تولید مقوای بسته بندی قابل تجزیه
پژوهشگران مقوایی تولید کرده‌اند که تجزیه پذیر است و می‌تواند منجر به جایگزین مواد بسته بندی کنونی شود.
به گزارش خبرنگار حوزه فن‌آوری‌های نوین گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ هر سال صدها میلیون تن پلاستیک تولید می‌شود. آیا می توانیم برای تولید پلاستیک وابستگی مان به نفت را کاهش دهیم و برای حفظ محیط زیست در تولید پلاستیک‌هایی با همان کیفیت، از مواد سبز استفاده کنیم؟
محققان قصد دارند با استفاده از آب پنیر، و دیگر ضایعات محصولات کشاورزی، پلاستیک‌های تولید کنند که زیست تخریب پذیر باشند یعنی در طبیعت تجزیه شوند، از این پلاستیک‌ها می توان در ساخت مقواهای بسته بندی، آجر یا کیف پلاستیکی استفاده کرد.
ماریا بئاتریس کولتلی، متخصص علوم مواد که با این طرح همکاری می‌کند می گوید از خمیر سیب زمینی، پلیمرهای قابل تجزیه در طبیعت و آب پنیر در ساخت این مواد استفاده می شود.
این روش را می توان در مقیاس صنعتی هم به کار برد. یک کارخانه با ترکیب مواد مختلف، مواد لایه لایه کاغذی تولید می‌کند. هر لایه در حفظ محتوای بسته بندی‌ها نقش دارد. پلاستیک هایی مانند پلی اتیلن که محافظ های خوبی هستند،۵۰ سال پیش تولید شدند. این شرکت به دنبال فرصتهایی برای نوآوری می گردد.
یک مهندس بسته بندی از این کارخانه می‌گوید: «این ماده جدید از زباله، پروتئین و محصولات جانبی کشاورزی ساخته می‌شود. برخلاف موادی که سرچشمه فسیلی دارند، تولید این ماده تجدید پذیر است. به همین دلیل فکر می کنیم که در آینده این ماده جایگزین مناسبی برای لایه ها و ورقه‌های پلاستیکی خواهد بود».
با پژوهش بیشتر می توان این زیست پلاستیک را از این هم بهتر کرد. یعنی، با حفظ خواص عایق بندی و استحکام مکانیکی آن، مثلاً ضخامت آن را کمتر و کاربرد صنعتی‌اش را ساده تر کرد.
الودی بوینکور، مسئول هماهنگ کننده این پروژه می‌گوید: «شکستن این مقوای چندلایه ای غیر ممکن است. حداقل با دست نمی‌توان این کار را انجام داد. قصد داریم برخی ویژگی هایش را، که به فرایندهای صنعتی و قابلیت تغییر شکل مربوط می‌شود، بهتر کنیم. همچنین باید روند تولید آن را تسریع کنیم و کارهایی هم برای قابلیت تبدیل آن انجام دهیم».
یکی دیگر از مزیت‌های این زیست پلاستیک جدید ساده تر شدن فرآیند بازیافت است. تک تک موادی که در مقوای چندلایه ای به کار می‌برند راحت تر جدا می شوند و می توان آنها را با بازدهی بیشتر بازیافت.
خصوصیات مکانیکی خوب، سازگاری با محیط زیست و بازیافت پذیری بهتر، می تواند جای زیست پلاستیک را در زندگی روزمره ما باز کند.
انتهای پیام/
