد، مشخص شد که آمریکا نه تنها با اقدامات مسکو مخالفتی ندارد، بلکه حتی موضعی قوی درباره تمایل این کشور برای به دست‌گیری زمام امور با هدف حل بحران سوریه اتخاذ نکرده است.
واقعیت این است که مسکو نردبانی برای پایین آمدن همه کشورها از درخت سوریه قرار داده است، ولی هنوز قادر به تضمین بقای اصل درخت، پس از پایین آمدن همه از روی آن نیست.
منبع: خبرگزاری آنا
انتهای پیام/
