به گزارش
خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران؛ در گروه سنی زیر ۵۰ سال ۳. ۵ میلیون نفر در کشور بیسواد هستند.
ناتوانی در خواندن و نوشتن در حد انتظارات جامعه بیسوادی تلقی میشود که یکی از معضلات بزرگ جامعه ماست.
بیسوادی میتواند زمینهساز بسیاری از مشکلات مانند فقر و یا بیکاری باشد، این اشخاص در زمینه پیشرفت و شکوفایی در عرصههای مختلف زندگی مسلما با مشکلات متعددی مواجه خواهند شد.
*بیسوادی گاهی آزاردهنده میشود
بیسوادی گذشته از اینکه میتواند عامل بروز مشکلاتی مانند فقر باشد مشکلات دیگری را نیز به دنبال خواهد داشت. بعنوان نمونه در زندگی اجتماعی امروز که نیمهٔ بیشتر آن تحصیلاتی در حد عالی دارند، زندگی در قلب چنین جامعهای بدون داشتن نعمت سواد حتی در حد خواندن و نوشتن کمی سخت به نظر میرسد.
ممکن است که بیسوادان احساس خجالت و ضعف اعتماد به نفس داشته باشند و جایی این مشکل برایشان آزاردهندهتر میشود که حتی برای انجام سادهترین امور زندگی روزمره به وجود شخص دیگری نیازمند میشوند.
بیسوادی یا کم سوادی یک معضل کاملا شخصی است. اما چنانچه در جهت رفع و یا حتی کاستن این مشکل اقدامات موثری به عمل نیاید تداوم این امر میتواند به مرور زمان سببساز افت و یا کندی پیشرفت در جامعه و سطح تواناییهای آن گردد.
*مردم کجای کار هستند
آموزش سواد به یک انسان نه تنها تداعی کننده انسانیت و حس انساندوستی است بلکه ثواب و پاداش اخروی را نیز به دنبال دارد.
چنانچه در احادیث معصومین اینچنین آمده است: بهترین شما کسی است که سواد آموزد و آموزش دهد.
بهتر است که اگر از نعمتی برخورداریم آن را با همنوعان خود شریک باشیم اگر هم کسی از مردم به همت و تلاش بزرگوارانهاش افراد بیسوادی را که در حوالی و نزدیکی خویش میشناسد تحت آموزش خیرخواهانه خود قرار دهد میتوان در آیندهای نه چندان دور افقهای روشنی را در ریشهکنسازی این معضل اجتماعی نظاره گر بود.
*بیسوادی و افزایش جرم
سوادآموزی به بیسوادان علاوه بر گرهگشایی مشکلات زندگی این اشخاص میتواند گامی باشد به سوی جامعهای سالمتر، فقدان سوادگاه به حدی تاثیرات سوء داشته باشد که حتی شاهد هستیم که بیشترین آمار جرم میان این افراد صورت میگیرد و عدهٔ زیادی از زندانیان کشور بیسواد هستند.
آمارها و ارقام حاکی از این حقیقت است که اگر میزان آمار بیسوادی تنها کاهش ۱ درصدی داشته باشد احتمالا به دنبال آن ۱۰۰ هزار فقره جرم کاهش پیدا خواهد کرد.
چه اقدام هوشیارانهای است اگر در ندامت گاهها کلاسهای آموزشی برای زندانیان بیسواد دایر شود تا بدین گونه بتوانیم مشکل را ریشهای حل کنیم و کاهش چشمگیر میزان جرائم را نظارهگر باشیم و به مدد مسئولین آموزش و پرورش و همت و دلسوزی مردم عزیز کشورمان در جهت آموزش و همدلی با افراد بیسواد میتوانیم در جهت رشد و شکوفایی و پیشرفت گامی به جلو برداریم و نظارهگر طلوع صبحی باشیم که در آن سایه شوم بیسوادی از سر جامعهٔ ما کم شود و یا دست کم به میزان قابل توجهی از آمار آن کاسته شده است..
گزارش از فاطمه سیدی
انتهای پیام/