جعفر بای، آسیب‌شناس در گفت و گو با  خبرنگار خانواده باشگاه خبرنگاران، با بیان اینکه امروز مشکلات اساسی دامن‌گیر نهاد مقدس خانواده شده و شرایطی را فراهم کرده که خانواده‌ها دور از اندیشه فرزندآوری باشند، اظهار کرد: مشکلات متعددی افزون بر هزینه‌های سنگین فرزندآوری و انواع و اقسام نیازهایی که خانواده‌ها گرفتار تأمین آن‌ها برای فرزندان‌شان هستند از لحاظ اقتصادی شرایط را دشوار کرده است.

بای افزود: اما مسئله فقط در تأمین نیازهای اقتصادی فرزندان نیست. فلسفه فرزندآوری در این است که انسان موجودیست که میل به جاودانگی دارد و همیشه دوست دارد در عرصه جهان باقی بماند اما مرگ ارتباط او را با هستی قطع می‌کند. بنابراین انسان‌ها برای ادامه زندگی خویش فرزندی آورند و با تربیت نیکو خواهان ادامه حیات هستند.

وی تصریح کرد: امروزه شکاف طبقاتی و نسلی باعث ایجاد فاصله بین والدین و فرزندان شده است. فرزندان به لحاظ نوع منش، افکار و اندیشه، مدل شخصیتی و در نتیجه نوع رفتار دیگر نمی‌توانند پیرو والدین باشند.

بای عنوان کرد: این تفاوت نسلی منجر به ایجاد شرایطی شده که والدین، فرزندان خود را ادامه حیات خویش نپندارند.

وی اضافه کرد: علت عدم علاقه والدین به فرزندآوری، مداخله عناصر تبلیغاتی متفاوت در نظام تربیتی است. در واقع عناصر مزاحم تربیتی موجب کاهش علاقه افراد به فرزندآوری شده است.

بای در پایان گفت: هر چقدر که در نظام تربیتی فرزندان، والدین دخالت بیشتری داشته باشند و فرزندان، خانواده را محصول کار خود بدانند، امکان فرزندآوری بیشتر خواهد شد.