به گزارش خبرنگار حوزه تجارت گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، صحبت از تولید و موانع آن موضوع جدیدی نیست و همه به این باور رسیده اند که برای روی پا نگه داشتن اقتصاد باید تولید ملی تقویت شودو موانع پیش پای تولیدکنندگان برداشته شود.
 
به گفته اکثر تولیدکنندگان موانع و مشکلات بانکی،تصمیمات لحظه ای و عدم ارائه تسهیلات از طرف دولت از جمله عواملی هستند که در برابر تولیدکنندگان قد علم کرده و آنها را با مشکل مواجه کرده است.
 
دولت نیزتمام تلاش خود را برای حل مشکل تولیدکنندگان می کند و با تمام توان به حمایت از آنها پرداخته است و سعی در رفع موانع پیش پای آنها دارد.
 
می گویند چرخ های اقتصاد یک کشور را تولید به حرکت در می آورد اما نباید نقش کارگران را در به حرکت در آوردن این چرخ ها نادیده گرفت.
 
کارگرانی که اگر نباشند تولید فلج می شود و می توان گفت که این کارگران بار صنعت را به تنهایی به دوش می کشند.اما نکته قابل توجه این است در چند سال گذشته زنان نقش پررنگی در صنعت پیدا کرده و بنا به دلایلی به کار در کارخانه ها روی آورده و سختی آن را به جان خریده اند.
 
با توجه به اینکه بیش از 50 درصد جمعیت کشور را زنان تشکیل می دهند در اینکه آنان نیز باید در اقتصاد کشور نقش ایفا کنند شکی نیست، اما چگونگی ایفای این نقش جای بحث بسیار دارد.
 
این طور که به نظر می رسد حقوق و دستمزد پایین تر زنان، کارفرمایان را ترغیب کرده تا از این نیروی کار ارزان در کارخانه های خود استفاده کنند و آن را به عنوان امتیازی  تلقی کنند که برای زنان نیز اشتغالزایی کرده اند و جالب اینجاست که مسئولان مربوطه با چشمان بسته به وضعیت و کار دشوار زنان در این کارخانه ها، تنها به تشویق کارفرمایان می پردازند.
 
سیده فاطمه مقیمی رییس کانون زنان بازرگان ایران معتقد است که هنوز شرایط برای حضور پررنگ زنان در عرصه های اقتصادی مطلوب نیست.
 
وی با اشاره به مشکلات حضور زنان در عرصه های اقتصادی به باشگاه خبرنگاران می گوید:برخی محدودیت ها موجب کاهش حضور زنان در عرصه های اقتصادی شده و حضور زنان نیازمند فرهنگسازی و حمایت های قانونی است.
 
به گفته رییس کانون زنان بازرگان ایران در شرایط کاری برابر زنان نسبت به مردان حقوق و دستمزد پایین تری دریافت میکنند.
 
این تنها گوشه ای ازمشکلات زنان در عرصه های اقتصادی است و اگرچه زنان باید در جامعه امروز پابه پای مردان کار کنند تا بتوانند از پس مخارج زندگی برآیند ومی توان گفت  به نسبت سالهای گذشته نیز این نقش پررنگ تر شده اما نباید از این نیروی کار ارزان و با قابلیت در جهت منافع سودجویان استفاده شود و نیز نباید به بهانه مرخصی زایمان یا دیگر عوامل زنان را از حق و حقوق خود محروم کرد.
 
بهتر است مسئولان حوزه صنعت و معدن به جای تشویق کارخانه دارها به اشتغالزایی برای زنان به کارآفرینانی که محیط امن و با آرامشی را برای زنان جویای کار فراهم می کنند تسهیلاتی را ارائه دهند تا زنان به بهانه برخی مشکلات ناچار به پذیرش هر کارو هر محیط کاری نباشند، امری که تنها در سایه توجه مسئولان و برنامه های مدون محقق می شود.
 
 
انتهای پیام/