به گزارش گروه وبگردي باشگاه خبرنگاران به نقل از فارس امروز 3 اردیبهشت 1394 خورشیدی برابر با 4 رجب 1436 هجری و 23 آوریل 2015 میلادی است که رویدادهای زیر رخ دادهاند.
*شهادت «سپهبد قَرَنی» نخستین رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران (1358ش)
شهید سپهبد ولی اللَّه قَرَنی در سال 1292 ش در اصفهان به دنیا آمد. از ابتدای ورود به ارتش، فعالیت علیه رژیم طاغوت را آغاز کرد و در سال 1337 ش در پی افشای کودتا بر ضد رژیم به همراه دوستانش دستگیر شد. به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی، شهید قرنی نیز به سمت اولین رییس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب شد.
حضور ارزشمند وی میتوانست منشأ تحولات اسلامی فراوانی در ارتش آن زمان قرار گیرد ولی پس از گذشت 72 روز از پیروزی انقلاب اسلامی، سپهبد قرنی توسط چند تروریست گروهک ضاله فرقان به شهادت رسید. این توطئه و دیگر توطئههای مشابه نتوانست در پیشرفت انقلاب اسلامی و انسجام ارتش خللی ایجاد کند. چرا که با تدبیرهای امام خمینی(ره)، همه نقشههای شیطانی دشمنان ایران و اسلام نقش بر آب شد و روز به روز بر اقتدار و محبوبیت ارتش جمهوری اسلامی افزوده گشت.
*آغاز جنگ نفتکشها از سوی رژیم بعث عراق علیه ایران در خلیج فارس (1363 ش)
پس از گذشت نزدیک به چهار سال از وقوع جنگ تحمیلی علیه ایران، عراق با کمک قدرتهای بزرگ درصدد فشار بیشتر به ایران و شکستن بن بست جنگ برآمد. از اینرو طی یک برنامه ریزی مشترک، قرار بر این شد که مانع از صدور نفت ایران شود و برای جایگزینی نفت ایران در بازارهای بین المللی، تولید و صادرات نفت کشورهای منطقه افزایش یابد، طوری که به موازات تشدید حملات عراق به پایانههای صدور نفت ایران و نفتکشها، قیمت نفت به تدریج کاهش یافت. بدین ترتیب، عراقیها با حمایت آمریکا و غرب، برای نخستین بار با استفاده از هواپیماهای سوپراتاندارد فرانسوی، ضمن حمله به جزیره خارک، نفتکشهای حامل نفت ایران را در سوم اردیبهشت 1363، مورد حمله قرار دادند. مقامات عراقی در مورد این اقدام چنین استدلال کردند که این حمله سبب پایان یافتن جنگ خواهد شد زیرا اگر ایران پول نفت را نداشته باشد، نمیتواند اسلحه مورد نیاز خود را از بازارهای سیاه تهیه کند. این در حالی بود که وقتی ایران سیاست مقابله به مثل محدود را در پیش گرفت، منجر به اعتراض کشورهای منطقه و صدور قطعنامه سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی ایران شد.
*آغاز جنگ نفتکشها از سوی رژیم بعث عراق علیه ایران در خلیج فارس (1363 ش)
پس از گذشت نزدیک به چهار سال از وقوع جنگ تحمیلی علیه ایران، عراق با کمک قدرتهای بزرگ درصدد فشار بیشتر به ایران و شکستن بن بست جنگ برآمد. از اینرو طی یک برنامه ریزی مشترک، قرار بر این شد که مانع از صدور نفت ایران شود و برای جایگزینی نفت ایران در بازارهای بین المللی، تولید و صادرات نفت کشورهای منطقه افزایش یابد، طوری که به موازات تشدید حملات عراق به پایانههای صدور نفت ایران و نفتکشها، قیمت نفت به تدریج کاهش یافت. بدین ترتیب، عراقیها با حمایت آمریکا و غرب، برای نخستین بار با استفاده از هواپیماهای سوپراتاندارد فرانسوی، ضمن حمله به جزیره خارک، نفتکشهای حامل نفت ایران را در سوم اردیبهشت 1363، مورد حمله قرار دادند.
مقامات عراقی در مورد این اقدام چنین استدلال کردند که این حمله سبب پایان یافتن جنگ خواهد شد زیرا اگر ایران پول نفت را نداشته باشد، نمیتواند اسلحه مورد نیاز خود را از بازارهای سیاه تهیه کند. این در حالی بود که وقتی ایران سیاست مقابله به مثل محدود را در پیش گرفت، منجر به اعتراض کشورهای منطقه و صدور قطعنامه سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی ایران گردید.
*روز بزرگداشت شیخ بهایی
سوم اردیبهشت ماه، روز بزرگداشت شیخ بهایی، عالم کمنظیر، فقیه و حکیم فرزانه است؛ او که از شاگردان شهید ثانی و از افتخارات جهان اسلام بهشمار میآید. شیخ بهایی در طول حیات پربار خویش، به نقاط مختلف جهان سفر کرد و از محضر استادان برجسته، در رشتههای گوناگون استفاده کرد و در بسیاری از دانشها متبحّر شد. او با ارائه حدود 100 اثر ارزنده در شاخههای مختلف علم و تربیت شاگردان بسیار که هر کدام منشأ برکات فراوان بودند، به جهان اسلام روشنایی بخشید. میراث ماندگار شیخ، هنوز پس از قرنها چراغ راه پویندگان دانش و دین است. شیخ بهایی که در کودکی وارد ایران شده بود، از همان دوران، علاقه وافری به یادگیری زبانفارسی نشان داد و سرانجام با مکالمه، ترجمه و نگارش به زبانفارسی به خوبی آشنا شد . از نخبگان و فرزانگان دوران که خوشهچین خرمن پرفیض شیخبهایی بودند، میتوان ملاصدرای شیرازی، ملامحسن فیض کاشانی، فیاض لاهیجی، محقق سبزواری، سیدحسن کرکی، سید ماجد بحرانی و ملا محمد تقی مجلسی را نام برد که هر کدام از آنها، خدمتی بزرگ به دنیای اسلام ارائه دادند و نقشی عظیم در هدایت جامعه بشری ایفا کردند .
*محمد انورسادات رئیس جمهوری مصر برای یک دیدار رسمی وارد تهران شد(1354ش)
**رویدادهای مهم این روز در تقویم هجری ( 4 رجب 1436 )
*درگذشت حکیم «شیخ شهاب الدین سهروردی» معروف به «شیخ اشراق» (587ق)
ابوالفتح یحیى بن حَبَش سُهرِوَردی ملقب به شهاب الدین، از بزرگان فلاسفه و حکمای اسلامی است که در فقه، حدیث و دیگر علوم متداول زمان، مهارت داشت.
وی حکمت و اصول فقه را از مجدالدین جبلی آموخت و از اساتید دیگر نیز بهره برد. شیخ شهاب الدین سالک مسلک اشراق بود که مبتنی بر ذوق و کشف و شهود و اشراقات انوار قلبی است.
او این مبانی را مطرح و منتشر ساخت و به سیر و سلوک پرداخت. در طریقه اشراق، عقل و استدلال برای رسیدن به حقایق کافی نیست، بلکه سیر و سلوک عرفانی نیز برای رسیدن به معرفت ضروری به شمار میرود. این عارف مسلمان سرانجام به حَلَب رفت و از لحاظ علمی بر علمای آن سامان برتری جست و مورد لطف حاکم منطقه قرار گرفت.
اما دیدگاههای فلسفی و عرفانی سهروردی باعث خشم مخالفان وی شد. پس از مدتی، بدگویىِ علمای حَلب از شیخ، حاکم را به قتل سهروردی مصمم ساخت و سرانجام وی را در سی و شش یا چهل سالگی به قتل رساندند.
البته شکل قتل وی به صُوَر مختلف نقل شده است. حاکم پس از مرگ شیخ پشیمان شد و مسبّبان این عمل را مجازات کرد. سهروردی با وجود عمر کوتاه خویش کتابهای متعددی به فارسی و عربی نوشته است که از آن میان میتوان به حکمةُ الاشراق، المبدأ و المعاد به عربی و آواز پر جبرییل و عقل سرخ به زبان فارسی اشاره کرد.
**رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی ( 23 آوریل 2015 )
*مرگ "میشل سِروانتِس" نویسنده بلندپایه اسپانیایی و خالق دون کیشوت (1616م)
میشل دو سِروانتس نویسنده معروف اسپانیایى در نهم اکتبر 1547م در شهر آلکالا در اسپانیا به دنیا آمد. پدرش پزشک دوره گردی بود که به شهرهای مختلف سفر میکرد ودر این سفرها فرزند خردسالش را به همراه میبرد. بدین جهت سروانتس نتوانست به تحصیل علم بپردازد، لیکن به زودی شمشیرزنی را فرا گرفت و به خدمت قشون دولتی درآمد. وی در 24 سالگی در یک نبرد دریایى شرکت کرد و زخمی شد، اما در بازگشت به اسپانیا به دست دشمنان گرفتار گردید. درنهایت با دادن خون بهایى که مایه فقر خود و خانوادهاش شد، آزادی خود را باز خرید و به اسپانیا بازگشت. وی از آن پس تصمیم گرفت که از راه نویسندگی امرار معاش کند، اما در این راه توفیقی نیافت و سروانتِس مدتی به کارهای دولتی پرداخت. وی در سال 1584م با نوشتن رمانی به نام گالایتا به شهرت رسید، ولی باز هم در فقر بود. پس از چندی تصمیم گرفت که باز دست به قلم بَرَد. از این رو از سال 1605م شاهکار بزرگش با نام دون کیشوت را در دو قسمت به رشته تحریر درآورد. این اثر که مدت پانزده سال از عمر سروانتس را به خود اختصاص داد، به عنوان یکی از آثار ادبی معروف جهان شهرت یافت. دون کیشوت - شخصیت اصلی این کتاب - نجیبزادهای است که داستانهای فراوانی خوانده و با اینکه مردی ضعیف و ناتوان است، میخواهد تصاویری را که از این راه در ذهنش جا گرفتهاند واقعیت بخشد. وی بر اسب خود که از صاحبش نحیفتر است سوار میشود و همراه با یک نفر روستایى به نام سانْچوپانْسا که تا آخر داستان به عنوان سلاحدار و محافظ اوست، عازم حادثهجویى میشود. سروانتس با بیان سرگذشت این جفت ناجور یعنی دون کیشوت با تصورات دور از واقعیت و سانْچو با سادهلوحی واقعبینانهاش، یکی از بزرگترین تصاویر زندگی انسانی را که تا کنون به رشته تحریر درآمده است، ایجاد کرد. وی در کتاب خود، لطایف و وقایع مضحک، همدردی و شفقت و افکار فلسفی را به وجه تحسینآوری تلفیق نموده است. دون کیشوت که در وهله اول رمانی مسخرهآمیز و خنده آور به نظر میآید، در واقع سرشار از انتقاد و هجوی است از رمانهای پهلوانی و شوالیهگری که مردم عصر را دیوانه خود ساخته بود. سروانتس به سبب این اثر طنزآمیز در شمار کسانی جای گرفته است که در قرن شانزدهم، بررسی دقیق خود را به زوایای روح آدمی کشاندهاند. سروانتس غمی طنزآلود را در ورای چهره قهرمانان وصف میکند. همچنین آرزوی تحقق نایافته ملتی را که در آتش به دست آوردن مقامی والا میسوزد، بی آن که دیده خود را بر واقعیتها بگشاید و وضع سیاسی و اقتصادی و اجتماعی کشور را، آن چنان که هست، بشناسد. گرچه دون کیشوت به سرعت مورد قبول مردم واقع شد، ولی برای سروانتس ثروتی به همراه نداشت و نویسندهاش همچنان در فقر باقی ماند. میشل سروانتس سرانجام در 23 آوریل 1616م در 69 سالگی درگذشت. میتوان گفت که تاکنون هیچ کتابی مثل دون کیشوت، مورد علاقه ملل گوناگون نبوده است. این رمان که شاهکار نویسنده، بلکه از شاهکاریهای ادبیات جهان است، در اسپانیا و سراسر اروپا پیروزی درخشانی به دست آورد و با ترجمه به بیشتر زبانها، تأثیر فراوانی بر نویسندگان پس از خود نهاد.
انتهای پیام/