وی در ادامه اعلام کرد: حالا دیگر تردید چندانی درباره نتیجه بررسی توافق هسته‌ای در کنگره آمریکا وجود ندارد. بنابراین حالا باید به آینده نگاه کنیم و اینکه بعداً در مسیر اجرایی شدن توافق هسته‌ای و بازداشتن ایران و اعمالش و تقویت متحدانمان چه وضعی پیش می‌آید. اگر من رئیس جمهور شوم این اهداف را دنبال خواهم کرد. امروز می خواهم از این مسئله صحبت کنم که اگر رئیس جمهور شوم چگونه تلاش خواهم کرد به این اهداف دست پیدا کنم. در ابتدا می خواهم بگویم بدبینی‌های بسیاری را درک می‌کنم که افراد بسیار زیادی درباره ایران مدنظر دارند. خود من نیز، نگران تجاوزهای ایران هستم و معتقدم لازم است با این مسئله مقابله شود.

وی در توهینی آشکار به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران گفت: رژیم ایران، رژیمی بی‌رحم و ظالم است که دستش به خون بسیاری از آمریکایی‌ها و مردمان دیگر و از جمله مردم خود ایران آغشته است. در راهپیمایی‌های سیاسی ایران با شور و هیجان شعار "مرگ بر آمریکا" سر داده می‌شود. سران ایران از محوکردن اسرائیل از صفحه روزگار سخن می‌گویند. مورد اخیر آن روز گذشته بود. سران ایران، به تروریسم علیه اسرائیل دامن می‌زنند. بی‌تردید، هیچ دلیلی برای اعتماد به ایران وجود ندارد.»

کلینتون گفت:« شاید دیک چینی معاون رئیس جمهور سابق آمریکا امیدوار باشد که مردم آمریکا به راحتی فراموش کنند اما واقعیت این است که وقتی باراک اوباما قدرت را در دست گرفت و بنده وزیر امورخارجه آمریکا شدم، ایران با سرعت به سمت دستیابی به توانمندی هسته‌ای حرکت می‌کرد. ایران در آن زمان دانش چرخه سوخت هسته‌ای را به دست آورده بود به معنای اینکه ایران دانشمندان و دانش فنی لازم را برای تولید مواد هسته‌ای به منظور تولید مواد لازم برای ساخت تسلیحات هسته ای در اختیار داشت. ایران هزاران سانتریفیوژ را تولید و نصب کرده بود، تاسیسات مخفی‌اش را توسعه داده بود، برنامه قوی غنی‌سازی اورانیوم را بوجود آورده بود و از تعهدات بین المللی اش درقبال معاهده منع اشاعه هسته ای (ان پی تی) عدول کرده بود و پیامدهای چندان زیادی را متحمل نشده بود. من وقتی سناتور ایالت نیویورک بودم بارها و بارها به تحریمهای ایران رأی دادم اما این تحریم‌ها تأثیرچندانی نداشت. در آن زمان اکثر کشورهای جهان هنوز هم با ایران روابط تجاری داشتند و لازم بود ما فشارهای خود را افزایش بدهیم. به همین علت بود که رئیس جمهور اوباما و بنده، راهبردی دوسویه را دنبال کردیم که عبارت بود از فشار و تعامل. ما به صراحت اعلام کردیم که در دیپلماسی باز است البته اگر به نگرانی‌های جامعه بین‌المللی به صورتی جدی و معتبر پاسخ بدهد. در عین حال، ما تلاش‌های جامعی را شروع کردیم تا هزینه‌های سرپیچی ایران را به صورت چشمگیری افزایش بدهیم. ما به صورتی نظام‌مند توانمندی‌های نظامی خود را در منطقه افزایش دادیم.»

هیلاری کلینتون در ادامه افزود:« ما همکاری‌های خود را با شرکایمان عمیق‌تر کردیم و قدرت نظامی بیشتری را به منطقه فرستادیم به این معنا که یک ناو هواپیمابر دیگر، کشتی های جنگی و هواپیماهای جنگی و پیشرفته‌ترین سامانه های راداری و موشکی را به منطقه فرستادیم. درعین حال من سفرهایی به سراسر جهان داشتم و با سران کشورهای مختلف یکی پس از دیگری دیدار کردم و تلاش کردم تا ائتلافی بین‌المللی بوجود بیاورم.

 وی در ادامه گزافه‌گویی‌های خود اعلام کرد: تلاش‌هایمان سبب شد شماری از نتیجه بخش‌ترین تحریم‌ها در تاریخ بوجود بیاید. ما تحت رهبری رئیس جمهور اوباما با کنگره و اتحادیه اروپا همکاری کردیم تا ارتباط ایران را با شبکه مالی و بانکی بین‌المللی قطع کنیم. ما مصرف کنندگان تشنه انرژی از قبیل هند و کره جنوبی را که خریدار نفت ایران بودند، یکی پس از دیگری ترغیب کردیم که خرید نفتی خود را از ایران کاهش بدهند. به سرعت، نفتکش‌های ایران در بندرها ماندند و زنگ زدند و اقتصاد ایران در مسیر سقوط قرار گرفت. این اقدامات نتیجه بخش بود زیرا ما این کارها را به صورت جهانی انجام دادیم. تحریم‌های آمریکا، پایه و اساس را بوجود آورد اما تازمانیکه این تحریم‌ها، تحریم‌هایی بین‌المللی نشده بودند ایران متحمل فشار نشده بود. اما این تحریم‌های بین‌المللی به اندازه ضربه زننده بود که ایران چاره‌ای به غیر از مذاکره نداشت. ایران دیگر نمی توانست یک کشور را در مقابل کشور دیگری به بازی بگیرد. ایران هیچ جایی برای مخفی شدن نداشت. به همین علت بود که ایران به دنبال یافتن راهی برای رهایی از این وضع بود.»

وی در ادامه افزود:« من سفری به عمان داشتم تا با سلطان عمان صحبت کنم. این سفر در ژانویه دو هزار و یازده انجام شد. من اواخر همان سال بار دیگر به عمان رفتم. سلطان عمان کمک کرد تا کانال محرمانه‌ای برای گفتگوها بوجود بیاید. من شماری از نزدیکترین دستیارانم را درقابل گروه کوچکی به عمان فرستادم تا به صورت محرمانه با ایرانی‌ها گفتگو کنند. پس از انتخابات ایران در سال دو هزار و سیزده، مذاکرات با جدیت شروع شد. ابتدا این مذاکرات دوجانبه بود و از طرف ما، هدایت این گفتگوها را بیل برنز معاون وزیر امورخارجه وقت آمریکا و بیل سالیوان برعهده داشتند. این گفتگوها به توافق موقت (ژنو) منجر شد. بعداً گفتگوهای چندجانبه انجام شد که هدایت آن را جان کری وزیر امورخارجه، ارنست مونیز وزیر انرژی و وندی شرمن معاون وزیر امورخارجه آمریکا برعهده داشتند. حالا هم که توافق جامع درباره برنامه هسته‌ای ایران به دست آمده است. آیا این توافق، کامل و بی عیب است؟ بی تردید، اینطور نیست. هیچ توافقی از این نوع، اینطور نیست. اما آیا این توافق قوی است؟ بله همینطور است. ما به هیچ وجه نباید این توافق را رد کنیم.»