به گزارش خبرنگار حوزه دنیای ورزش گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران؛ 2 ستاره فینال امسال لیگ حرفه‌ای برترین کیفیات بازی ستارگان گذشته را در خود دارند.
 
استفن کری و لبرون جیمز مثالی از این هستند که لیگ حرفه‌ای بسکتبال چگونه پیش می‌رود. هر چند تنها یکی از این 2 به قهرمانی رسید اما چندین نسل و دوره در لیگ NBA به وسیله سوپر استارها تعریف شده‌اند.
 
از راسل تا کریم عبدالجبار، لری برد، مجیک جانسون و در نهایت مایکل جردن که بالاخره جای خود را به بازیکنی مثل لبرون جیمز دادند.
 
دوره‌های لیگ  NBA به این شیوه سنجیده و پیشرفت لیگ بر اساس ستاره‌ها اندازه‌گیری می‌شود.
 
**استایل اختصاصی با سبک گذشتگان

 تاریخ لیگ  NBA نشان می‌دهد بازیکنان خاص ابتدا بهترین شیوه‌های گذشتگان را در پیش گرفته‌اند، در این کار به استادی رسیده و در نهایت سبک خود را وارد بازی کرده‌اند.
 
سبکی که شاید در آینده مورد استفاده دیگران قرار بگیرد، این شیوه تکامل طبیعی در NBA است.

چرخه تکامل بازیکنان در زمین بسکتبال

 استفن کری نسل بعدی پدر خود "دل" است، پدر کری شوتزنی قابل بود که تا جای ممکن از بازیکنان عظیم الجثه زیر حلقه دوری می‌کرد، شوت‌های راه دور او نامحدود بود.
 
استفن کری در مقابل ترسی از تلفیق بازی بیرونی و زیر حلقه ندارد. او به طور مستقیم به قلب دفاع حریف می‌زند.
 
بازیکنی 190 سانتی متری به طور طبیعی نباید قابلیت کارهایی را که شوتزن گلدن استیت انجام می‌دهد در زمین داشته باشد.
 
در حالی که تنها 3بازیکن MVP "ارزشمندترین بازیکن فصل" با جثه "کری" وجود داشته‌اند: استیو نش که معمولا مرجع مقایسه کری است در کنار آلن آیورسن و باب کوزی کسانی هستند که بخشی از بازی آنها در کری دیده می شود. شوت های نامحدود آلن آیورسن که معمولا حریف روبرو را روی نیمکت می فرستد در کری نیز به چشم می خورد. چهره دیگر کری مشابه استیو نش است که برای هم تیمی های خود فضای بازی هم ایجاد می کند. نبوغ خلاقانه کوزی جنبه دیگری از ستاره گلدن استیت است.
 
یکی دیگر ار مشترکات کری با پیشینیان قدرت فضاسازی با دریبل است.
 
شکل کار آنها در زمین هم کاملا با یکدیگر متفاوت است کوزی سرعتی بود، آیورسن بی‌مهابا حرکت می کرد، نش هیچ وقت از حرکت دست بر نمی‌داشت.

کری هم در زمین می‌رقصد. نحوه حرکت او به سوی حلقه را تماشا کنید، حتی زمانی که قصد شوت زدن ندارد، با ریتم یک شوتزن کار می کند. او هر کاری را در هر زمانی با همین روحیه انجام می دهد. این چیزی است که کری را خطرناک می کند. در شرایطی که لیگ NBA گارد رأس‌هایی شوتزن و گلزن را پذیرا شده است، او بازیکنی حاضر در لحظه و متمرکز بر بازی است.

شکست 4 سوپراستار از کری
 
کری در مرحله پلی آف امسال 3 سوپر استار دیگر را که در تیم اول NBA حضور داشتند، کنار گذاشت. آنتونی دیویس،‌ مارک گسول و جیمز  هاردن 3 نفری بودند که در مرحله پلی آف مقابل تیم استفن کری شکست خوردند. او در فینال با لبرون جیمز چهارمین نفر در تیم اول NBA روبرو شد و او را هم شکست داد.
 
لبرون در سوی دیگر با وجود اینکه به خاطر فیزیک و قدرت بدنی، منابع بیشتری برای موفقیت خود دارد اما او هم محصول تاریخ است، او پاسوری با مهارت است مانند مجیک جانسون؛ مدافعی سرسخت است مانند اسکاتی پیپن و حافظه تصویری لری برد را دارد و همچنین تاثیر مایکل جردن را در بازی به جا می گذارد.

لبرون در بیشتر  دوران بازی خود رقابتی با هم نسل‌های خود مثل دواین وید و کارملو آنتونی نداشته است او به قدری سریع خود را از این نسل جدا کرد که با گاردهای با تجربه ای مثل تیم دانکن و پل پیرس وارد رقابت شد. نزدیکترین رقیب هم سن و سال او کوین دورانت است.
 
فینال امسال NBA با این شرایط معنی زیادی با روبرو شدن استفن کری و لبرون جیمز در 2 تیم گلدن استیت و کلیولند پیدا کرد. بازیکنانی که با شکل تکامل یافته ستارگان  گذشته به عنوان معیار نسل جدیدتر و نشانه ای برای به یاد‌آوردن این نسل به شمار می روند.
 
انتهای پیام/