چرا بچه ها پرخاشگر می شوند؟
علائم رفتارهاي پرخاشگري در گروه‌هاي سني مختلف، متفاوت است. به عنوان مثال ممكن است رفتار پرخاشگري در كودكان 2 تا 5 سال با گريه‌هاي شديد، زد و خورد با والدين و اطرافيان، پا كوبيدن و كوبيدن سر به ديوار و خود‌زني همراه باشد.
به گزارش گروه وبگردي باشگاه خبرنگاران به نقل از روزنامه قانون، علائم رفتارهاي پرخاشگري در گروه‌هاي سني مختلف، متفاوت است. به عنوان مثال ممكن است رفتار پرخاشگري در كودكان 2 تا 5 سال با گريه‌هاي شديد، زد و خورد با والدين و اطرافيان، پا كوبيدن و كوبيدن سر به ديوار و خود‌زني همراه باشد. در دوران مدرسه نيز عمده خشونت در مقابل همسالان بروز مي‌كند. در اين دوران، حجم گريه‌ها كاهش مي‌يابد. در دوران بلوغ نيز عمدتا رفتارهاي خشونت‌آميز مي‌تواند تبديل به يك نوع افسردگي شود.
عوامل به وجود آورنده خشونت در رفتار كودكان
عوامل بسياري وجود دارد كه مي‌تواند منجر به اين رفتار نابهنجار شود. يكي از آنها تلويزيون و برنامه‌هاي خشونت‌آميز آن است.
متاسفانه تعداد زيادي از والدين، برنامه‌هاي خشونت‌آميز مورد علاقه‌شان را در كنار كودكان تماشا مي‌كنند. اين مسئله علاوه بر اينكه باعث رفتار خشونت‌آميز در كودكان مي‌شود، موجب بروز علائم اضطراب در آنان نيز مي‌شود. بنابراين نياز است والدين براساس علاقه خود و فرزندان‌شان زمان خاصي را براي ديدن اين فيلم‌ها اختصاص دهند و به هيچ وجه اين‌گونه فيلم‌ها را همراه كودكان‌شان نبينند.
آیا می‌دانید این آموزگار قدرتمند با تمام جذابیت‌هایی که دارد و دلبستگی‌هایی که ایجاد می‌کند، تا چه اندازه در شکل‌گیری شخصیت کودک امروز و بزرگسال فردا نقش دارد؟ کودکان به واسطه کم بودن سن شان و عدم رشد کامل ذهنی، تمام گفتار و تصاویر پخش شده از تلویزیون را به عنوان واقعیتی صرف و نه نمایشی غیرواقعی و تمام شدنی، می‌پذیرند. به عبارت دیگر، ذهن پاک و خالی از نیرنگ کودکان، هر آنچه را که می‌بیند، باور کرده و به حافظه بلندمدت خود منتقل می‌کند.
به همین دلیل، نمی‌توان گفت هر برنامه‌ای که از تلویزیون به طور مستقیم پخش می‌شود یا توسط سی‌دی‌های مختلف که امروزه حتی در سوپرمارکت‌ها نیز به وفور یافت می‌شوند، برای کودک مناسب است. به خصوص فیلم‌های وحشتناک که تنها ترویج دهنده خشونت و نفرت در کودکان است، نمی‌تواند به پرورش کودک با شخصیتی متعادل بینجامند. چرا که دیدن این‌گونه از فیلم‌ها تنها این حس را در کودک بارور می‌کند که باید از قهرمان فیلمی که دیده است، الگوبرداری کند.
برای رهایی از این مشکل، پیشنهاد می‌شود والدین ابتدا به بررسی برنامه‌ها و فیلم‌های متناسب با سن کودک پرداخته و سپس اجازه دیدن آن را برای آنان صادر كنند. یادمان باشد که ما والدین به واسطه مسئولیت خطیری که در تربیت دلبند خود داریم، نباید اجازه دهیم تا صفحه سفید و پاک ذهن کودک‌مان با برنامه‌های بی‌محتوا و نامناسب به سمت سیاهی و تباهی کشیده شود.
عامل ديگري كه مي‌تواند باعث بروز خشونت در رفتار كودكان شود بازهاي خشن كامپيوتري است. بازي‌هايي كه مروج خشونت و بي‌رحمي‌اند و آن كس كه در اين بازي‌ها نمي‌كشد، بازنده به حساب مي‌آيد.
يكي ديگر از عوامل ايجاد پرخاشگري كودكان رفتار پدر و مادر است. از آنجايي كه كودكان از والدين خود الگوبرداري مي‌كنند در صورتي كه آنها رفتارهاي خشونت آميزي داشته باشند اين رفتار به كودكان آنها نيز منتقل مي‌شود.
ناکامی هم عامل ديگري است كه به پرخاشگری می‌انجامد. وقتی کودک به هدف خود دست نیابد و ناکام شود، یکی از رفتارهایی که از او سر می‌زند پرخاشگری است.
کودکان مضطرب نيز به دليل آن كه نمی‌توانند آرام باشند ممكن است دچار خشونت در رفتار شوند. اين‌گونه كودكان رفتارهایی پرخاشگرانه از خود بروز می‌دهند، البته بلافاصله پشیمان می‌شوند و از والدین خود عذرخواهی می‌کنند. برای از بین بردن خشم کود ک باید اضطراب و نگرانی وی را شناسایی کنیم و در رفع آنها بکوشیم.
عوامل به وجود آورنده خشونت در رفتار كودكان
عوامل بسياري وجود دارد كه مي‌تواند منجر به اين رفتار نابهنجار شود. يكي از آنها تلويزيون و برنامه‌هاي خشونت‌آميز آن است.
متاسفانه تعداد زيادي از والدين، برنامه‌هاي خشونت‌آميز مورد علاقه‌شان را در كنار كودكان تماشا مي‌كنند. اين مسئله علاوه بر اينكه باعث رفتار خشونت‌آميز در كودكان مي‌شود، موجب بروز علائم اضطراب در آنان نيز مي‌شود. بنابراين نياز است والدين براساس علاقه خود و فرزندان‌شان زمان خاصي را براي ديدن اين فيلم‌ها اختصاص دهند و به هيچ وجه اين‌گونه فيلم‌ها را همراه كودكان‌شان نبينند.
آیا می‌دانید این آموزگار قدرتمند با تمام جذابیت‌هایی که دارد و دلبستگی‌هایی که ایجاد می‌کند، تا چه اندازه در شکل‌گیری شخصیت کودک امروز و بزرگسال فردا نقش دارد؟ کودکان به واسطه کم بودن سن شان و عدم رشد کامل ذهنی، تمام گفتار و تصاویر پخش شده از تلویزیون را به عنوان واقعیتی صرف و نه نمایشی غیرواقعی و تمام شدنی، می‌پذیرند. به عبارت دیگر، ذهن پاک و خالی از نیرنگ کودکان، هر آنچه را که می‌بیند، باور کرده و به حافظه بلندمدت خود منتقل می‌کند.
به همین دلیل، نمی‌توان گفت هر برنامه‌ای که از تلویزیون به طور مستقیم پخش می‌شود یا توسط سی‌دی‌های مختلف که امروزه حتی در سوپرمارکت‌ها نیز به وفور یافت می‌شوند، برای کودک مناسب است. به خصوص فیلم‌های وحشتناک که تنها ترویج دهنده خشونت و نفرت در کودکان است، نمی‌تواند به پرورش کودک با شخصیتی متعادل بینجامند. چرا که دیدن این‌گونه از فیلم‌ها تنها این حس را در کودک بارور می‌کند که باید از قهرمان فیلمی که دیده است، الگوبرداری کند.
برای رهایی از این مشکل، پیشنهاد می‌شود والدین ابتدا به بررسی برنامه‌ها و فیلم‌های متناسب با سن کودک پرداخته و سپس اجازه دیدن آن را برای آنان صادر كنند. یادمان باشد که ما والدین به واسطه مسئولیت خطیری که در تربیت دلبند خود داریم، نباید اجازه دهیم تا صفحه سفید و پاک ذهن کودک‌مان با برنامه‌های بی‌محتوا و نامناسب به سمت سیاهی و تباهی کشیده شود.
عامل ديگري كه مي‌تواند باعث بروز خشونت در رفتار كودكان شود بازهاي خشن كامپيوتري است. بازي‌هايي كه مروج خشونت و بي‌رحمي‌اند و آن كس كه در اين بازي‌ها نمي‌كشد، بازنده به حساب مي‌آيد.
يكي ديگر از عوامل ايجاد پرخاشگري كودكان رفتار پدر و مادر است. از آنجايي كه كودكان از والدين خود الگوبرداري مي‌كنند در صورتي كه آنها رفتارهاي خشونت آميزي داشته باشند اين رفتار به كودكان آنها نيز منتقل مي‌شود.
ناکامی هم عامل ديگري است كه به پرخاشگری می‌انجامد. وقتی کودک به هدف خود دست نیابد و ناکام شود، یکی از رفتارهایی که از او سر می‌زند پرخاشگری است.
کودکان مضطرب نيز به دليل آن كه نمی‌توانند آرام باشند ممكن است دچار خشونت در رفتار شوند. اين‌گونه كودكان رفتارهایی پرخاشگرانه از خود بروز می‌دهند، البته بلافاصله پشیمان می‌شوند و از والدین خود عذرخواهی می‌کنند. برای از بین بردن خشم کود ک باید اضطراب و نگرانی وی را شناسایی کنیم و در رفع آنها بکوشیم.
انتهای پیام/
