به گزارش
خبرنگار پارلمانی باشگاه خبرنگاران: سازمان میراث فرهنگی، سازمانی ریشهدار در تاریخ ایران است. نگاهی به سیر تحول این سازمان نشان میدهد که توفیقهای به دست آمده از این سازمان برای کشور با توجه به ریشه و قدمت تاریخی آن در این سرزمین و در قیاس با میراث فرهنگی که ایران درخود دارد، بسیار ناچیز است.
شاید دلیل آن نگاه نادرست به این سازمان باشد که همواره حیات خلوت سیاسی کاری دولتمردان بوده است و در هر دولتی از آسیب تغییر مکرر روسا در امان نیست.
طرح تبدیل سازمان میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری به وزارت میراث فرهنگی و گردشگری در دولت دهم مطرح شد.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی و طراحان این طرح در این مورد اعلام کردند که این طرح، سازمان میراث فرهنگی را به یک سازمان پاسخگو به نهادهای ناظر تبدیل میکند.
موافقان این طرح همان زمان اعلام میکردند که مدیران سازمان میراث فرهنگی خود را به هیچ مقام و نهادی پاسخگو نمیدانند و هر کاری دلشان میخواهد انجام میدهند، بدون اینکه مورد بازخواست قرار بگیرند.
همچنین آنها معتقدند طرح تشکیل وزارت میراث فرھنگی و گردشگری ربطی به دولت جدید و گذشته ندارد، ما باید سازمان میراث فرھنگی و گردشگری را از معاونت رئیس جمھوری که پاسخگو نیست به وزارتخانهای پاسخگو تبدیل کنیم.
اما در عین حال مخالفان تبدیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به وزارتخانه معتقدند که توسعه گردشگری و رفع برخی مشکلات موجود بر سر راه جذب در گرو تبدیل سازمان به وزارتخانه میراث فرھنگی نیست و با توجه به ساختار مالی کشور چنین طرحی شدنی نیست.
این درحالی است که کمیسیون اجتماعی مجلس بار دیگر، طرح تبدیل سازمان میراث فرهنگی به وزارتخانه را روز یکشنبه (۲۰ اردیبهشتماه) مورد بررسی خود قرار دادند که در نهایت کلیات آن را در این کمیسیون به تصویب رساندند.
تاریخچه سازمان میراث فرهنگی
از سال ۱۳۵۹ که وزارت جهانگردی در دولت شهید رجایی از فهرست وزارتخانههای جمهوری اسلامی ایران حذف شد، چندین بار طرحهایی برای احیای آن و تبدیل سازمان میراث فرهنگی به وزارتخانه مطرح شده است.
شورای عالی اداری در جلسه ۱۹/۱/۷۳ به پیشنهاد سازمان امور اداری کشور و به منظور افزایش کارآیی سازمان و تمرکز در مدیریت دستگاههای فرهنگی، سازمان میراث فرهنگی کشور را از وزارت فرهنگ و آموزش عالی منفک و به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ملحق شد.
در جلسه علنی ۲۳ دی ماه سال ۸۲ مجلس شورای اسلامی سازمانهای میراث فرهنگی ایرانگردی و جهانگردی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جدا شده و بعد از ادغام آنها سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با کلیه اختیارات زیر نظر ریاست جمهوری تشکیل میشود.
بعد از تصویب این قانون وظایف حاکمیتی سازمان ایرانگردی و جهانگردی به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری منتقل شد و وظایف اجرایی و تصدی آن با همه امکانات، اعتبارات، نیروی انسانی، اموال و داراییها و تعهدات در قالب یک شرکت دولتی با عنوان شرکت توسعه ایرانگردی و جهانگردی به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری وابسته شد.
همچنین در تاریخ ۱۶ فروردین ۱۳۸۵ شورای عالی اداری کشور در یکصدمین جلسه خود، سازمان صنایع دستی کشور را از وزارت صنایع و معادن با کلیه اختیارات، تعهدات، امکانات، نیروی انسانی و غیره جدا و به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری الحاق کرد تا این سازمان تحت عنوان «سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری» به فعالیت خود ادامه دهد.
کشو قوسهای سازمان میراث فرهنگی و گردشگری
فعالیت سازمان میراث فرهنگی به دلیل آمیختگی با مسایل سیاسی تا حد زیادی ماموریتهای اصلی این سازمان را به حاشیه برده است؛ تغییرات پیاپی مدیریت در سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری بهعنوان یکی از آفتهای جدی این سازمان، همچنان دامنگیر معاونتهای سازمان میراث فرهنگی است.
نگاهی اجمالی به تمامی روسای سازمان میراث فرهنگی ایران
«سید محمد بهشتی شیرازی» از سال ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۳ اولین رئیس این سازمان بوده است.
«حسین مرعشی» در سال ۱۳۸۳ و در اواخر دولت دوم سید محمد خاتمی به عنوان ریاست میراث فرهنگی منصوب و با رئیس جمهور شدن احمدینژاد، از این سمت برکنار شد.
«اسفندیار رحیم مشایی» سومین رئیس این سازمان است که از طرف احمدینژاد برای این پست منصوب شد، وی در رشتهٔ مهندسی الکترونیک در دانشگاه صنعتی اصفهان تحصیل کرده است.
«حمید بقایی» چهارمین رئیس این سازمان بود.
«روحالله احمدزاده کرمانی» به مدت ۶ ماه در این سمت مشغول به کار شد و پس از استعفای ۲ یار دیرین خود در دانشکدهٔ خبر و استانداری فارس که به سمتهای معاون گردشگری و سرمایهگذاری منصوب شده بودند به دلایل نامعلوم استعفا داد و در مراسم تودیع خود نیز شرکت نکرد.
«سید حسن موسوی» معاون سرمایهگذاری سازمان میراث فرهنگی در زمان ریاست مشایی بود که تا ۱۱ آذر ۱۳۹۱ در سمت ریاست سازمان میراث فرهنگی باقی ماند، وی در این تاریخ با حکم رئیسجمهور برکنار و به جای مشایی به سمت رئیس دفتر رئیسجمهور گماشته شد.
«محمدشریف ملکزاده» مشاور رئیس دولت نهم و دهم که از ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۲ ریاست این سازمان را بر عهده داشت. در زمان ریاست وی انتقادات تندی از جانب نمایندگان مجلس به مدیریت این مجموعه وارد شد.
«محمدعلی نجفی» معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از ۲۶ مرداد ۱۳۹۲ تا ۱۰ بهمن ۱۳۹۲، نجفی پس از حدود ۶ ماه، ریاست سازمان میراث فرهنگی به دلیل بیماری قلبی از این سمت استعفا کرد و به عنوان مشاور رئیس جمهور و دبیر ستاد هماهنگی اقتصادی منصوب شد.
«مسعود سلطانیفر» معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از ۱۰ بهمن ۱۳۹۲ طی حکمی از طرف حسن روحانی رئیس جمهور به این سمت گمارده شده است.
«
مهرداد بائوچ لاهوتی» نماینده مردم لنگرود در گفتگو با
باشگاه خبرنگاران، با اشاره به تصویب کلیات طرح تبدیل سازمان میراث فرهنگی به وزارتخانه در کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی، گفت: باتوجه به نگرانیهایی که در حوزه گردشگری در دولت گذشته وجود داشت، طرح تبدیل سازمان میراث فرهنگی به وزارتخانه را در مجلس شورای اسلامی مطرح کردم.
وی افزود: در دولت گذشته سازمان میراث فرهنگی به عنوان حیاط خلوتی برای افرادی بود که آنها علاوه بر آن که در این سازمان فعالیت داشتند در سازمانهای دیگری همچون منطقه آزاد یا به عنوان مشاور رئیس جمهور هم فعالیت میکردند.
عضو کمیسیون عمران مجلس تأکید کرد: در حال حاضر افرادی که در این سازمان فعالیت میکنند خوشبختانه تنها به دنبال کار تحولی در این سازمان و حوزه گردشگری و میراث فرهنگی هستند، و بنده با این وجود آینده مثبتی را پیش روی سازمان فرهنگی و گردشگری مشاهده میکنم.
وی گفت: در حال حاضر ما به عنوان طراحان این طرح احساس میکنیم که بخش اعظمی از نگرانیهای ما در مورد این سازمان برطرف شده است، لذا طبق قراری که با رئیس سازمان میراث فرهنگی گذاشتهایم، بنا داریم جلسه مشترک میان طراحان تبدیل سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با «سلطانیفر» رئیس این سازمان برگزار کنیم.
لاهوتی در پایان خاطر نشان کرد: در این نشست بنا داریم یک تصمیم مشترک در رابطه با این موضع بگیریم تا لطمهای به روند رشدی که این سازمان در پیش گرفته، وارد نشود.
با همه این تفاسیر باید ببینیم که آیا مشکل سازمان میراث فرهنگی با تبدیل شدن آن به وزارتخانه حل خواهد شد؟ آیا تبدیل سازمان میراث فرهنگی به وزارتخانه وضعیت مدیریتی آنرا بهبود میبخشد؟ آیا راهحل پاسخگویی سازمان میراث فرهنگی به نهادهای ناظر تبدیل آن به وزارت میراث فرهنگی، صنایعدستی و گردشگری است؟
انتهای پیام/