محمد رضا ريحاني قصد دارد ۱۶ شهريور سفري را از مشهد به بندرعباس آغاز کند. او مي خواهد ۳۰ شهريور روز جهاني صلح، لامبورگيني پرشين گلفش را که نشان‌دهنده توانمندي ايراني است به خليج هميشگي فارس برساند.

سپر جلو از جنس فایبر گلاس است که طراحی آن با فراری F50 کاملا متفاوت است و دارای 2 پرژکتور است. با وجود متفاوت بودن سپر جلو، باز هم هماهنگی خوبی با سایر قطعات مجاور دارد. مثلا شیب های روی در کاپوت در روی سپر ادامه پیدا کرده و سپر با آن هماهنگ است.

چراغ ها در روز بسته هستند و نمای ایرودینامیک تری را از خودرو نشان می دهند. در نمای جانبی خودرو متوجه می شوید که خم های موجود در عضلات خودرو کم است و این باعث می شود که بدنه تیز (مثل بدنه 405) به نظر برسد. ولی با توجه به محدودیت ها و امکانات ساخت دستی، باز هم طراحی و ساخت این بدنه در ایران بی نظیر می باشد.

رنگ اتاقک سیاه است که ترکیب جالبی را با رنگ لاستیک ها و سپر ها به وجود آورده است. در واقع نیمی از اتاقک را درها پوشانده اند. در زیر درها یک شکاف وجود دارد که معمولا در خودرو های فراری و لامبورگینی نقش انتقال هوای سرد و فشرده را به ترمز دارد.

در ادامه ی بدنه نیز خطوط انتهایی بدنه تشکیل یک اسپویلر بزرگ و یک تکه متصل به بدنه را می دهد که 4 سانتی متر از سقف بلند تر است و بلندی آن باعث می شود تسلط راننده نسبت به دید عقب کم نشود که این نشان دهنده تجربه ی ارزشمند طراح این خودرو است.

رینگ ها نیز 5 پره ساده از مارک Scudo و 17 اینچ می باشند و لاستیک ها نیز با اسپکت 40 و پهنای 205 هستند که در رابطه با این خودرو می شد از رینگ های بهتری استفاده کرد. ترمز های جلو و عقب نیز از نوع کاسه ای معمولی بودند!

عقب این خودرو نیز طراحی نویی داشت و سعی شده بود تا اصالت فراری را حفظ کند. دو چراغ بزرگ گرد فرورفته در بدنه عمومآ شما را یاد کروت میاندازد ولی همان طور که گفته شد حضور اسپویلر و دیگر جزئیات حاکی از فراری ای است که خیابان های شهر را هیجان زده می کند.

خروجی های اگزوز در فضای بین 2 چراغ قرار دارد که حالت مسابقه ای بودن به این خودروی دست ساز می دهد. موتور این خودرو در زیر این دریچه شیشه ای و در زیر لاستیک زاپاس قرار دارد.

فضای داخلی خودرو ساده است و حاکی از دست ساز بودن این خودرو می کند و با این وجود نشان می دهد وقت کم تری صرف فضای داخلی خودرو شده است.

گزارش از: فاطمه باقری

انتهای پیام/