تبریز؛
تولید 20 نوع دست‌بافته عشایری از یاد رفته
حمید کاظم نیا که مردی 62 ساله است بیش از 17 سال است که در زمینه‌های دست‌باف‌های عشایری از بین رفته تحقیق می‌کند و در این مدت توانسته بیش از 20 نوع پارچه و صنایع سنتی دست‌باف را احیا کند.
به گزارش گروه استانهای باشگاه خبرنگاران از تبریز ،کاظم‌نیا تحصیلات دانشگاهی‌اش با کاری که انجام می‌دهد غیرمرتبط است او دانش آموخته رشته حاسابداری است و صنایع دستی را در زمینه فرش شروع و بعدها به این رشته علاقه‌مند شده و تحقیق و پژوهش را در این زمینه آغاز کرده است.
این موسسه تحقیقاتی که در شهرستان کلیبر در استان آذربایجان‌شرقی قرار گرفته است ، نه تنها در زمینه تحقیق و پژوهش بلکه در زمینه آموزش نیز فعالیت می‌کند.
حمید کاظم‌نیا به کمک چندی از اساتید صنایع دستی 20 رشته از ریسندگی و بافندگی و همچنین رنگرزی را احیا کرده و پس از آن کلاس‌های آموزشی برای ادامه این روش برگزار کرده است.
از 17 سال پیش تا به حال بیش از یک هزار و 300 نفر در این کلاس‌ها آموزش دیده اند و هم اکنون بیش از 50 درصد هنرجویان مشغول به فعالیت هستند و تعدادی نیز در این مرکز مشغول به آموزش هستند و تعدادی نیز به عنوان کنترل کیفی در کارگاه فعالیت می‌کنند و در هر دوره ی آموزشی نیز 30 الی 40 نفر شرکت می کنند.
کاظم نیا می گوید، جاجیم اولین منسوجات تولیدی عشایر بوده و پس از آن اقدام به تولید پارچه های سنتی برای لباس کرده است.
وی با اشاره به روش تولید پارچه ها و منسوجات سنتی در این کارگاه ، خاطر نشان می‌کند: در مرحله اول پشم برای تولیدات پارچه خریداری می شود و در کارگاه به صورت دستریس نخ پشمی تولید می شود.
کاظم نیا اظهار می کند: پس از انجام مراحل ریسندگی ، نخ‌های تولید شده با رنگ های گیاهی رنگرزی می‌شوند و پس از آن با توجه به المان‌های سنتی و الهام از طرح‌های سنتی مرحله بافت پارچه و زیراندازهای سنتی آغاز می‌شود.
وی با اشاره به بازار هدف تولیدات کارگاهش یادآور می‌شود: در سال‌های گذشته کشورهای اروپایی و آمریکایی و همچنین کشور ژاپن به عنوان کشورهای هدف تولیدات ما به حساب می‌آمد و در این زمینه تحقیق و پژوهش نیز انجام شده بود که در تولیدات سلیقه‌های مردم این کشورها نیز لحاظ شود.
وی ادامه می‌دهد: اما در حال حاضر در مورد صادرات با مشکل مواجه هستیم و وجود تحریم‌های فرش و تولیدات نساجی در کشورهای آمریکایی مانع از صادرات محصولات ما می شود.
کاظم نیا اظهار می کند: کشورهای آمریکایی در حال حاضر ورود فرش و تولیدات دستبافت را ممنوع اعلام کرده اند و ما در این رابطه با مشکلات بسیاری مواجه هستیم.
انقلاب صنعتی در ایران که همزمان با دوران حکومت رضا شاه اتفاق افتاد ، زمینه را برای رشد کارخانه‌های صنعتی فراهم کرد، انقلاب صنعتی هرچند باعث پیشرفت های زیادی شد اما همه از اینکه با ورود صنعت به کشور بسیاری از تولیدات سنتی از بین خواهد رفت ، غافل بودند.
پارچه و دست‌باف‌های عشایری جزو همین دسته از صنایع دستی بودند که با ورود ماشین آلات صنعتی جز در گوشه و کناری و آن هم تنها به اندازه تولیدات محدود مورد استفاده از بین رفتند.
چند سال پیش اما یکی از فعالان صنایع دستی تصمیم به تاسیس مرکزی برای تحقیق و پژوهش درباره‌ی دست‌باف‌های عشایری می گیرد و یک مرکز تحقیقاتی ، پژوهشی و فرهنگی با این مضمون تاسیس می‌کند.
حمید کاظم نیا که مردی 62 ساله است بیش از 17 سال است که در زمینه‌های دست‌باف‌های عشایری از بین رفته تحقیق می‌کند و در این مدت توانسته بیش از 20 نوع پارچه و صنایع سنتی دست‌باف را احیا کند.
انتهای پیام/گ
این موسسه تحقیقاتی که در شهرستان کلیبر در استان آذربایجان‌شرقی قرار گرفته است ، نه تنها در زمینه تحقیق و پژوهش بلکه در زمینه آموزش نیز فعالیت می‌کند.
حمید کاظم‌نیا به کمک چندی از اساتید صنایع دستی 20 رشته از ریسندگی و بافندگی و همچنین رنگرزی را احیا کرده و پس از آن کلاس‌های آموزشی برای ادامه این روش برگزار کرده است.
از 17 سال پیش تا به حال بیش از یک هزار و 300 نفر در این کلاس‌ها آموزش دیده اند و هم اکنون بیش از 50 درصد هنرجویان مشغول به فعالیت هستند و تعدادی نیز در این مرکز مشغول به آموزش هستند و تعدادی نیز به عنوان کنترل کیفی در کارگاه فعالیت می‌کنند و در هر دوره ی آموزشی نیز 30 الی 40 نفر شرکت می کنند.
کاظم نیا می گوید، جاجیم اولین منسوجات تولیدی عشایر بوده و پس از آن اقدام به تولید پارچه های سنتی برای لباس کرده است.
وی با اشاره به روش تولید پارچه ها و منسوجات سنتی در این کارگاه ، خاطر نشان می‌کند: در مرحله اول پشم برای تولیدات پارچه خریداری می شود و در کارگاه به صورت دستریس نخ پشمی تولید می شود.
کاظم نیا اظهار می کند: پس از انجام مراحل ریسندگی ، نخ‌های تولید شده با رنگ های گیاهی رنگرزی می‌شوند و پس از آن با توجه به المان‌های سنتی و الهام از طرح‌های سنتی مرحله بافت پارچه و زیراندازهای سنتی آغاز می‌شود.
وی با اشاره به بازار هدف تولیدات کارگاهش یادآور می‌شود: در سال‌های گذشته کشورهای اروپایی و آمریکایی و همچنین کشور ژاپن به عنوان کشورهای هدف تولیدات ما به حساب می‌آمد و در این زمینه تحقیق و پژوهش نیز انجام شده بود که در تولیدات سلیقه‌های مردم این کشورها نیز لحاظ شود.
وی ادامه می‌دهد: اما در حال حاضر در مورد صادرات با مشکل مواجه هستیم و وجود تحریم‌های فرش و تولیدات نساجی در کشورهای آمریکایی مانع از صادرات محصولات ما می شود.
کاظم نیا اظهار می کند: کشورهای آمریکایی در حال حاضر ورود فرش و تولیدات دستبافت را ممنوع اعلام کرده اند و ما در این رابطه با مشکلات بسیاری مواجه هستیم.
انقلاب صنعتی در ایران که همزمان با دوران حکومت رضا شاه اتفاق افتاد ، زمینه را برای رشد کارخانه‌های صنعتی فراهم کرد، انقلاب صنعتی هرچند باعث پیشرفت های زیادی شد اما همه از اینکه با ورود صنعت به کشور بسیاری از تولیدات سنتی از بین خواهد رفت ، غافل بودند.
پارچه و دست‌باف‌های عشایری جزو همین دسته از صنایع دستی بودند که با ورود ماشین آلات صنعتی جز در گوشه و کناری و آن هم تنها به اندازه تولیدات محدود مورد استفاده از بین رفتند.
چند سال پیش اما یکی از فعالان صنایع دستی تصمیم به تاسیس مرکزی برای تحقیق و پژوهش درباره‌ی دست‌باف‌های عشایری می گیرد و یک مرکز تحقیقاتی ، پژوهشی و فرهنگی با این مضمون تاسیس می‌کند.
حمید کاظم نیا که مردی 62 ساله است بیش از 17 سال است که در زمینه‌های دست‌باف‌های عشایری از بین رفته تحقیق می‌کند و در این مدت توانسته بیش از 20 نوع پارچه و صنایع سنتی دست‌باف را احیا کند.
انتهای پیام/گ
در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان مطرح شد؛
انعقاد قرارداد بیمه تکمیلی بازنشستگان/ هزینه بیمه ۴۰ درصد افزایش پیدا کرد
