یادداشت/
«ماهی در قفس»؛ نگاهی جدید به پرورش آبزیان در دریا
صنعت پرورش آبزیان در قفس می تواند شامل آبزیان حلال با هدف بازارهای داخلی و کشورهای مسلمان باشد و حتی در جایگاه صادراتی نیز میتواند کالایی ارز آور باشد.
به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران؛ صید و پرورش ماهی به روش‌های قدیمی علاوه بر سختی کار، نیازمند به فضاهای خاص بوده و هزینه تمام شده بالا باعث می‌گردد که تولیدکننده و مصرف کننده هر دو ناراضی باشند.از این رو است که به وجود آوردن راهکارهای جایگزین می تواند برای رفع این مشکلات چاره‌ساز باشد که از آن جمله می توان به استخرهای پرورش ماهی در قفس اشاره کرد.
یکی از روش های موثر که این روزها در بسیاری از کشورهای دنیا مورد استفاده قرار می گیرد پرورش ماهی در قفس است كه در این روش ماهی محصور در یك قفس در منابع آبی پرورش داده می شود و ماهی درون یك قفس یا سبد قرار می گیرد و آب به صورت آزاد بین منبع آبی و قفس در جریان است.
امروزه پرورش ماهی در قفس هم مورد توجه محققین و هم پرورش دهندگان قرار گرفته است. عواملی مانند افزایش مصرف جهانی ماهی، کاهش صید ماهیان دریایی و سودآور و اقتصادی بودن باعث شده که توجه به پرورش ماهی در قفس افزایش یابد.
در حال حاضر، با توجه به وجود محدودیت‌های فراوان در بهره‌برداری از منابع آبی، توجه به توسعه پرورش ماهی در قفس و جایگزینی آن با فعالیت‌های صیادی در اغلب کشورها آغاز گردیده است و آبزی‌پروری در قفس در دهه گذشته به سرعت در جهان رشد و توسعه یافته است.
در حال حاضر بیش از 62 کشور در زمینه پرورش آبزیان در قفس مشغول به فعالیت هستند. جمع تولید جهانی آبزیان در قفس در سال 2005 حدود 3.4 میلیون تن بود و کل تولید آبزی‌پروری در جهان در سال 2006 (با گیاهان آبزی) در حدود 7/66 میلیون تن به ارزش 9/85 میلیارد دلار و سهم آبزیان دریایی پرورشی 3/19 میلیون تن و ماهیان دریایی پرورشی 2/2 میلیون تن بوده است.
پیش‌بینی تولید ماهیان دریایی با این روش تا سال 2025 در حدود 10 میلیون تن خواهد بود و كشورهاي مالزي، تايلند، ويتنام، چين، نروژ و ايسلند كشورهاي پيشرو در جهت پرورش ماهی به این شیوه هستند.
در ایران نیز طرح مطالعه توسعه پرورش ماهیان دریایی در استان هرمزگان با هدف بازسازی و حفظ ذخایر آبزی کشور از سال 79 آغاز شده است. پرورش ماهی در ایران در ابتدا در استان بوشهر سواحل کنگان کلید خورد که در سال 1389 معادل 9 تن ماهی پرورشی از دو قفس به حجم یک‌هزار و 600 مترمکعب صید گردید.
مزایای پرورش ماهی در قفس شامل: کاهش هزینه نسبت به پرورش ماهی در استخرهای خاکی یا سیستم های مدار بسته، مدیریت آسانتر و کم هزینه تر، سهولت در مشاهده و بررسی میزان تغذیه ماهی و سلامت آنها، سهولت و اقتصادی بودن درمان بر علیه انگل ها و بیماری ها، در مقایسه با استخرهای خاکی و سیستم های مدار بسته به سرمایه گذاری کمتری نیاز دارد. در هنگام نصب قفس در استخر پرورشی می توان از استخر برای پرورش گونه های دیگر آبزی استفاده نمود، در صورت بروز آلودگی های محیطی و یا وجود مواد معلق که برای قفس مشکل ساز می باشد می توان قفس را جابجا نمود.
آمار و اطلاعات جهانی حاکی از آن است که تقاضا براي مصرف آبزیان در سراسر دنیا رو به افزایش است، در کشور ما نیز به دلیل محدودیت منابع آبی در آب‌هاي داخلی و کاهش صید برخی از گونه‌هاي دریایی، پرورش ماهیان و دیگر آبزیان دریایی به عنوان راهکار مطمئن و مقرون به صرفه در تامین پروتئین مورد نیاز این روش می تواند جایگزین مناسبی باشد.
قابلیت تولید منظم، شرایط مناسب پرورشی، عدم آلوده سازی محیط، هزینه سرمایه گذاری نسبتا کم و بازدهی اقتصادی مناسب از دیگر مشوق‌های این امر هستند، به لحاظ تجاری نیز این روش می تواند محصول خود را با کمیت و کیفیت مطلوب‌تری به بازار عرضه کند.
ترویج صنعت پرورش آبزیان در قفس می تواند شامل آبزیان حلال با هدف بازارهای داخلی و کشورهای مسلمان باشد و حتی در جایگاه صادراتی نیز میتواند کالایی ارزآور باشد.
قابلیت دیگر این روش اشتغالزایی آن بوده که به ویژه در مناطق محروم و توسعه نیافته می تواند برای گروه های بزرگی از مردم شغل و رفاه تامین کند. همچنین این روش می تواند جایگزین خوبی بیرای روش های منسوخی نظیر صید پره و یا استفاده از قایق ها و لنج های نامطمئن باشد.
پرورش ماهی در قفس مانند هر کسب و کار دیگر دربرگیرنده الزامات ، ظرفیت ها و فرصت هایی است که مدیریت این موارد می تواند ضامن موفقیت طرح باشد و با توجه به ابعاد و ویژگی های طرح می توان آن را به صورت نامحدود گسترش داد.
حمیده آقاجانی
انتهای پیام/
