به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از ایسنا،دکتر مجید کاراندیش اظهار کرد: پر اشتهایی عصبی یکی از دو گروه اصلی اختلالات خوردن است. یکی از علل اختلال پراشتهایی عصبی، تصویر ذهنی غلطی است که ممکن است فرد از خود داشته باشد.

وی با بیان اینکه نگرانی اصلی در این عارضه، بروز اضافه وزن و چاقی در فرد است، افزود: فرد دارای اختلال پراشتهایی عصبی به صورت متناوب، کنترل خود در غذا خوردن را از دست می​دهد و به تدریج مقدار زیادی کالری را به شکل مواد غذایی دریافت می​کند ولی پس از آن به دلیل ترس از اضافه وزن با استفاده از روش‌های مختلف و بعضا نامناسب مانند وادار کردن خود به استفراغ، استفاده از ترکیبات مسهل و مدر (ادرار آور) و روی آوردن به ورزش‌های شدید سعی می‌کند انرژی و کالری اضافی دریافتی را خنثی کرده و از بین ببرد.

این متخصص تغذیه عنوان کرد: از نظر تقسیم​بندی، پراشتهایی عصبی جزو اختلالات روان‌شناسی محسوب می​شود و شیوع آن عمدتا بین گروه سنی 18 تا 22 سال است.

وی اضافه کرد: طبق مطالعات صورت گرفته در رابطه با دلایل پر اشتهایی عصبی نشان داده شده که این بیماری ممکن است زمینه​های ژنتیکی نیز داشته باشد. همچنین در خانواده​هایی که تنش​های زیادی وجود دارد، اختلالاتی مانند پراشتهایی عصبی بیشتر خواهد بود.

کاراندیش درباره چگونگی درمان اختلال پراشتهایی عصبی گفت: درمان این‌گونه بیماری‌ها گروهی است و باید تیمی از افراد شامل روان‌شناس یا روان‌پزشک، متخصص تغذیه و رژیم‌درمانی و در صورت لزوم در مناطقی که امکان آن باشد، پزشک خانواده یا مددکار اجتماعی وجود داشته باشد و سعی کنند با در نظر گرفتن جنبه​های رفتاردرمانی اختلال پراشتهایی عصبی، به درمان آن بپردازند.

وی با اشاره به مطالعات انجام شده روی برخی افراد دارای اختلال پراشتهایی عصبی عنوان کرد: مشخص شده که بسیاری از این افراد پس از گذشت پنج سال از ابتلای خود به این اختلال، شروع به جست‌وجو برای درمان آن می‌کنند و این امر ممکن است موجب ایجاد مسایل پزشکی به دلیل اقدامات غلط انجام شده توسط این افراد شود، به عنوان مثال استفراغ​های ارادی مکرر می​تواند موجب التهاب و یا حتی زخم مری و در موارد شدیدتر موجب ایجاد اختلال الکترولیت و شوک در فرد شود.

این متخصص تغذیه گفت: برای درمان این بیماری، باید ضمن محاسبه حداقل انرژی مورد نیاز فرد دارای اختلال پراشتهایی عصبی و با توجه به بررسی وضعیت تغذیه و مشاوره رژیم‌درمانی، رژیم غذایی مناسبی برای وی تنظیم شود.

کاراندیش افزود: رژیم غذایی تنظیم شده برای فرد دارای پراشتهایی عصبی باید کاملا به تدریج آغاز و ادامه پیدا کند، زیرا تغییر ناگهانی در رژیم غذایی ممکن است برای وی قابل پذیرش نباشد.

وی ادامه داد: با توجه به این‌که برخی از افراد دارای اختلال پراشتهایی عصبی زمانی که در فاز پرخوری عصبی هستند، ممکن است به مواد غذایی خاصی گرایش بیشتری داشته باشند، باید سعی شود با شناخت نوع این مواد غذایی، در صورت امکان مصرف آنها حذف و یا به حداقل برسد.

این متخصص تغذیه بیان کرد: برخلاف بی​اشتهایی عصبی که فرد کاملا به ظاهر، رنجور و بیمار به نظر می​رسد؛ افرادی که پراشتهایی عصبی دارند، ممکن است تا مدت زمانی طولانی حالت بیماری در ظاهرشان مشخص نباشد به همین دلیل درمان آن با تاخیر مواجه می‌شود.

انتهای پیام