حال که این بن بست برای متخصصین این رشته به وجود آمده، این افراد برای ادامه تحصیل در مقطع دکترای حرفهای فیزیوتراپی برای ادامه تحصیلی به کشورهای همجوار رفتند. تا بتوانند بهتر درمان بیماران نیازمند به فیزیوتراپی را انجام دهند.
محمد اکبری عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی در خصوص جزئیات این امر گفت: حدود 15 هزار متخصص فیزیوتراپی برای ادامه تحصیل در مقطع دکترای حرفهای رشته خود به پاکستان رفتند.
این گروه دومین گروهی است که بدین منظور به این کشور مهاجرت رفتند از این گروه 15 نفره نیز تا 29 مرداد ماه سال جاری به پاکستان اعزام میشوند.
اعزامی که میتوانست انجام نشود و متخصصین رشته فیزیوتراپی به ادامه تحصیل خود در مقطع دکترای حرفهای آن هم در کشور خود بپردازند. این اعزام درحالی انجام میشود که بنا بر گفتههای عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی میتوانست در کشور خودمان انجام شود.
وی میافزاید: امکانات راهاندازی مقطع دکترای حرفهای فیزیوراپی در کشورمان وجود دارد از نظر علمی نیز در کشور مشکلی نیست و کشورمان از نظر کیفیت آموزش دکترای حرفهای فیزیوتراپی در سطحی عالی قرار دارد.
با وجود سطح عالی کیفیت آموزش دکترای حرفهای فیزیوتراپی دلیل محکمی نمیتوان برای راهاندازی نشدن آن متصور بود شاید در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی شائبهای در این خصوص وجود دارد، که متخصصین رشته فیزیوتراپی میخواهند با راهاندازی این مقطع، رشته خود را در ردیف رشتههای پزشکی قرار دهند، مسئلهای که اسماعیل ابراهیمی رئیس انجمن فیزیوتراپی به شدت آن را رد و اظهار میکند: متخصصین رشته فیزیوتراپی به دنبال قرار دادن رشته خود در ردیف رشتههای پزشکی نیستند و قصد آنها از راه اندازی دکترای حرفهای فیزیوتراپی فقط ارتقای علمی خود است حال که تنها دلیل خواسته متخصصین فیزیوتراپی از راهاندازی دکترای حرفهای رشته خود، ارتقای علمی است پس چه سد محکم دیگری میتواند وجود داشته باشد سدی که حتی وزارت بهداشتیها را نیز تحت تاثیر خود قرار داده است. درهای بستهای که به سختی به روی متخصصین فیزیوتراپی باز میشود و هنگام گشوده شدن نیز آنها را به خانه اول راهنمایی میکنند مسئلهای که محمد اکبری، عضو هیئت مدیره انجمن فیزیوتراپی درباره آن بیان میکند.
در جلسه ای که با معاونت آموزشی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی داشتیم، قرار شد مسئول علوم پایه وزارت بهداشت، مسئولیت رسیدگی به درخواست انجمن فیزیوتراپی پیرامون برگزاری دکترای حرفهای را بر عهده بگیرد.
این سد محکمی که در برابر خواسته انجمن فیزیوتراپی پیرامون برگزاری دوره دکترای حرفهای به وجود آمده، ذهنها را به این سو می برد که شاید گروهی از پزشکان با این قضیه مخالف هستند.
این مطلب را چندی پیش، اسماعیل ابراهیمی رئیس انجمن فیزیوتراپی به گونهای دیگر مطرح کرده بود در میان تمام این مطالب آنچه خود نمایی میکند حقی است که تمام رشتهها دارند و متخصصین رشته فیزیوتراپی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. این درخواست همان است که تحت عنوان ایجاد دوره دکترای حرفهای رشته فیزیوتراپی مطرح میشود و نمیتوان با عناوین مختلف برگزاری آن را تحت الشعاع قرار داد. متخصصین فیزیوتراپی نیز در مقابل تمام این مخالفتها راه دیگری را بر میگزینند.
سد ایجاد کردن در برابر درخواست طبیعی ادامه تحصیل در دوره دکترای حرفهای فیزیوتراپی شاید در ظاهر امر بتواند سختی بیشتری را به این متخصص تحمیل کند اما در نهایت موفقیت آمیز نخواهد بود. اما آنچه در این میان اهمیتی بیشتر دارد، مردم هستند مردمی که نیازمند متخصصانی با دانش بیشتر هستند متخصصانی که هم در زمینه پیشگیری از بیماری و هم کنترل آن موثر باشند و به راستی رشته فیزیوتراپی میتواند هم پیشگیرانه عمل کند و هم به عنوان کنترل کننده بیماری مرهم درد بیماران مطرح شود.
انتهای پیام/
وكيايي كه به پاكستان يا هرجاي ديگه رفتن ميدونستن كه تو ايران دكتراي فيزيوتراپي قابل قبول نيست پس چرا رفتن
آيا هدفشون اين بوده كه با به راه ميانبر دكتراي حرفه اي بگيرن و بعد تو ايران اين رشته رو راه اندازي كنن؟
تا جايي كه من ميدونم پزشكان اول دكتراي حرفه اي ميگيرند و بعد متخصص ميشن
ظاهرا اينجا برعكسه
اینکه فردی بدون گذراندن دوره 7 ساله پزشکی عمومی و سپس 4 سال تخصص که باید واحدهای درسی کامل و دوره های عملی و نظری رو بگذرونه اسم متخصص بگیره و وارد بحث درمان و تشخیص بیماریها بشه موجب خسارت جبران ناپذیر به سلامت همه ما مردم این مملکت هست.
وقتی phd به شکل علمی و تعریف شده وجود داره و حتی امتحان کنکور و پذیرش در رشته پزشکی برای همه و بر اساس یک رقابت علمی امکانپذیر هست چه معنایی به غیر از به خطر انداختن جان و مال مردم از طریق مطرح نمودن این سخنان هست؟!؟
اگه اینطور باشه منظور نویسنده اینه که باید به تمام رشته های کارشناسی و کارشناسی ارشد با یه دوره کوتاه مدرک تخصص داد؟!؟ مشکل ما الان مدرک تولید کردن الکی بصورت میانبر و بدون زحمت هست؟! یا ثروت اندوزی با کارهای غیر علمی؟!
١- كنكور داده و در رشته ى پزشكي قبول شويد (٧ سال درس)
٢-طرح مناطق عمومى را بگذرانيد (٢سال طرح)
٣-كنكور دستياري تخصصي را داده و دستيار شويد (٣تا ٥ سال دستياري)
٤- طرح تعهد تخصص را برويد (٢-٤ سال طرح مجدد)
تبريك، الان يك متخصص هستيد و مى توانيد آزادانه فعاليت كنيد.
در صورت علاقه به فوق تخصص مرحله ى ٣ و ٤ را تكرار كنيد
تا جايي كه من ميدونم پزشكان اول دكتراي حرفه اي ميگيرند و بعد متخصص ميشن
ظاهرا اينجا برعكسه
و
درحال حاضر در کشور عزیزمون مقاطع کارشناسی...کارشناسی ارشد و پی اچ دی فیزیوتراپی وجود دارد و برای ارتقای علمی مدرک پی اچ دی از سالها قبل وجود داشته است و فیزیوتراپهای عزیز برای ارتقای مدارج علمی گرفتن پی اچ دی را مدنظر قرار دهند...به علاوه متخصص به کسی گفته میشود که 7 سال دوره پزشکی عمومی راگذرانده و پس از امتحان دستیاری حداقل چهار سال دوره تخصص را گذرانده تا به ان متخصص گویند...لذا فیزوتراپهای گرامی متخصص نیستند...فیزیوتراپ هستند....رشته ای قابل ارزش و کارامد برای مردم و جامعه....ولی حفظ حرمت مدارج علمی در همه جا ضروری میباشد.
وكيايي كه به پاكستان يا هرجاي ديگه رفتن ميدونستن كه تو ايران دكتراي فيزيوتراپي قابل قبول نيست پس چرا رفتن
آيا هدفشون اين بوده كه با به راه ميانبر دكتراي حرفه اي بگيرن و بعد تو ايران اين رشته رو راه اندازي كنن؟
اگه خیلی مشتاق تحصیل هستند داخل ایران دوره پی اچ دی فیزیوتراپی برگزار میشه، میتونند نروند پاکستان.
بعلاوه به لیسانسیه فیزیوتراپی نمیشه گفت متخصص.لطفا شأن مدارج علمی رو حفظ کنید.