محققان در این پروژه تحقیقاتی بیش از ۵ هزار شرکت کننده را به مدت ۱۶ سال مورد بررسی قرار دادند. این شرکت کنندگان اطلاعات مربوط به مدت زمان نشستن خود در طول روز و نوع نشستن که به چهار دسته تقسیم می شده را در اختیار پژوهشگران قرار دادند. این چهار دسته تقسیم بندی شده نوع نشستن عبارت اند از؛ نشستن در محل کار، نشستن در زمان استراحت، نشستن برای تماشای تلویزیون و در نهایت نشستن برای استراحت و تماشای تلویزیون به صورت هم زمان. علاوه بر آن، این شرکت کنندگان جزئیات پیاده روی های روزانه و زمانی را که صرف فعالیت های بدنی شدید می کرده اند را نیز به محققان ارائه دادند.

بررسی های ۱۶ ساله این محققان نشان داد که هیچ یک از اقدامات نشستن، خطر مرگ را تحت تاثیر قرار نمی دهد. محققان اعلام کردند این یافته ها تفکر فعلی خطرات بهداشتی ناشی از نشستن زیاد را رد کرده و نشان می دهد که مشکل اصلی در فقدان حرکت است نه در زمان صرف شده برای نشستن. در واقع این مساله نشان می دهد که هر وضعیت و حالت ثابتی از قبیل نشستن یا ایستادن و غیره که در آن مصرف انرژی بسیار کاهش پیدا کند، برای سلامتی مضر است.

دکتر ریچارد پالسفورد از دانشگاه اکستر که سرپرستی این تیم پژوهشی را برعهده داشته در رابطه با این یافته ها می گوید: «یافته های تحقیقات ما نشان می دهد که کاهش زمان نشستن آنطوریکه قبلا مهم تلقی می شده، دارای اهمیت نیست و اینکه در توصیه های پزشکی پیش از این عموم مردم را به فعالیت بدنی بیشتر تشویق می کردند و برای افزایش بهداشت عمومی این مساله به عنوان اولویت مطرح می شده است دیگر دارای آن درجه از اهمیت قرار ندارد.»

در حقیقت در حال حاضر آنچه دارای اهمیت است، این بوده که فرد در هر وضعیت و حالتی که قرار دارد باید انرژی مصرف کند.

منبع: مهر