به گزارش خبرنگار حوزه
کشتی و رزمی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، فدراسیون جودو یکی از ناکام‌ترین فدراسیون‌های ورزشی حال حاضر است که مدت‌هاست نتوانسته توقعات رابرآورده کند تنها دل به برخی جرقه‌های ناگهانی موفقیت آن هم در حد جرقه دل خوش کرده است، همانند چند مدال برنز سعید ملایی در وزن 81- کیلو گرم که از آن هم در مسابقات روسیه، محروم شدند و مرد برنزی جودو ایران هم دست خالی بازگشت، با این شرایط مشخص نیست آیا کسب سه سهمیه المپیک 2016 برزیل که فدراسیون نشینان وعده آن را داده بودند عملی خواهد شد یا خیر؟
با تمام ناکامی ها، فدراسیون جودو خواسته یا ناخواسته وارد فاز جدیدی شده است که می‌توان آن را به عنوان بازی با نام ستارگان و قهرمانان نامدار این رشته ورزشی معرفی کرد.
اتفاقی که شاید در روزهایی که دست فدراسیون از کسب نتیجه خالی است برای پر کردن برخی چاله‌ها و فراموشی مقطعی درمان موقتی باشد.
در این گزارش قصد داریم به اسامی نام آوران این رشته ورزشی که در چند ماه گذشته با نامشان به راحتی بازی شده است اشاره کنیم.
**امیر قاسمی نژاد
کاپیتان تیم ملی قبل از اینکه، سعید ملایی به صورت ناگهانی، تصمیم به تغییر وزن بگیرد، در 81- کیلو گرم مبارزه می‌کرد.
هر چند قاسمی نژاد در مسابقات جهانی و بازیهای آسیایی 2014 نتوانست روی تاتامی، انتظارات را برآورده کند اما نباید از نتایجی که وی در وزن 81- کیلو گرم گرفته است به سادگی گذشت.
کاپیتان تیم ملی علاوه بر مدال‌هایی که ملایی در گرند اسلم‌ها دریافت کرده تجربه سه مدال آسیایی را نیز در کارنامه خود دارد و کارنامه‌ای موفق‌تر نسبت به مرد برنزی جودو دارد اما از سوی کادر فنی به راحتی به 90 کیلو گرم فرستاده شد.
قاسمی نژاد از ابتدا اعلام کرده بود که وزن اصلی‌اش 81- کیلو گرم است و نمی‌تواند در 90 آنگونه که باید و شاید نتیجه بگیرد اما حرف‌هایش به گوش کسی نرسید و مردی که در 81- کیلو گرم به رنکینگ 25 رسیده بود به راحتی انگشت نمای وزن 90- کیلو گرم شد و اکنون جایگاهی بالاتر 240 دارد.
قاسمی نژاد بعد از باخت در رقابت‌های مغولستان در وزن 90- کیلو گرم بار دیگر زنگ خطری را به گوش رساند که نمی‌تواند در این وزن نتیجه بگیرد اما گویا کادر فنی دوست دارد کاری کند تا انگشت اشاره انتقادات رسانه‌ها به یک نفر خاص متمرکز شود تا کم کاری های دیگران به چشم نیاید.
جودوکار باسابقه ایران، در بیشتر تحلیل‌های بعد از مسابقه به باخت همیشگی در اولین مسابقه متهم شد و به سادگی فراموش کردیم که این جودوکار برای 81- کیلو گرم است نه وزن دیگر.
کاپیتان تیم ملی بعد از بازیهای آسیایی اینچئون و اشک روی تاتامی از تیم ملی خداحافظی کرده بود اما با درخواست های مکرر سرمربی تیم ملی به اردو اضافه شد اما نگذاشتند دیگر در وزن اصلی‌اش بازی کند.
قاسمی نژاد پیش از این گفته بود: نمی‌دانم اگر من را برای 81- کیلو گرم نمی‌خواستند چرا اصرار کردند که برگردم اما به یکباره به هر بهانه‌ای تسلیم کادر فنی شد تا شاید بتواند یکی از المپیکی‌های جودو باشد هر چند به نظر می‌رسد جز بازی با نامش سود دیگری به وی نخواهد رسید.
**آرش میر اسماعیلی
نایب رئیس و مدیر تیم‌های ملی، مردی که با کسب 4 مدال جهانی و افتخارات فراوانش هنوز کسی در این رشته ورزشی به پای وی نرسیده است اما سیاست بازی با نام ستارگان در خصوص وی نیز صادق است.
میر اسماعیلی در چند ماه اخیر بارها آشکارا در مصاحبه‌های عده‌ای مورد توهین قرار گرفت و بسیاری از تقصیرها را برگردن وی انداختند به گونه‌ای که مجبور شد سکوت را بشکند و اعلام کند: از روزی که وارد فدراسیون شدم برای کمک آمده بودم خواستم راهی را که خود رفتم اما دیگران نتوانستند تکرارش کنم را به جودوکاران یاد بدهم اما متاسفانه دستانم را بستند و افکارم را محدود کردند.
شاید هر کسی جای میر اسماعیلی بود تا الان استعفا می‌داد اما نایب رئیس فدراسیون جودو با هر اعتقادی که به آن پایبند است همچنان مقاومت می‌کند تا شاید بتواند به جودوی ایران کمک کند.
دارنده مدال طلای جهان ناراحتی خود را حتی در صفحه رسمی اینستاگرامش از وضعیت موجود به دفعات اعلام کرد و حتی در شعری جالب توجه نوشته است:
ما دهان از گله بستیم و نگفتیم چرا
جای بنشین و بفرما، بتمرگی گفتند
ما شنیدیم و نشستیم و نگفتیم چرا..
شاید اینکه نام میر اسماعیلی از طریق برخی اشخاص به صراحت اعلام شده برای به حاشیه بردن یک فرد خاص و فراموشی تمرکز روی ناکامی‌های جودو سیاست هوشمندانه‌ای باشد.
میر اسماعیلی می‌گوید: حال آرش جودو ایران خوب است اما شما باور نکنید.
**محمود میران:
محمود میران، مرد نقره‌ای جودو ایران که سابقه سرمربیگری در تیم‌های ملی بزرگسالان و جوانان را دارد نیز یکی از ستارگان جودو بود که بازی با نامش مدتی حواشی را به سمت وی چرخاند.
میران و بحث بازگشتش به تیم ملی آن هم در 41 سالگی هر چند از ابتدا هم غیر قابل تصور بود و بیشتر به شوخی یا جوک می مانست تا چیز دیگر، بعد از مدتی انگشت نما شدن از اردو کنار زده شد و ادعاهایش برای المپیک 2016 در حد حرف باقی ماند.
مرد نقره ای جودو توانست با نامش بار دیگر خود را انگشت نما کرده و فرصتی مناسب برای فدراسیون نشینان ایجاد کند تا در سکوت، توجه افکار عمومی را به مسائل حاشیه ای جلب کنند.
**محمدرضا رودکی
کاپیتان سابق تیم ملی جودو که با تغییرات 180 درجه ای اش پس از بازگشت به تیم ملی، ندانسته خود را وارد بازی جدیدی کرد.
رودکی که در طول دو سال نبودنش در تیم ملی بارها در مصاحبه های مختلف رستگار، رئیس فدراسیون جودو را محکوم به دوری اجباری اش از تیم ملی کرده بود و فدراسیون نشینان را با صریح ترین الفاظ مورد انتقاد قرارداده بود، بعد از دعوت شدن به اردوی تیم ملی سیاست جدیدی را در پیش گرفت که به راحتی می توان رد پای برخی افراد را در این اظهار نظرها مشاهده کرد.
رودکی اعلام کرد: تا الان فکر می کردم رستگار دلش نمی‌خواهد به تیم ملی بیایم اما اکنون متوجه شدم که همه تقصیرها گردن آرش میراسماعیلی بود!
نکته جالب توجه صحبت های رودکی درباره هم تیمی‌هایش بود که آنها را متهم به بی اخلاقی کرد: نمی‌دانم چرا ملی پوشان علیه سرمربی مصاحبه کردند، این صحبت ها بی اخلاقی است.
مردی که تا قبل از آمدنش بارها علیه بالاتر از سرمربی هم صحبت کرده بود به یکباره به آقای اخلاق تبدیل شد!
تغییر موضع 180 درجه‌ای رودکی هر چند ممکن است، در حال حاضر از سوی خودش نیز رضایت بخش باشد اما نمی‌توان از این موضوع گذشت که برخی دوست دارند با نام وی بازی کنند و با جلو انداختن مرد پرافتخار سنگین وزن ایران چیزهای دیگر را توجیه کنند.
رودکی در جدیدترین اظهار نظر خود پا را فراتر از این هم گذاشت و تصمیمات شورای فنی فدراسیون را " کشک" دانست! طوری که محمد کیهان، پیشکسوت جودو مجبور به واکنش شد و اعلام کرد: ما رودکی را به رسمیت نمی‌شناسیم وی چه کسی هست که بخواهد درباره کمیته فنی نظر دهد.
**نفر بعدی چه کسی خواهد بود؟
مشخص نیست، نفر بعدی چه کسی است تا نوک پیکان افکار عمومی به سمت وی جلب شود و مدتی هر چند کوتاه فراموش گردد که در جودو ایران چه می گذرد؟
پیش از این شاهد انتقادهای برخی منتقدان درباره وضعیت جودو بودیم که فدراسیون نشینان اعلام کردند چون عده ای از فدراسیون کنار گذاشته شده‌اند، لبشان را به اعتراض و انتقاد باز می کنند، از آنجا که این سخن با عقل جور در می آمد آن را توانستیم بپذیریم اما اختلاف نظر آن هم بین کسانی که در فدراسیون مشغول به فعالیت هستند و برای جودو ایران زحمت می کشند را چگونه می تواند توجیه کرد، آیا جلو انداختن شخصیت ها و ستارگان می تواند راهکار مناسبی برای از یاد بردن اتفاقاتی باشد که در جودو می گذرد؟
رئیس فدراسیون جودو می گوید، جودو بیش از هر چیز به آرامش نیاز دارد، اما آیا آرامش ممنوع‌المصاحبه کردن جودوکاران محقق خواهد شد؟
باخت‌ها در مسابقات جایزه بزرگ را می توان با چند گزارش و مقصر دانستن یک یا دو نفر به راحتی به فراموشی سپرد؟
تکلیف سه سهمیه المپیک 2016 چه می شود؟
آیا می توان از جودو ایران با وضعیت کنونی انتظار شق‌القمر داشت؟ یا فقط دلمان را خوش کنیم به اینکه سعید ملایی که در 73- کیلوگرم یک مدال هم نگرفته بود حالا در 81- کیلوگرم چند برنز گرفته و می تواند به راحتی در المپیک 2016 کاری کند کارستان!
امیدواریم جودو ایران فکری اساسی کرده و با برنامه ریزی صحیح به دنبال تحقق وعده‌هایش برای المپیک باشد.
مسعود حاجی آخوندزاده سرمربی سابق تیم ملی در خصوص وضعیت جودو می گوید: یا باید جودو را به طور کامل کنار بگذاریم، که عملی نیست یا اینکه برنامه ریزی اصولی داشته باشیم.
دارنده تنها مدال طلای بازیهای آسیا معتقد است احتمال کسب سهمیه باشد اما شانسی برای موفقیت در این میدان نداریم.
انتهای پیام/
