چرا سازندگان مختارنامه از تجربه‌های به‌دست‌آمده درس نگرفتند؟ چرا پروژه‌های عظیمی که هر کدام چندین میلیارد تومان هزینه می‌برد و سال‌ها زمان صرف تهیه آنها می‌شود، یک پیشگیری ساده را رعایت نمی‌کنند؟

 به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از مشرق - سال 1389 به دلیل نارضایتی مراجع بزرگوار تقلید از نمایش چهرۀ قمر بنی‌هاشم، صحنه‌های مربوطه در مجموعه نمایشی مختارنامه حذف شد ؛ هرچند که عنوان شده بود گروه سازنده برای ساخت این سریال با برخی از مراجع تقلید صحبت نموده، با هماهنگیِ ایشان اقدام به تولید کرده‌اند. به ‌عنوان ‌مثال تهیه‌کننده این مجموعه، محمود فلاح، در یک مصاحبه گفت: "در خرداد سال 81 نگارش فیلم‌نامه سریال توابین که به مختارنامه تغییر نام داده با نظارت حجت‌الاسلام رسول جعفریان آغاز می‌شود.
 
 قبل از نگارش فیلم‌نامه مختارنامه، پنج ماه کار تحقیقاتی و مطالعاتی صورت می‌گیرد و حتی به مرحوم دکتر جعفر شهیدی نیز مراجعه شده و با وی مشورت‌هایی می‌شود. در مرحله بعد، گروه سازنده به شهر قم سفر کرده و ضمن دیدار با علما و مراجعی همچون آیت‌الله مکارم شیرازی تأیید و موافقت آن‌ها را برای ساخت سریال می‌گیرند..." (روزنامه جام‌جم)
 
 بار دیگر قصه تکرار شد و این بار همین اتفاق عیناً برای فیلم سینمایی "رستاخیز" ساخته احمدرضا درویش روی داد. در بهمن 92 که این فیلم پرخرج سینمایی در جشنوارۀ فجر رونمایی شد، افراد مختلف نظراتی ابراز کردند و حتی سخنانی نیز از عدم اکران فیلم به گوش رسید. به این ترتیب خواسته گروه سازنده برای اکران فیلمشان در ایام منتهی به محرم سال گذشته عملاً به تعویق افتاد.

البته این نکته را باید خاطرنشان کنم که انتقادات و اعتراض‌هایی که به فیلم رستاخیز شد از دو موضوع نشأت می‌گرفت.

چرا «رستاخیز» خطای «مختارنامه» را تکرار کرد؟

 مورد اول مشابه سریال مختارنامه، معترض نمایش چهره اولیاءالله به‌ویژه حضرت عباس(س) می‌شد در صورتی‌ که برخی دیگر به ایرادات و نقص‌های تاریخی موجود در فیلم معترض بودند و اعتقاد داشتند که این فیلم موضوعاتی را مطرح نموده که یا تخیلی هستند و یا سند تاریخی ضعیفی دارند. همین عوامل زمینه‌ساز شد تا این فیلم تاریخی ـ دینی، رنگ اکران به خود نبیند و با تأخیری یک ساله در عید فطر امسال نیز اکرانی پرحاشیه و به ‌اصطلاح جنجالی داشته باشد که نهایتاً در روزهای اخیر، خبرها از توقف نمایش این فیلم به‌منظور رایزنی‌های بیشتر حکایت دارند.  
 
تعمد یا تغافل؛ مسئله این است

چرا «رستاخیز» خطای «مختارنامه» را تکرار کرد؟
 
چرا این اتفاق تکرار شد؟ چرا سازندگان مختارنامه از تجربه‌های به‌دست‌آمده درس نگرفتند؟ چرا پروژه‌های عظیمی که هر کدام چندین میلیارد تومان هزینه می‌برد و سال‌ها زمان صرف تهیه آنها می‌شود، یک پیشگیری ساده را رعایت نمی‌کنند؟ آیا برای سازندگان این دو مجموعه عظیم نمایشی که چندین سال، صرف پژوهش‌های تاریخی می‌کنند، سخت و گران می‌آمد تا موضوع نمایش چهره برخی از اولیاء خدا را ( صریح و مستقیم و نه با عباراتی مانند صحنه سازی و تشبه و ...)با مراجع تقلید درمیان گذارند؟ سازندگان می‌توانستند با مراجعه به مراجع بزرگوار دینی، این موضوعات را در میان بگذارند و خواسته‌های خود را عرضه کنند.
 
 قاعدتاً آن بزرگواران نیز که تنها هدفشان خدمت به دین، پیامبر اکرم(ص) و اهل‌بیت مکرم اوست پذیرای سخنانشان می‌شوند و متقابلاً احکام مأخوذ از دین را بیان کنند. در نتیجه با شنیدن نظرات یکدیگر، بهترین و مناسب‌ترین تصمیم اتخاذ می‌گردید و این ‌همه حاشیه و جنجال و اتلاف هزینه رخ نمی‌داد.

باید دقت کرد که ساخت فیلم در چنین موضوعات مهم دینی، با برپایی یک خیمۀ عزاداری متفاوت است.
کسی به شکل عزاداری خاص شما حساسیت نشان نمی‌دهد. اما کار فیلمساز در این خصوص مانند آن است که او بخواهد شیوۀ خاص عزاداری مخصوص خود را به عنوان یک شیوۀ الگو به دیگران توصیه کند. و از اینجا است که حساسیت‌ها شکل می‌گیرد.
انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱۱
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
حسین
۰۱:۰۸ ۳۱ تير ۱۳۹۴
یه جوری می گید انگار صورت امام حسینو نشون داده
Iran (Islamic Republic of)
ahmad
۲۰:۱۶ ۳۰ تير ۱۳۹۴
با این فیلمشان تصویر دوگانه های از امامن معصوم در اذهانن مردم درست میکنند صلاح خویش را بزرگان دادند چه کسی تصویری از امام معصوم داشته که اینها بخواهند درست کنند
Iran (Islamic Republic of)
علیرضا
۱۹:۱۰ ۳۰ تير ۱۳۹۴
یعنی یه آدم از زمانیکه متولد میشه تا زمانیکه از دنیا میره فقط باید در تصور و اوهام از چهره قمربنی هاشم زندگی کنه؟ آخه یه لحظه فک کنید که مثلا تو همین فیلم مختار، اگه تا می رسید به داستان مسلم بن عقیل بخواد تصویرشو نشون نده و ... ، در اونصورت آیا میشد به این خوبی شخصیتشون رو توصیف کرد؟ ولی حالا با اومدن اسم ایشون همه اون صحنه ها از فیلم مختار براشون تداعی میشه و این چه مشکلی داره؟ آخه خداوند در کتابش گفته هر آنچه می بینید آیینه ای از وجود خداست، حالا ما تا بخوایم با اولیاء الله مانوس بشیم باید توی توهم سیر کنیم...
Iran (Islamic Republic of)
علی
۱۱:۰۹ ۳۰ تير ۱۳۹۴
خیلی رک میگم من عاشق امام حسینم اما امام حسین هم بشر بوده. خدا نبوده .بنده خدا بوده کاش انقد که به امام حسین حساسیت نشون میدیم اونم فقط به صورت ایشون یه کمم به فکر خدا بودیم که این روزهاانقد غریب شده که هیچ کس یادی نمیکنه ازش
Iran (Islamic Republic of)
صادق
۰۸:۴۳ ۳۰ تير ۱۳۹۴
مهم اصل نه فرع حالا اینکه یه نفر بیاد نقش حضرت عباس رو بازی کنه یا نقش امام حسین که مهم نیست مهم اینه که چی میتونیم ازشون یاد بگیریم اگه اینجوری باشه باید کی گقته قدو قامت و دست و امام رضا تو فیلم امام رضا ، امام علی تو فیلم امام علی اینجوری بوده شاید جوری دیگه باشه خشگلتر نرم تر یا زشت تر مهم اون نفس که با اون دست چه کاری رو انجام دادن ،
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۳:۰۵ ۲۹ تير ۱۳۹۴
سلام
Iran (Islamic Republic of)
رضا
۲۳:۳۲ ۲۹ تير ۱۳۹۴
علیک سلام جه خبر عزیرم؟
Iran (Islamic Republic of)
علی
۲۳:۰۲ ۲۹ تير ۱۳۹۴
آقای محترم در تعزیه یه خواننده نقش حضرت عباس رو بازی نمیکنه که بعدا الگوی جوانهای مملکت بشه
Iran (Islamic Republic of)
ارش
۱۱:۵۱ ۳۰ تير ۱۳۹۴
سلام
اگه یک خواننده بازی نمیکنه پس کیا بازی میکنند ؟ ؟
یا هر کی بلده میاد در این نقش بازی میکنه ؟
اری هرکسی میتونه بیاد . چرا ؟
Iran (Islamic Republic of)
محمدرضا
۲۲:۳۶ ۲۹ تير ۱۳۹۴
آقا مگه چه اشکالی داره؟ توی تعزیه ها افرادی به جای امام حسین و سایر شخصیت ها نقش بازی می کنند و صورتشون رو همه میبینند. یعنی شما میخواهید بگید مخاطب نمیتونه اینو درک کنه که اون بازیگر فقط داره نقش اون امام رو بازی میکنه و قرار نیست که تمثیل اون بشه؟!
Iran (Islamic Republic of)
ناشناس
۲۳:۰۳ ۲۹ تير ۱۳۹۴
مردم اون درک دارند که بدونند بازیگر نقش بازی می کنه! اما مسئله اینجاست در فیلم برای بعضی ها مخصوصا کودکان ذهنیت سازی میشه هر وقت اسم قمر منیر بنی هاشم به میان میاد آن فرد مخصوصا اگر در کودکی فیلم رادیده باشد حتی در بزرگ سالی هم تصویر بازیگر برای او تداعی می شود