اینجا نه پارک است، نه شهر بازی و نه...
اینجا مرکز طبی کودکان است. تنها مرکز فوق تخصصی کودکان در کشور، مرکزی که در سال 1347 به همت دکتر اهری و دکتر قریب آغاز به کار کرد و رسالتش ارائه خدمات تشخیص و درمان به بیماران، آموزش و تربیت نیروی انسانی، ایجاد بستر تحقیقاتی در زمینه علوم پزشکی با بالاترین کیفیت در مناسبترین زمان بر مبنای اخلاق پزشکی شد.
نزدیکتر میروم تا ماجرای چادرها را پیگیری کنم اما انگار این چادرها همان هتلینگ بیمارستانی است که در طرح تحول نظام سلامت برای بیماران و همراهانشان اجرایی شود.
با چادر نشینها هم صحبت میشوم همهشان از راه دور آمدهاند نه یک روز نه دو روز بلکه هفتهها یا حتی ماهها است. این چادرها شده سقف بالای سر خودشان تا کودکانشان زیر سقف مرکز طبی کودکان دردهایشان تسکین پیدا کند.
گله داشتند، نه از نداشتن سقف بالای سر و فرش زیر پا بلکه از کمبودها و مشکلاتی که برای درمان کودکانشان داشتند مشکلاتی که رنج بیماری کودکانشان را چند برابر میکرد.
رنگ رخساره خبر میدهد از سر درون
حرفهای چادر نشینها رغبتم را برای رفتن به داخل ساختمان بیشتر کرد.کنجکاوی که مستقیم مرا به اتاق ریاست برد.
از حضورمان استقبال گرمی کرد و از مشکلات گفت: مشکلاتی که به قول دکتر ربانی ریاست بیمارستان مرکز طبی نقاط قوت این بیمارستان را به نقاط ضعف تبدیل کرده بود. برای شمردن مشکلات باهم راهی بخش شدیم.
دکتر ربانی از آغاز تاسیس مرکز طبی گفت که با یک ساختمان کوچک کار خود را آغاز کرد. اما الان 25 بخش درمانگاهی از بیماریهای عفونی گرفته تا خون و جراحی قلب و بخش پاراکلینیکی روزانه صدها کودک بیمار را پذیرش میکند.
پا که به بخشها میگذاریم نگاه کودکان ما را پای تخت میکشاند کودکانی که نمیدانند درد چیست، بیماری یعنی چه و مادرانی که چشم به راه لبخند و نفس راحت کودکانشان هستند.
میگوید که یک هفتهای هست که از اتاق بیرون نرفته است، همه مادر زهرا صدایش میکنند... زهرایی که هنوز یک سالش نشده، اما نه ماه است در بیمارستان بستری که نه، زندگی میکند.
بیشتر از اینکه پدر، پدر بزرگ، مادر بزرگ، خاله یا عمه را ببیند پزشک و پرستار را دیده.
مادرش از وضع بد تغذیه و بهداشت گله میکند یا مشکلات تهیه دارو برای زهرا که در طرح تحول سلامت قرار بود او را راهی داورخانههای بیرون بیمارستان نکند اما کجا الوعده وفا؟؟؟
از روزی میگویدکه حال ناخوش زهرا تن رنجورش را راهی بخش ICU کرد ولی تختی برای بستری زهرا نبود.
کمبود تخت ICU در مرکز طبی
به محض ورود به بخش ICU متوجه اوضاع وخیم کودکان بستری در این بخش میشوی اما وخیمتر از حال بیماران، وضعیت تختهای ICU این بخش است.
دکتر شریفزاده فلوشیپ ICU کودکان میگوید: کمبود تخت ICU یکی از مشکلات این مرکز است. بیمارانی که به این بخش منتقل میشوند با چندین مشکل به اینجا میآیند و نیازمند خدمت رسانی سریع هستند اما متاسفانه در این بخش 19تخت ICU داریم که 10 تا از تخت ها در این بخش و 9 تای دیگر در ICU اورژانس است.
وی افزود: ضریب اشغال تختهای ICU در مرکز معمولا همیشه 100 درصد است و اکثر اوقات مجبور به استفاده از تخت اکسترا (اضافی) میشویم تا بتوانیم جان کودکی را نجات دهیم.
دکتر ربانی در ادامه در خصوص وضعیت ICU مرکز طبی کودکان افزود: در تمام دنیا در بخشهای
ICU متخصص و فلوشیپهای ICU حضور دارند. البته این نیروها در مرکز طبی هم تحت عنوان ICU man فعالیت میکنند ما دو دوره آموزش اجرایی داشتهایم ولی همچنان در این زمینه عقب هستیم و نیاز است وزارت بهداشت در این زمینه نیروهایی را تربیت کند تا با کمک به کودکان مراجعه کننده به این بخش از آسیبهای جدی و ماندگار که در آینده هزینه سنگینی هم در پی خواهد داشت جلوگیری شود.
دست و پنجه نرم کردن با کمبود پرستار
کمبود نیروی پرستاری مشکلی کشوری است که گویا قرار نیست پروندهاش بسته شود. مشکلی که گریبان تنها مرکز فوق تخصصی کشور را هم گرفته.
خانم قوین چیان سر پرستار ICU میگوید: کمبود پرستار باعث شده نسبت پرستار به بیمار یک به 3 باشد در حالیکه استاندارد این بخش این است که هر بیمار یک پرستار داشته باشد و این مسئله کیفیت و سرعت خدمت رسانی به بیماران را کاهش داده.
باز هم ناسازگاری بیمهها
دکتر ربانی رئیس مرکز طبی کودکان از بیمهها هم گله کرد و گفت: بسیار تعجب میکنم از بیمهها که هنوز باید در برابر خدماتی که ارائه میدهیم چانه بزنیم تا هزینه آن را دریافت کنیم.
وی تصریح کرد: ما حتی در بیمارستان کسانی را نداریم که تا خدماتی را که ارائه میدهیم را ثبت کند و ماموران بیمه حتی برای ما کسورات هم میزنند در حالیکه این حق بیمارستان است و اگر بیمه کمک لازم را به بیمارستان نکند و حق و حقوق بیمارستان را پرداخت کند در تاسیس مراکز دیگر و گسترش خدمات بیمارستان وضعیت بهتری پیدا میکنیم.
کمبودهایی که دست مرکز طبی را از پذیرش درمان خارجی کوتاه کرده
توریسم درمانی موضوعی است که تقریبا در همه جای دنیا به پای ثابت برنامههای درمانی تبدیل شده. برنامهای که قرار بود در فاز دوم طرح تحول نظام سلامت اجرایی شود اما گویا هنوز جای خالی آن در مراکز درمانی خود نمایی میکند.
دکتر ربانی از صدها بیمار خارجی که برای پذیرش در مرکز طبی کودکان درخواست کردهاند، گفت: بیمارانی که حاضرند برای درمان ارز وارد کشور کنند اما متاسفانه ما حتی برای پذیرش بیماران داخلی مشکل داریم و همین موضوع باعث میشود بیماران خارجی به کشورهایی همچون ترکیه سفر کنند.
در حال حاضر حدود بیست مرکز درمانی کودکان در کشور وجود دارد اما اهمیت مرکز طبی کودکان به عنوان تنها مرکز فوق تخصصی کودکان آن را نیازمند نگاه ویژه نه تنها از سوی وزارت بهداشت بلکه همه مسئولین کرده چرا که درمان و کاهش آسیبهای جدی کودکان میتواند هزینهی درمانی کمتری در سالهای آینده برای کشور به همراه داشته باشد.
گزارش از نسرین گودرزی
انتهای پیام/
تو بخش nicuاصلا دکتر حضور نداره
تشخیص درستی از بیماری نوزادان ندارن هرسوالی از بیماری نوزاد میپرسی .جواب نا امید کننده بهت میدن
میگی ایا این بچه خوب میشه میگن نمیدونیم
انگار اصلا دکتر نیستن