خبرنگار حوزه محیط زیست گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران : "حدود نیمی از ساکنان زمین تا سال 2030 میلادی با کمبود آب شیرین رو به رو خواهند شد." این پیام بانکی مون دبیر کل سازمان ملل در اجلاس آب در شهر بوداپست بود. طبق آمارها 20 درصد از کشورهای جهان در سال 2025 با کمبود فیزیکی آب مواجه می شوند که ایران نیز از این جمله است.

*از جیره بندی آب تا مهاجرت های اجباری

از آن جا که توزیع بارش باران در ایران متعادل نیست، طبق آمارها 12 شهر ایران از جمله تهران با تهدید جیره بندی آب مواجه هستند.

بحران آب به قدری در کشور جدی است، که ممکن است در آینده ای نزدیک در مناطقی از کشور شاهد جا به جایی های اجباری ناشی از کمبود آب باشیم.

 *فراوانی آب یک توهم است

شاید بتوان گفت فراوانی آب یک توهم بزرگ است، چرا که حدود 97 درصد از آب های سطح زمین به دلیل آلودگی و شوری قابل شرب نیستند.

به گفته هادی جعفری بای، جامعه شناس، یکی از راه حل های پیشگیری از بحران آب فرهنگ سازی مصرف بهینه آب شرب و الگوهای مناسب مصرف است و این مهم باید پیش تر از این توسط مسئولین پیگیری می شد، تا امروز با تهدید کمتری مواجه می شدیم.

*چرا بحران آب کشور را باور نداریم؟

اگر چه هدر رفتن آب در صنایع و کشاورزی درصد بالایی را به خود اختصاص داده است، ولی شهروندان نیز می توانند با مصرف بهینه خود و باور این موضوع که کشور با بحران آب مواجه است به عبور کشور از این بحران کمک کنند.

اما تینا دانشجوی علوم ارتباطات معتقد است تبلیغات محیطی، بروشورها و آموزش های منطقه ای در خصوص بحران بی آبی و چگونگی پیشگیری از این بحران و همچنین مصرف بهینه آب شرب باعث شده نسبت به این موضوع دقت و حساسیت بسیاری داشت باشد و این بحران را جزء جدایی ناپذیر زندگی شخصی اش بداند.

مسئله  این است که بحران آب به جیره بندی نیز ختم نمی شود و تعداد مردمی که در سال های آینده به دلیل استفاده از آب ناسالم از بین می روند، بیش از تلفات جنگ یا سایر خشونت ها پیش بینی شده است.

سال ها است که با تبلیغاتی از قبیل "آب میراث گذشتگان نیست، بلکه امانت آیندگان است" رو به رو هستیم، اما به راستی چرا امروز تا این اندازه نسبت به امانت و آینده فرزندانمان بی توجه شده ایم؟

 گزارش: شیما حیدری

انتهای پیام /