به گزارش خبرنگار
حوزه فنآوری گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان؛ استفاده از این عنصر برای انسان فواید زیادی دارد، زیرا سمی بودن آن برای سلولهای انسانی بسیار کمتر از سمی بودن آن برای باکتریهاست. این ماده همچنین میتواند برای از بین بردن پاتوژنهای مزاحم خاک و جلوگیری از آسیب محصولات زراعی به کار رود. با این حال، نگرانیهای زیستمحیطی و بهداشتی زیادی در مورد استفاده مقادیر بالای این عنصر وجود دارد، چراکه میتواند آسیبهای ناشناختهای بر بدن یا اکوسیستم بر جای بگذارد.
محققان دانشگاه کارولینای شمالی به سرپرستی اورلین ولو، برای غلبه بر این مشکل، مانعی در اطراف نقره ایجاد کردهاند که امکان استفاده از خواص ضد باکتریایی این عنصر را برای ما فراهم میکند و در عین حال باعث میشود ذرات نقره بعد از استفاده به سرعت دچار تجزیه زیستی شوند. این مطلب به این معنی است که ما دیگر نگرانی از بقایای مشکلزای این عنصر نداریم.
این نانوذرات میکروبکش ذرات نقرهای هستند که به داخل مادهای از سلولهای گیاهی تزریق شدهاند. این ساختار در یک پلیمر پیچیده شده است. این پلیمر میتواند باعث چسبندگی بیشتر نانوذرات به میکروبها شده و شناسایی و نابودی آنها را تسهیل کند.
در حال حاضر محققان به دنبال استفاده از این نانوذرات در کشاورزی هستند و این احتمال وجود دارد که این نانوذرات در پوششدهی و استریلیزه کردن تجهیزات پزشکی یا مراقبتهای بهداشتی دیگر کاربردهای زیادی داشته باشتد.
در گذشته نگرانیهایی در مورد ورود نقره به محیط زیست وجود داشت، چرا که این ماده به سادگی تجزیه نمیشود و مدتها بعد از رهاسازی به محیط زیست در طبیعت باقی میماند. این نانوذرات میتوانند این مشکل زیست محیطی را حل کنند.
انتهای پیام/