بگزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران قزوین ؛ با این تفاوت که در حال حاضر آبی در آن پیدا نمیشود. راه ورود به مخزن آن را باز کردهاند تا گردشگران ببینند قدیمیها با چه مشقتی از آب استفاده میکردهاند.
بزرگترین آبانبار تکگنبدی ایران در کمآبترین محله شهر قزوین قرار گرفته که توسط برادران سردار در دوره قاجاریه ساخته شده و 3000 مترمکعب گنجایش دارد.
گنبد آجری به دهانه داخلی 17 متر، ظرفیت نمادین مخزن، بخارکش مرکزی بر فراز گنبد، کاشی
کاری معقلی و رسمیبندی سردر ورودی و راه شیر از ویژگیهای این آبانبار است.
چیت گر راهنمای آبانبار سردار بزرگ میگوید: مخزن این آبانبار مثل آبانبارهای دیگر کاملا بسته است. آب از سرریزهای کوچک داخل مخزن جمع میشده و برای آنکه مردم بتوانند از این آب برداشت کنند در بین دیوارهها و لولههای سفالی قرار میدادند و پشت دیوار شیر آب نصب کرده بودند تا آب از این طریق به سمت دیگر دیوار هدایت شود.
آبانبار سردار بزرگ
بگفته ی کارشناس میراث فرهنگی : میراب هم که حافظ و مسئول لایهروبی آبانبار بوده از طریق دریچهای که از سمت کوچه و بالای آبانبار قرار دارد، زمانی که آب به پایینترین سطح خود میرسیده وارد مخزن میشده و به اصطلاح قزوینیها خَرهکاری و لجنها را از داخل آن خارج میکرده است.
بگفته ی جبرییل زاده ، در آن زمان هر محلهای تقریبا برای خودش آبانباری داشته و شهر قدیم قزوین حدود 133 آبانبار داشته است، به همین دلیل قزوین به شهر آبانبارها هم معروف بوده است اما امروزه شاید 12 آبانبار از آن باقی مانده باشد.
بگفتهی کارشناس میراث فرهنگی استان : مردم قزوین میگویند آبانبار «سردار بزرگ» تمیزترین آب را داشته است، به همین دلیل از محلهای اطراف هم برای برداشت آب به این محل میآمدند.
آبانبار «مسجد جامع» قزوین هم چون متعلق به دوره شاهسلیمان صفوی است، یکی از قدیمیترین آبانبارهای قزوین به شمار میآید. آبانبار «حاج کاظم» قزوین هم یکی از زیباترین سردرها را دارد.
جبرییل زاده میگوید: این انبار 208 سال دارد. از آبانبارها تا دهه 50 استفاده میشده، به همین دلیل از دهه 60 شروع به بازکردن مخزن آبانبارها میکنند تا این مکانها تبدیل به موزه شود. این آبانبار در دوره پهلوی اول به کلی مرمت شده است. البته مسیر چوبی و تابلوهای فلزی که داخل آبانبار نصب شده مربوط به 8 سال گذشته است.
انتهای پیام/ ا