رید میکر: توافق هسته ای با ایران پذیرش این کشور به عنوان یک بازیگر هسته ای است

به گزارش سرویس بین الملل باشگاه خبرنگاران، استیون رِید میکر مشاور امنیت ملی و دستیار سابق وزارت خارجه آمریکا در یک جلسه استماع در کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان آمریکا شرکت کرد.

رید میکر گفت من خرسندم امروز دوباره در جمع شما حضور دارم تا نظراتم را در مورد توافق هسته ای در حال ظهور با ایران بیان کنم. وقتی آخرین بار دهم ژوئن سال گذشته در جمع شما صحبت کردم ، سخنانم را با تمجید از شما و تمام اعضای این کمیته در گذشته و حال، برای رهبری فوق العاده در مورد مسئله برنامه سلاح هسته ای ایران نه تنها در دو یا سه سال گذشته بلکه در دو یا سه دهه گذشته آغاز کردم. تلاش های شما که از زمان اعلام طرح جامع اقدام مشترک در تاریخ 2 آوریل صورت گرفته نشاندهنده تعامل مستمر شماست. من دوباره از شما برای نشان دادن عزم خود برای اطمینان در این باره تشکر می کنم که هر توافقی با ایران در خدمت منافع آمریکا خواهد بود و آرمان صلح و امنیت بین المللی را به پیش خواهد برد.

البته، طرح جامع اقدام مشترک ، یک توافق نهایی نیست. اما جزئیاتی که پدید آمده است ، درک منطقی خوبی را در مورد شکلی که توافق نهایی خواهد داشت در اختیار ما قرار می دهد. در حالی که این توافق ، قطعا برخی ویژگی های مثبت خواهد داشت ، هیچ سوء تفاهمی نباید در مورد اهمیت کلی آن وجود داشته باشد. این معامله نشان دهنده پذیرش بین المللی کشور ایران به عنوان یک دولت در آستانه دستیابی به سلاح های هسته ای خواهد بود.

من با بیان « دولت در آستانه دستیابی به سلاح های هسته ای » ، منظورم این نیست که ما در حال پذیرش این وضع هستیم که ایران سلاح های هسته ای داشته باشد بلکه می پذیریم که ایران پس از ده سال یا بیشتر، توانایی تولید سلاح های هسته ای در مدتی بسیار کوتاه، ظرف چند هفته یا شاید حتی چند روز را خواهد داشت.

این موضوع مهم است زیرا بقیه کشورهای جهان با کشورهایی که قادر به تولید سلاح های هسته ای عملا به صورت یک شبه هستند باید به شکلی رفتار کنند که گویی آنها قبلا سلاح های هسته ای داشته اند چرا که در هر لحظه ای مشخص ، هیچ کسی به طور قطعی نمی داند که آنها سلاح هسته ای تولید نمی کنند. چنین کشورهایی ممکن است امروز سلاح هسته ای نداشته باشند ولی اما آنها به قدری به داشتن این سلاح ها نزدیک هستند که 

با این حال قادر به ارعاب هسته ای دیگران هستند. در نتیجه، کسانی که احساس ارعاب شدن می کنند بشدت برای ساخت گزینه های هسته ای خود وسوسه می شوند. این وضع ، 

به طور بالقوه موجب یک رشته گسترش هسته ای در خاورمیانه می شود.

کارشناسان مدتی طولانی پیش بینی کرده اند اگر جاه طلبی های هسته ای ایران مهار نشود ، این اتفاق روی می دهد.

و منظورم از "پذیرش" این است که ایالات متحده در حال رها کردن سیاست پیگیری شده در بیش از بیست سال گذشته توسط کلینتون، بوش، و تا به حال، دولت اوباما، برای اطمینان یافتن در 

این باره است که ایران نه تنها سلاح های هسته ای نخواهد داشت بلکه در آستانه تولید این سلاح ها هم قرار نخواهد داشت. ما در حال پایبند کردن خود به کاهش 

تحریم های مربوط به موضوع هسته ای ، پذیرش مشروعیت برنامه هسته ای هستیم 

که این توانایی را ایجاد می کند و حتی از نقل و انتقالات آینده بین المللی تجهیزات و 

فنآوری برای آن برنامه حمایت خواهد کرد.

با هر نوع مقیاس اندازه گیری، این یک عقب نشینی بزرگ در سیاست منع گسترش 

سلاح های هسته ای از طرف آمریکا و پیروزی بزرگ برای ایران در تلاش چندین ساله خود برای پذیرش برنامه هسته ای خود است.

چرا ما باید در سیاست دیرینه خود در خصوص اطمینان یافتن در این باره که ایران در 

آستانه تولید سلاح های هسته ای قرار ندارد انعطاف نشان دهیم؟ اساسا، بر اساس اعلام اوباما این به آن دلیل است که این معامله زمان فرار ایران به طرف سلاح های هسته ای ( بریک آوت ) را از دو یا سه ماه امروز به حداقل یک سال افزایش می دهد. من درک می کنم که اختلاف نظرهایی در میان کارشناسان وجود دارد که آیا واقعا این موضوع درست است، اما من برای اهداف شهادت امروز خود فرض می کنم که این درست است. و اگر درست باشد، این خبری خوب است، چرا که به این معنی است که ایران به طور قابل توجهی از توانایی تولید اولین سلاح هسته ای خود نسبت به امروز فاصله خواهد داشت.

با این وجود ، مانند تقریبا همه ادعاهای دیگر مطرح شده در مورد این معامله، باید این ادعای پیش بینی احتیاطی را نیز افزود که توافق این کار را تنها برای 10 تا 15 سال آینده انجام 

می دهد. و اگر امروز افزایش گسترش زمان برک آوت ایران به یک سال مهم است، عادلانه خواهد بود که بپرسیم چرا این اهمیت پس از 10 سال وجود نخواهد داشت.

علاوه بر این، ما باید درک کنیم که پس از 10 سال، زمان برک آوت ایران به دو یا سه ماه 

باز نمی گردد بلکه به یک دوره به طور قابل توجه کوتاه تر باز می گردد.

این فقط نظر من نیست. حتی پرزیدنت اوباما نیز این را تصدیق می کند. اوباما دو هفته پیش در مصاحبه با رادیو ملی آمریکا این اتهامات را رد کرد که این توافق زمان برک آوت ایران را در مرحله اولیه آن به میزان موثر افزایش نمی دهد. اوباما گفت :« آنچه ترسی مشروع تر است این است که ایران پس از 13، 14، 15 سال سانتریفیوژهای بسیار سریع تری خواهد داشت که غنی سازی اورانیوم را نسبتا سریع تر انجام می دهد و در آن زمان برک آوت تقریبا به صفر کاهش یافته است.