آقای علیزاده چقدر با اشعار مولانا ارتباط برقرار می‌كنید؟
موسیقی با ادبیات ایران تلفیق شده است. همه‌ی هنرمندان از روز اولی كه موسیقی را شروع کردند قبل از اینكه نت را یاد بگیرند با اشعار فارسی موسیقی را فرا می‌گیرند، به طور حتم موسیقی هم در اشعار مولانا موج می‌زند. در واقع زمانی كه شعری از مولانا را گوش می‌دهیم انگار یك نوع موسیقی را می‌شنویم و تلاش می‌كنیم به این اشعار موسیقی اضافه كنیم.

ما برای آهنگسازی از اشعار مولانا الهام می‌گیریم به نظر من اگر اكنون مولانا بود باید در همه‌ی زمینه ها از او تقدیر می‌شد چرا كه مولانا یك اهنكساز بزرك ، یك رهبر اركستر بزرگ و یك شاعر بزرگ است.

مولانا در کشور ترکیه دفن شده و ترکا ادعای مالکیت نسبت به این شاعر دارند، نظر شما؟
در چند دهه اخیر همه دنیا به مولانا توجه ویژه‌ای داشتند و ما افتخار می‌كنیم كه او ایرانی است اما این مسئله را باید درك كرد كه مولانا برای كل جهان است.

ما همیشه گله می‌كنیم كه بزرگان كشورمان را كشورهای دیگر به نام خودشون ثبت می‌كنند در حالی كه واقعیت آن است كه كاری درخور مولانا نكردیم و فكر می‌كنم اگر جایی مثل تركیه در شهر قونیه هر سال جشنواره موسیقی برای مولانا برگزار می‌كند و جهانیان را متوجه می‌كند پس نباید این موضوع را دست كم بگیریم و باید خودمان كاری كنیم و به جهان بزرگان كشورمان را بشناسانیم.

در هر صورت من به این شكل نكاه نمی‌کنیم كه بخواهند بزرگان ما را به نام خودشان ثبت كنند اما هرجقدر ما غافل باشیم بدون اینكه انها زحمتی هم بكشند به نام خودشان میشود.

آقای علیزاده سوالی به غیر از فضای بزرگداشت مولانا دارم فكر میكنید چرا كشور فرانسه آنقدر در پی آن است كه به هنرمندان ما نشان شوالیه بدهد؟
من معتقدم هر چقدر نشان افتخار در كشور داشته باشیم اشكال ندارد و اهدای نشان در كشور فرانسه یك رسم است و تنها به هنرمندان كشور ما این نشان را نمی‌‎دهد اما من نگاهم این است كه هر موضوعی را باید با توجه به مكان و محیط خودشان سنجید.

ما آنچه كه باید در كشورمان و به نسل جوان بیاموزیم غرور ملی است چراكه خودمان چیزهایی داریم كه باید قدرشان را بدانیم به نظر من سفارت فرانسه كار خودش را انجام می‌دهد اما این ما هستیم كه چشممان نباید به دست دیگران باشد ما خودمان افتخاراتی داریم كه باید به دنیا نشان دهیم.

من همیشه می‌گویم در جایی كه به هنر كم توجه می‌شود یك چراغ خورشید می‌شود. من از همه جراید تقاضا می‌كنم كه پیشوند شوالیه را استفاده نكنند وقتی می‌گویند شوالیه آواز مثل این است كه می‌گویند سرباز فرانسوی آواز ایران.

ما نشان فرهنگی و مشخصاتی داریم كه اگر به آن اهمیت دهیم از جهان كم نداریم.

دوست نداشتید که به شما هم نشان شوالیه می‌دادند؟
من افتخاراتم را خارج از سفارت فرانسه كسب كردم و حسین علیزاده می‌تواند نامی باشد كه همه داشته باشند ولی هویت این نام را مردم و علاقه مندان به موسیقی دادند و من نیاز به هیج چیزی كه قبل و بعد از اسمم باشد، ندارم. من نام خودم را پاک نگه میدارم.

آقای علیزاده وضعیت موسیقی سنتی كشور را چطور می‌بینید؟
از نظر ما موسیقیدان‌ها وضعیت خوب است اما مسئولان كشورمان كه در این عرصه فعالیت می‌كنند باید نسبت به موسیقی آگاهی داشته باشند و بیشتر توجه كنند. من مطمئن هستم مسئولین حوزه موسیقی اطلاعات خوبی ندارند.

از لحاظ فنی موسیقی را در چه سطحی می‌بینید؟
جشنواره جوان را كه به تازگی پشت سر گذاشتیم نشان داد جوان‌های با استعدادی در این عرصه داریم.

متاسفانه مردم تصور می‌كنند همه جریان موسیقی همین تبلیغات است كه می‌بینند. كسانی كه دلسوز موسیقی هستند فكر می‌كنند شرایط ناگوار است اما اینطور نیست.


گفتگو از عطیه آقابابایی

انتهای پیام/