ابوالقاسم کیانی در گفت‌وگو با خبرنگار توپ و تور گروه ورزش باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: پیش از آنکه تیم ملی به چانگشا برود، معتقد بودم تیم‌ایران برای صعود به فینال مشکلی ندارد و در دیدار پایانی هم برابر چین از شانس 50 به 50 برای قهرمانی برخورداریم. البته 10 درصد هم به تماشاگران میزبان اختصاص دادم و معتقد بودم در نهایت شانس ما 40 به 60 است اما با دیدن کیفیت تیم چین نظرم عوض شد. 

کیانی ادامه داد: آنها نمایشی فراتر از آنچه تا کنون در بسکتبال آسیا از چین دیده بودیم ارائه کردند و فقط هم برای بازی با ایران برنامه‌ریزی کرده بودند. چینی‌ها برابر ایران بسیار مقتدر و دقیق بودند و به خوبی از نقاط ضعف ما بهره بردند و نقاط قوت‌مان را هم به نقطه ضعف تبدیل کردند. آن‌ها  4 سال از قهرمانی در آسیا چشم‌پوشی کردند تا به این جا رسیدند و اقتدار چینی‌های در قاره کهن ادامه هم دارد. 

وی درباره این‌که آیا ما هم می‌توانیم از روش چینی‌ها برای موفقیت در بسکتبال بهره بگیریم، توضیح داد: برخی می‌گویند برنامه‌ریزی ما هم باید مانند چینی‌ها باشد و مانند آنها چند سال از کسب مقام در آسیا چشم‌پوشی کنیم. انگار آنها اصلاً در ورزش ایران نیستند! سئوال من این است که آیا نگاه ما در ایران به ورزش با این نوع برنامه‌ریزی یکسان است؟ به یقین اینطور نیست. حتی وزارت ورزش و جوانان زمانی که قرار است تیم‌های ورزشی به مسابقات بین‌المللی اعزام شوند، اولویت را به رشته‌های مدال‌آور می‌دهد. به این ترتیب ظرفیت ورزش ما با چینی‌ها متفاوت است و ما نمی‌توانیم چهار سال از مقام چشم‌پوشی کنیم، چون نگاه ما نتیجه‌گراست. 

سخنگوی فدراسیون بسکتبال با بیان اینکه گذشته از ناکامی در نتیجه اتفاقات خوبی برای بسکتبال ایران در چانگشا رخ داد، اضافه کرد: برخی می‌گویند بائرمن موفق نبوده است که این اظهارنظر هم به هیچ‌وجه درست نیست. مربیان قبلی اگر نتیجه نگرفتند یک یا دوسال همراه تیم ملی بوده‌اند اما سرمربی آلمانی ما تنها سه ماه کنار تیم ملی بود. در دوره‌های پیش بین بازیکنان تنش به وجود می‌آمد، بین جوان‌ها و بزرگترهای تیم شکاف وجود داشت و تیم هم به دو گروه ثابت و ذخیره تقسیم شده بود. این درحالی است که از زمان حضور بائرمن در ایران شاهد چنین اتفاقاتی نبودیم. نه شکافی بین بازیکنان وجود داشت نه تنشی. بین جوان‌ها و بزرگترهای تیم رفاقت برقرار بود، به نحوی که در پایان هر دیدار  بزرگترها از بازی جوانان تعریف می‌کردند و جوانترها هم می‌گفتند از بزرگترها چیز یاد می‌گیرند. 

مربی پیشین تیم بسکتبال جوانان ایران ادامه داد: ما فقط در نتیجه‌گیری ناکام ماندیم آن هم به این ترتیب که مقام دوم را با مقام سوم عوض کردیم وگرنه با کیفیتی که تیم چین نشان داد، واقعاً ما نمی‌توانستیم آنها را شکست دهیم. البته این کیفیت چین به آن معنا نیست که آنها از دسترس ما در آسیا خرج شده‌اند. چین 20 تا 30 درصد از ما قوی‌تر است. البته اگر ما روال طبیعی خود را طی کنیم و آنها هم روال طبیعی خودرا، بدیهی است به آنها نمی‌رسیم. ما باید روندکاری خود را تسریع ببخشیم. سرمایه‌گذاری بیشتری داشته باشیم. تعاملات بین‌المللی ما گسترده‌تر شود، همچین ماهم مانند چینی‌های میزبانی بازی‌های مهم را بگیریم و تیم‌های خوب دنیا را به ایران بیاوریم. اگر دورنمای ما این باشد، می‌توانیم بازهم قدرت نخست بسکتبال آسیا باشیم. 

وی درباره حضور کشورهای اقیانوسیه در رقابت‌های آسیایی اظهار کرد: این اتفاق خوبی است که برای بسکتبال آسیا رخ داده است. مسئولان فدراسیون بسکتبال آسیا به حدی بی‌خیال و بی‌برنامه و بی‌قانون‌اند که باعث درجازدن بسکتبال قاره کهن شده‌اند. برای نمونه هرکشوری به راحتی می‌تواند از بازیکنان تبعه استفاده کند. معقتدم با حضور تیم‌های اقیانوسیه، بسکتبال در آسیا پیشرفت می‌کند. 

کیانی ادامه داد: از المپیک 1992 بارسلون بود که تیم حرفه‌ای بسکتبال آمریکا وارد این رویداد بزرگ ورزشی شد و همه تیم‌ها را با اختلاف شکست داد. آمریکایی‌ها به تیمی ا جازه نفس کشیدن نمی‌دادند و زمانی که قهرمان المپیک بارسلون شدند و از یکی از بازیکنان این تیم درباره بازی‌های بسکتبال المپیک پرسیده شد، گفت:«المپیک یک شوخی بی‌مزه بود!» در دوره‌های بعدی فاصله دیگر تیم‌ها با آمریکا کمتر شد و ترس‌شان از این تیم ریخت تا آنجا که حتی مقام قهرمانی را هم از این تیم گرفتند و آمریکا تیم همیشه قهرمان نبود. این اتفاق با حضور تیم‌های اقیانوسیه در آسیا هم می‌افتد. هرچند حالا تیم چین فاصله‌ای با تیم‌های اقیانوسیه ندارد اما دیگر تیم‌های مطرح آسیایی سعی می‌کنند خود را به تیم‌های قاره آبی برسانند. 

سخنگوی فدراسیون بسکتبال در پاسخ به این پرسش که آیا درک بائرمن به ایران برمی‌گردد یا نه؟ توضیح داد: بله، بائرمن به ایران برمی‌گردد. هرچند قرارداد او تمام شده اما این سرمربی به کشورمان می‌آید و با بهبود حال مشحون، در کمیته فنی حاضر می‌شود و با ما مذاکره می‌کند. معتقدم حضور بائرمن به سود بسکتبال ماست البته اوهم اگر کمی خواسته‌هایش را تعدیل کند، مشکلی برای تمدید قراردادش نیست. ما سال آینده بازی‌های مهم بین قاره‌ای را پیش‌رو داریم. درست است که کار ما سخت‌تر شده اما فرصت بیشتری داریم و با برنامه‌ریزی خوب می‌توانیم به نتایج خوبی هم در آن رقابت‌ها برسیم. 

انتهای پیام/