« بنام حضرت دوست »
دانه دانه جمع کردی ای فسوس رهزنت اخر سر خرمن ربود
سقوط بی رحمانه ی ارزش های والای هنری و به تَبعِ آن یغمای ساحت بلند مرتبه ی انسان، وقتی به عمل درمی آید که، کار را به کسانی وانهی که نه شناختی از کار دارند و نه رحمی به ارجمندی فرهنگ ملّی، با هدف کاسبی به میدان آمده اند و پادافره کارشان، به خون کشیدن ارزش ها و بار سنگین معناهاست. بلائی که با تاسف بر سر تئاتر و اخیراً بر سرمراکز نمایش فاخر تئاتر آمده است تئاتر ما را بیمار کرده اند و نمیدانند که این امانتی گرامی از هنرمندانی است ، که جان در راه پاکیزه نگاه داشتنش گذاشته اند . انجمن بازیگران خانه تئاتر ، تاسف ژرفشی خود را نسبت به دوستان بازیگری که با همه ی ارجمندی تن به حضور در چنان پروژه ای داده اند را اعلام می کند.
انجمن بازیگران خانه تئاتر مصراً به کشاندن تئاتر به میدان کاسبی و گیشه پروری معترض است و از وزارت محترم ارشاد و معاون محترم ایشان پاسخ این پرسش را میطلبد، که اگر بها ی دیدار از یک تئاتر، یکصد هزار تومان باشد، پاسخ به بازیگران آثار فاخرِ زنده یاد رادی چند هزار تومان میشود. معاونت محترم و بستگان ایشان ، ظاهرا کنسرت خوانندگان جوان نورس را با نمایش ملی اشتباه میکنند.
پرسش ما برای مدیریت این سالن و عدم وجود شورای هنری انتخاب آثار برای چنین سالنهائی است که از چه رو نمایندگان صنوفِ نمایش در این هیئت غایبند و مدیریت کاسبکار این سالن و مشابه چرا به امور تجارت نمی پردازند . مدیران ارجمند لطف کنند و نگاهی به دهه ی شصت این سالن و آثار نمایشی آن زمان مثل « ننه خضیره » و هنرمندانی که از جان مایه گذاشتند تا این محل گشوده گردد و شمعی در آن بسوزد بفرمایند.
پیشنهاد میکنیم شورای 5 نفره مرکب از نمایندگان خانه تئاتر و خانه موسیقی انتخاب آثار در تالار وحدت را به عهده گیرند.
غم انگیز است که جایگاه بیضایی ها و سمندریان ها و رفیعی ها و خسروی ها اکنون به چنین سرانجامی رسیده اند . دولت محترم اقای روحانی تمهیدی بیاندیشد که مکان های تاریخی و ارجمند تبدیل به کنام های تجار وامانده از حرفه ی خویش نشوند و عنایتی بفرمایید که ادبیات نمایشی یک ملت بازیچه ی جیب و گیشه و فردای بی سر انجام هنر این ملک نگردد . اینگونه « شو » ها می توانند در سالن هایی مهجور و ناآشنا نمایش داده شوند نه سالن های حرفه ای موسیقی و تئاتر با سبقه ای با شکوه.
هنرمندان ما برای آنکه تالار وحدت ، تالار وحدت شود جانها از دست داده اند و اگر به شناسنامه این مکان اندیشه گردد، آنگاه وزن مخصوص این مکان و بازدهی کارهایی که در آن شده است را در خواهند یافت. هم بترسید و هم میترسیم که ویرانه ای بر جای بگذارید که وجه المثال آن تالار شرقی کنار تالار وحدت است . چه برسد به جامعه ی باربد و تئاتر دهقان و« تکیه دولت » و پارکینگ تئاترشهر. ما بیانیه ی انجمن کارگردانان خانه تئاتر را میستایم.
انتهای پیام/