به گزارش خبرنگار
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ دوره‌ای که ما در آن قرار داریم، دوره دگرگونی‌های بنیادین است که در آن نه تنها به عصری جدید وارد می‌شویم، بلکه در آن، جهان آراسته و تاریخی گذشته خویش را گم می‌کنیم.
دو واژه نهادین و قدیمی، ازلی، و معادشناختی در دوران ما به واژگان انگاره‌ای تبدیل شده‌اند و هر یک در ورای افق واقعی تاریخ و زمان حال ما قرار گرفته‌اند.
دیوید مارتین زیباشناسی هایدگر و وایتهد را در کنار هم جمع و این سنتز را در بستری از پژوهش‌های غنی و جالب در باب صور اصلی هنر غربی قرار داد، به طوری که این بستر سبب می‌شود که معناهایی که او کشف می‌کند، غنا و تحقق یابد.
تلاش مارتین یک تلاشی در جهت دستیابی به معنای ازلی در موقعیت تاریخی و آخرالزمانی که همه انسان‌ها بدان دچار شده و مارتین در این کتاب با پیوند دادن من و چیز، شکل خود و مخلوق اصیل را آشکار ساخته است.
موضوع اصلی این مطالعه، تجربه‌ای است مشارکتی در باب هنر به خاطر رسیدن به راه اصلی در ژرفای بعد معنوی است.
دیوید مارتین در این کتاب، تجربه مشارکتی و دینی را ترسیم و فلسفه مارتین هایدگر را به منزله مبنای تحلیل به کار برده تا نظریه وایتهد در باب ادراک به درستی درک شود.
در این کتاب مارتین تجربه مشارکتی در باب مذهبی، موسیقی و نقاشی را بررسی و تجربه زیباشناختی در پایان قرن در رشته هنر را به رشته تفسیر درآورده است.
کتاب «هنر و تجربه دینی» نوشته اف.دیوید مارتین با ترجمه مجید داودی است که به وسیله انتشارات سوره مهر و در 232 صفحه به رشته تحریر درآمده است.
انتهای پیام/
