به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان؛ خبرها حکایت از آن دارد که صنعت پتروشیمی این روزها شاهد ورود سرمایه‌گذاران خارجی برای فاینانس طرح‌های پتروشیمی است و این موضوع نشان از بهار سرمایه‌گذاری در صنعت 50 ساله پتروشیمی دارد.
 
بطور یقین آنچه مبرهن است؛ شرکت ملی صنایع پتروشیمی در برهه کنونی با انبوهی از معضلات و چالش‌های مالی دست به گریبان است و تزریق منابع مالی در توسعه و پیشرفت پروژه‌های حیاتی معطل مانده تاثیر به سزایی خواهد داشت.

 بر این اساس، 60 طرح در صنعت پتروشیمی از برنامه‌های توسعه بلاتکلیف روی زمین باقی مانده که در صورت به بهره‌برداری رسیدن این طرح‌ها  60 میلیون تن به ظرفیت تولید کشور اضافه و درآمدی معادل 32.4 میلیارد دلار در سال عاید کشور می‌کند، یعنی تقریبا دو برابر درآمد نفت است.

متوسط پیشرفت فیزیکی طرح‌های بر زمین مانده 20 درصد است و تکمیل آنها در مجموع به حدود 35 میلیارد دلار سرمایه نیاز دارد. اما با توجه به تعداد بالای طرح‌های توسعه‌ای و پیشرفت فیزیکی متفاوت در صنعت پتروشیمی، هم اکنون این طرح‌ها اولویت‌بندی شده‌اند و طرح‌های بین ٦٠ تا صد درصد در اولویت نخست قرار دارند تا نظارت، همیاری و کمک به آنها پیش از بقیه طرح‌ها انجام شود. 

به گفته مقامات صنعت پتروشیمی، کشورهای زیادی تاکنون علاقمندی خود را برای حضور دوباره درصنعت پتروشیمی ابراز کرده‌اند و در صورتی که تحریم‌ها پایان یابد و روز اجرای توافق فرا برسد، می‌توان از سرمایه گذاری و انتقال دانش فنی این کشورها در طرح‌های توسعه‌ای استفاده کرد.

بی‌شک با توجه به وجود ٣٣,٦ تریلیون متر مکعب گاز در ایران به نظر می‌رسد صنعت پتروشیمی ما نیازمند دسترسی به فناوری‌های نوین، منابع مالی و حضور در بازارهای جهانی است و در واقع آخرین ارزیابی‌ها نشان می‌دهد که در سطح صنایع بالادستی و پایین‌دستی ایران نیازمند دسترسی به منابع مالی در حدود ٧٠ میلیارد دلار است که در این ارتباط حدود ٣٠ درصد مربوط به صنایع پایین‌دستی به ویژه در زمینه انواع پلیمرها به خصوص پلی پروپیلن و صنایع تکمیلی زنجیره پروپیلن است.

در همین راستا حسن پیوندی معاون شرکت ملی صنایع پتروشیمی گفته است با توافق هسته‌ای برنامه‌ریزی به‌منظور افزایش تولید پتروشیمی ایران به ۱۸۰ میلیون تن در دوران پساتحریم را در دستور کار قرار داده است. این در حالی است که در حال حاضر حدود ۶۰ میلیون تن هم پروژه نیمه‌کاره پتروشیمی و پلیمری در کشور وجود دارد. تمامی این واحدهای نیمه کاره پتروشیمی به استثنای مجتمع پتروشیمی دماوند توسط سرمایه گذاران بخش خصوصی در حال ساخت و اجرا است، علاوه بر این بخش عمده این ۶۰ میلیون تن طرح‌های نیمه تمام پتروشیمی متشکل از واحدهای تولید متانول‌ بوده که در حاشیه خلیج فارس قرار گرفته‌اند. 

استفاده از فاینانس چینی برای تکمیل برخی از طرح‌های نیمه کاره صنعت پتروشیمی، صورت پذیرفته که این فاینانس ناشی از انتقال منابع مالی ایران از بانک‌های غربی به بانک‌های شرقی هستند. از طرف دیگر دانش فنی‌ این طرح‌ها در اختیار شرکت ملی صنایع پتروشیمی است و زمین هم در عسلویه آماده شده است. 

همچنین عباس شعری‌مقدم معاون وزیرنفت در امور پتروشیمی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران در خصوص ورود شرکت‌های خارجی برای سرمایه‌گذاری در طرح‌های پتروشیمی اظهار داشت: هم اکنون شرکت‌ها و کشورهای مختلف دنیا به شدت به دنبال آغاز فعالیت دوباره در صنعت پتروشیمی ایران هستند، این کشور برای صاحبان سرمایه می‌تواند مکانی مناسب برای سرمایه گذاری باشد و وجود منابع عظیم نفت و گاز در ایران برای سرمایه گذاران خارجی نوعی تضمین تلقی می‌شود.
 
مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی ادامه داد: وجود مناطق ویژه و آزاد در ایران یکی از مزیت‌های سرمایه گذاری در کشورمان است، زیرا بر اساس قانون، سرمایه گذاران خارجی می‌توانند با تمهیداتی تا صددرصد در این مناطق سرمایه‌گذاری کنند و تا ١٠ سال از پرداخت عوارض و مالیات معاف باشند.
 
شعری مقدم گفت: ایران مزیتهای منحصر به فردی در زمینه توسعه صنعت پتروشیمی دارد، زیرا انواع خوراک مایع و گاز مورد نیاز این صنایع را به حد فراوان دارد، از سوی دیگر کشورمان از نظر گاز و نفت به ترتیب با دارا بودن بیش از  ١٨ و ٩ درصد از منابع جهان در مجموع از نظر منابع هیدروکربوری در دنیا مقام نخست را به خود اختصاص داده است.

گفتنی است مسولان صنعت پتروشیمی هم‌اکنون شرکت‌های خارجی مدام در رفت‌وآمد هستند که در طرح‌های پتروشیمی حضور پیدا کنند آنها فکر می‌کنند که اگر به ایران وارد شوند یک شرکت دولتی از آنان حمایت خواهد کرد در حالی که اگر متوجه شوند که شرکت ملی پتروشیمی در طرح‌ها دخالتی ندارند جرأت پیدا نمی‌کنند که در ایران سرمایه‌گذاری کنند. 

مسولان کشور باید با بررسی موانع و رفع مشکلات موجود بایستی شرایط را به گونه‌ای هموار سازند که سرمایه‌گذاران با احتیاط و با اطمینان کامل در این صنعت وارد شوند در غیر اینصورت این رفت‌وآمدها گرهی از مشکلات این صنعت را باز نخواهد چرا که چندین بار اتفاق افتاده است که بدون اینکه برنامه‌ریزی اصولی صورت گیرد وارد عرصه مذاکرات شدند اما نتوانستند گام اساسی را در جهت پیشبرد اهداف مورد نظر بردارند. 

گزارش از حبیبه رحیمیان

انتهای پیام/