به گزارش حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای نیاوران ارسطویی مینی مال را یکی از فرم‌های داستان‌نویسی عنوان کرد که جوامع در حال توسعه  به آن بیش از حد می‌پردازند و خاطر نشان کرد: به یاد دارم که گلشیری در یکی از محافل ادبی با اشاره به ترجمه داستان‌های ریموند کالبر توسط همسرش گفت: وای به روزی که این کتاب چاپ شود. من خیلی چیز‌ها از این مکتب فراگرفته‌ام. داستان مینی مال نوشتن به عنوان یک مانیفست و فقط یکی از هزاران رویکردی که به داستان نویسی وجود دارد می‌تواند به لحاظ فرمول داستان‌نویسی به دانش نویسنده کمک  کند. آدم‌های تجربه‌گرایی که می‌خواهند همه رویکرد‌های داستان‌نویسی را تجربه کنند مینی مال نوشتن برایشان تجربه‌ای بکر است. رویکرد من به داستان‌نویسی چیزی است که ممکن است از قواعد داستان مینی مال استفاده کنم اما خودم را هیچ گاه یک مینی مال نویس نمی‌دانم.

وی با طرح این سوال که چرا مینی مال در جوامعی مثل آمریکای شمالی این قدر موفق می‌شود ولی در جوامع در حال توسعه جواب نمی‌دهد ادامه داد: تاثیر پدیده سینما بر ادبیات به شکل‌گیری این جریان بسیار کمک کرد. خواننده قرار نیست داستان را بخواند بلکه او قرار است ببیند از این رو این عینی ترین رویکرد به داستان‌نویسی است. این محصول تاثیر سینما بر ادبیات است. به نظر همینوگوی سینما یک رقیب بسیار جدی برای داستان بود.

نویسنده مجموعه داستان‌های «آمده بودم با دخترم چای بخورم» و «آفتاب مهتاب» در ادامه صحبت هایش افزود: مینی مال یک قاعده گذاشت برای کسی که می‌خواهد داستان‌نویسی را تجربه کند و او را از کشف و شهود‌های شخصی خلاص کرد چرا که قانون می‌دهد. اگر مانیفست مینی مال نویسان را مطالعه کنید به حدودا دوازده قاعده می‌رسید که به شما چگونگی مینی مال نوشتن را شرح می‌دهد. مثل اینکه مثلا داستان نویس باید با اولین جمله موقعیت پردازی کند و... این کار نویسنده را راحت می‌کند. براحتی می‌توان بر اساس این قواعد داستان نوشت. ولی به نظر من باید صحبت های بسیاری در مورد آن صورت بگیرد. این که چرا این سبک داستان نویسی در جوامعی موفق می‌شود و در جوامعی جواب نمی دهد. یکی از عللی که شاهد موفقیت این گونه سبک‌ها در جوامع پیشرفته هستیم این است که نویسنده تجربه‌ها و آزمون خطاهای  فراوان را تجربه می‌کند تا می‌رسد به این گونه سبک‌ها اما در جوامع در حال توسعه همه خوشحالند که یک سری قانون وجود دارد که می‌توانند بنویسند و داستان‌نویسی تبدیل می‌شود به یک اتفاق سهل الوصول. این که ما فقط یک نوع رویکرد را اساس داستان نوشتن قرار دهیم اتفاقی بسیار بد و ناراحت کننده است. در بعضی از جوامع  به نظر من قواعد مینی مال نویسی بیشتر به درد ویراستارها می‌خورد در حالی که در اروپا مینی مال رویکردی فلسفی دارد.

ارسطویی با ذکر این نکته که از قواعد مینی مال‌نویسی استفده زیادی می‌کند اظهار داشت: چیزی که محدود می‌کند نویسنده را فرم‌هایی است که جلوی او می‌گذارند. مضامین، فرم‌های خودشان را پیدا می‌کنند. بعضی مضامین هستند که اقتضای آنها مینی مال نیست. در هیچ کجا اینقدر راجع به مینی مال و مینی مال‌نویسی اینقدر شور و اشتیاق وجود ندارد که در ایران وجود دارد. انگار مینی مال‌نویسی مد شده است. شما می‌توانی توصیفی بکنی که تا بحال هیچ کس شبیه آن ننوشته است و یا صفت‌هایی بسازی که هیچ کس تا به حال آن را نساخته  و یا استعداد‌های زبانی را طوری کشف کنی که حتی زیاد هم کم باشد ما با کلیشه مخالفیم.

در ادامه این جلسه  داستانهایی توسط حضار خوانده و مورد نقد و بررسی قرار گرفت. 

گفتنی است؛ جلسه خانه مینی‌ مال نیاوران آخرین چهارشنبه هر ماه در فرهنگسرای نیاوران با حضور استادان و فعالان این سبک از داستان‌نویسی از ساعت 17 تا 19 برگزار می‌شود.

انتهای پیام/