به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از جام نیوز: پروژه "ایران هراسی" برای همراه سازی افکار عمومی در آمریکا و جهان با سیاست های استکباری این کشور علیه مردم ایران، وظیفه ای است که از دیرباز بر عهده رسانه ها قرار گرفته و با توافق هسته ای یا بدون آن ادامه خواهد داشت.

 

شاید حضور چندین هزار نفری هفته گذشته مخالفان توافق در میدان "تایمز" نیویورک و یا آماری که حاکی از موافقت بخش قابل توجهی از مردم آمریکا با حمله به ایران است، نشان دهنده فضای مسموم و نگاه اشتباه برخی مردم آمریکا نسبت به ایران باشد.

 

 

در همین راستا، پایگاه آمریکایی "ساکرامنتو بی" (Sacramento Bee) در خبری تحت عنوان " توافق هسته ای احساس ناامنی و آسیب پذیری را باقی گذاشت" به نقد توافق هسته ای پرداخت و از حمله هسته ای ایران به آمریکا در آینده نزدیک سخن به میان آورد.

 

 

نگارنده این گزارش ضمن اشاره به خاطرات دوره کودکی خود در دهه شصت میلادی که با جدی شدن احتمال حمله هسته ای روسیه به آمریکا در دبستان ها مانور آمادگی برای حمله برگزار می شده و با به صدا در آمدن آژیرهای خطر به زیر میز می خزیدند، مدعی می شود نوه های او نیز در آینده با جدی شدن حمله هسته ای ایران به آمریکا چنین مانورهایی را تجربه خواهند کرد.

 

 

در این گزارش آمده است: «زمانی که من تمامی 159 صفحه توافق هسته ای ایران را مطالعه کردم به یاد گذشته افتادم که در دهه 60 میلادی مانورهای آمادگی برای حمله احتمالی برگزار می شد و با به صدا در آمدن آژیر خطر ما باید به سرعت زیر میزهایمان می خزیدیم و منتظر صدای مدیر مدرسه از بلندگو می شدیم و با جمله "خطر رفع شد" روی صندلی هایمان باز می گشتیم.

 

 

بسیاری از ما که این مانورهای آمادگی برای حملات هوایی را تجربه کردیم واقعا نمی دانستیم برای پرتاب راکتی با کلاهک هسته ای به سویمان آماده می شویم. با پشت سر گذاشتن بحران موشکی کوبا [استقرار سامانه های موشکی روسیه در کوبا و احتمال همه اتمی به آمریکا] مانورها نیز به پایان رسید و در طول سال های متمادی دیگر اثری از آن حس آسیب پذیری وجود ندارد و جای خود را به حس شکست ناپذیری داده است.

 

اما اکنون باز من آن حس ناامنی و آسیب پذیری را تجربه می کنم. شاید به این خاطر است که بازی آشکاری را پیش روی خود مشاهده می کنم و می ترسم که این بازی پایان تلخی داشته باشد. در صحنه این بازی، ایران و 1+5 توافقنامه ای را در وین به امضا رساندند.»

 

 

در ادامه این گزارش ضمن ادعای در خطر بودن همه مردم دنیا با توافق ایران و انتقاد از عملکرد دولت اوباما آمده است: «هر چند من صادقانه به نیت و تلاش پرزیدنت اوباما برای جلوگیری از دستیابی ایران به تسلیحات هسته ای از طریق مذاکره احترام می گذارم، باید گفت این توافق در تضمین چندین موضوع کلیدی که برای ایمنی و امنیت همه مردم در سراسر جهان حیاتی هستند، موفق نبوده است.

پس از خواندن تمام متن توافق به این نتیجه رسیدم که:

 

- این توافق بازرسی های هر زمان – هر مکانی را ارائه نمی دهد.

- توافق وین تولید موشک های بالستیک بین قاره ای ایران را محدود یا کنترل نمی کند.

- توافق هسته ای ایران را ملزم به از بین بردن سانتریفیوژها نمی کند.

- این توافق ایران را قادر به ادامه افزایش قابلیت های هسته ای خود در درجه تسلیحاتی کرده و به احتمال زیاد تضمین کننده مسابقه تسلیحات هسته ای در میان همسایگان این کشور است.»

 

 

در انتهای این گزارش آمده است: «در پاسخ کسانی که گمان می کنند هیچ جایگزینی برای این توافق وجود ندارد باید گفت همان شرایط قبل از توافق بهتر از دستیابی به توافقی است که با لغو تحریم ها، میلیاردها دلار در اختیار ایران قرار می دهد و 24 روز قبل از ورود بازرسان به تاسیسات هسته ای این کشور به آن ها فرصت می دهد. باورنکردنی است که این بخشی از توافق است.

 

هراس من از این است که توافق هسته ای مورد مخالفت کنگره قرار نگیرد و یا رای مخالف کنگره توسط رئیس جمهور وتو شود؛ در این صورت نوه های من باید آن کاری را که سال ها پیش من در دبستان انجام دادم، تکرار کنند. روزی آن ها در کلاس روی صندلی ها نشسته اند که آژیرها به صدا در خواهد آمد و آن ها باید بلافاصله پناه بگیرند. سپس زمانی که صدای "خطر رفع شد" را شنیدند به صندلی هایشان باز می گردند و نمی دانند آیا دفعه بعدی که آژیرها به صدا در می آید فقط یک مانور خواهد بود ...»

انتهای پیام/