به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، سازمان بهداشت جهانی، نرخ امید به زندگی در ایران را 73.5 سال اعلام کرد.

در این آمار که از سوی سازمان بهداشت جهانی اعلام شد، ژاپن با 86.4 سال سن در رتبه اول و ایران با 73.5 سال سن در رتبه 106 امید به زندگی در جهان قرار دارد.

همچنین در این آمار، میزان امید به زندگی در زنان ایرانی 75 سال و در مردان 73 سال عنوان شده است که دلیل پایین بودن سن امید به زندگی در مردان عواملی چون حوادث موجود در محیط کار، فشارهای عصبی و تصادفات است.

*امید به زندگی چیست؟

امید به زندگی خود یک شاخص آماری است که نشان می‌دهد متوسط عمر یک فرد در جامعه چند سال است. هرچه شاخصه‌های بهداشتی و درمانی بیشتر باشد، در پی آن میزان امید افراد به زندگی بالا می‌رود. با افزایش یافتن این امر، شاخصه‌های توسعه انسانی نیز افزایش می‌یابند و در نتیجه باعث رشد و توسعه کل کشور می‌شود.

*امید به زندگی از دیدگاه قرآن

در واقع امید داشتن مهمترین انگیزه در زندگی است. اگر انسان از زمان مرگ خویش آگاه بود، دست به انجام هیچ کاری نمی‌زد.

قرآن کریم امید را عامل مهم حرکت و زندگی بشر می‌داند و همچنین آن را مانند آهن‌ربایی برای جذب انسان به سوی کار و عمل معرفی کرده است. همانگونه که عقل در زندگی بشر نقش بسزایی دارد، عواطف و احساسات نیز نقش موثری دارند. امید به زندگی موجب می‌شود تا شاخص از نظر روحی و روانی تقویت شود و به عنوان عاملی برای انجام کارهای سخت و دشوار عمل می‌کند.

*نداشتن امید: مرگ

همانگونه که امید برای تقویت روحیه فرد و هدایت او به سوی کار و مسیری درست موثر است، در حقیقت مهمترین کارکردی که دارد، تحرک بخشی و تلاش زایی در انسان است. از سوی دیگر، بدون امید داشتن نمی‌توان مشکلات و سختی را تحمل کرد و در این بین هستند افرادی که به دلیل باور نداشتن خود و نداشتن امیدی برای آینده، دچار احساس سرخوردگی و افسردگی می‌شوند و در نهایت بدترین راه موجود برای خلاصی از این بحران، یعنی خودکشی را انتخاب می‌کنند.

*چه کنیم که امیدوار تر باشیم؟

زندگی هریک از ما سرشار از فراز و نشیب‌های متعددی است. برخی از این مشکلات با تلاش و صبر کردن حل می‌شود و برخی نیاز به صرف وقت و انرژی بیشتری دارد. اما این تنها ما نیستیم که می‌توانیم خودمان را هنگام عبور از گردنه‌های دشوار زندگی یاری کنیم و امید و خود باوری را در خود تقویت کنیم.

در این میان عواملی هستند که در افزایش میزان امید در ما نقش بسزایی ایفا می‌کنند.

آفریدن امید در درون خود که یک حالت روانی مثبت است، باعث ایجاد هیجان و شناختی در فرد می شود که در تقویت امید بسیار راهگشا است. همچنین هدفمندی و باورمندی دو اصل دیگر در افزایش میزان امید است. افراد با داشتن هدف در زندگی و اعتقاد برای رسیدن به این اهداف، باعث تقویت امید می‌شوند.

*الکی خوش و شاد بودن!

جامعه‌ای که یک فرد در آن زندگی می‌کند، اشباع شده از عوامل مختلفی است که از یک طرف سبب بدست آوردن امید و از طرف دیگر باعث از دست دادن آن می‌شوند. در این میان شادی مهمترین دلیل برای دست یابی به امید است و استرس مهمترین عامل در جهت از دست دادن امیدواری است.

شادی و افکار و هیجانات مثبت در زندگی، بسیار متفاوت با خوشی‌های بی دلیل یا به اصطلاح الکی خوشی است. به عبارتی درست، شاد بودن و ابراز مناسب برای هیجانات مثبت نه تنها مانند خوشی الکی پیامد‌های منفی در پی ندارد، بلکه سبب افزایش امید به زندگی و کاهش فشارها و تنش‌های عصبی می‌شود.

از طرف دیگر استرس و فشارهای عصبی باعث بروز بیماری‌ها و تنش‌هایی در افراد می‌شود که عامل مهمی در کاهش نرخ امید به زندگی است.

*امید به زندگی، فرصت یا تهدید

افزایش سن امید به زندگی هم فرصت است و هم تهدید، فرصت از نظر انتقال دانایی و تونایی به نسل جوان، و تهدید از این بابت که اگر نهادها برای حمایت آنان برنامه ریزی لازم را انجام ندهند، ممکن است باعث بروز مشکلاتی در جامعه شود. در حقیقت امید باعث دستیابی به اهدافی خاص می‌شود که بدون وجود آن هرگز قابل دستیابی نبود.

امید است که بالا رفتن شاخصه‌های امید به زندگی، نرخ امید به زندگی در کشور سیر صعودی در پیش بگیرد و جامعه و افراد آن به سمت پیشرفت و تعالی قدم‌های بلندتری بردارند.

گزارش از پریسا ضیا بخش

انتهای پیام/