متن پیام رهبر انقلاب اسلامی که صبح امروز (پنجشنبه) از سوی حجت‌الاسلام و المسلمین محمدی گلپایگانی رئیس دفتر مقام معظم رهبری در این کنگره در مشهد مقدس قرائت شد، به شرح زیر است: 

بسم الله الرّحمن الرّحیم

الحمدلله ربّ العالمین و صلّی الله علی محمّد و آله الاكرمین

تجلیل و تكریم نام و یاد عالم ربّانی، فقیه و مفسّر پارسا و پرهیزگار، مرحوم آیت‌الله آقای حاج سیدهاشم نجف‌آبادی (رضوان‌الله‌علیه) كار شایسته‌ئی است كه به توفیق و هدایت الهی، دفتر تبلیغات بدان همّت گماشته است. این روحانی عالی‌مقام كه مراتب علمی را در نجف و در محضر اساتید بنام آن روزگار طی كرده و مفتخر به اجازه و شهادت علمی از آنان بود، در مدّت نزدیك به چهل سال اقامت در مشهد مقدّس، بیشترین تلاش خود را به تفسیر قرآن منعطف ساخته و محفل گرم و بی‌وقفه‌ی تفسیری جذّابی در مسجد گوهرشاد (شبستان شمال غربی) برپا نموده بود. هر شب پس از اقامه‌ی نماز جماعت، جمعی از ارادتمندان مشتاق، گِرد منبر بی‌پیرایه‌ی این عالمِ عامل، مجتمع گشته و از بیان شیرین و نفس گرم او سخن خدا را می‌شنیدند، و این سفره‌ی گسترده‌ی معرفت و حكمت، ده‌ها سال، مائده‌ی الهی و قرآنی را نصیب دوستداران میكرد. ثبت و نگارش همین درسهای شبانه، تلاش دیگر این عالم قرآنی بااخلاص بود كه اكنون بحمدالله در اختیار همگان قرار گرفته است.(1) در كنار این تلاش ارزشمند قرآنی كه در محیط عمومی آن روزِ مشهد، نظیری برای آن دیده نمیشد، توغّل(2) و تبحّر در كلمات اهل بیت (علیهم‌السّلام) نیز خصوصیت برجسته‌ی دیگر این عالم متّقی و متعبّد بود. تسلّط او بر حدیث چنان بود كه در هر مجلس و محفل، حتّی در جمع خانوادگی ـ كه این حقیر در دوران كودكی و نوجوانی تا اوائل جوانی از اقبال حضور در آن برخوردار بودم ـ رشحه‌ئی از آن كلمات نورانی را به كام حاضران میریخت و مجلس را با ذكر كلمات امامان هدایت (سلام الله علیهم) منوّر میساخت.

رفتار و منش عملی ایشان در زندگی شخصی به گونه‌ئی بود كه گفتارش را  نافذ و اثرگذار میكرد. حضور و استفاضه‌ی او از محضر علمای بزرگ اخلاق و سلوك توحیدی در نجف از قبیل عالمِ سالكِ واصلِ الی‌الله مرحوم سیداحمد كربلائی، از او متعبّدی مراقب و اهل تضرّع و بكاء و خشوع، پدید آورده بود؛ تمتّعات متعارف زندگی از قبیل خوراك و پوشاك و شئون اجتماعی و امثال آن، در زندگی او نمودی نداشت. درعین‌حال اهتمام به امر دین در میدانهای دشوار و پر خطر، از قبیل حضور در مجاهدت علمای مشهد در مسجد گوهرشاد در سال 1314 شمسی، از نقاط برجسته‌ی زندگی او بود كه تحمّل زندان و تبعید شش‌ساله از سوی دستگاه رضاخانی در سمنان و شهرری نتیجه‌ی قهری آن به شمار میرفت.

مرحوم آیت‌الله نجف‌آبادی، عالِمی جامع و عامل و مراقب بود، و در مشهدِ آن روز ارادتمندان و مخلصان فراوان داشت، و هنگامی كه خبر وفات ایشان در سال 1380 قمری به قم رسید ـ و اینجانب در آن سالها در قم اقامت داشتم ـ مرحوم آیت‌الله‌العظمی بروجردی مجلس ترحیم مجلّلی در مدرسه‌ی فیضیه اقامه فرمود و این حقیر و برادر بزرگ و مكرّم مرا مورد تفقّد قرار داد.

شایسته میدانم كه در این مناسبت از فرزند فاضل ایشان مرحوم حجّت‌الاسلام والمسلمین آقای حاج سیدحسن میردامادی یاد كنم كه پس از پدر، رشته‌ی تفسیر را به شیوه‌ی آن مرحوم ادامه داد و سالها محفل گرم تفسیری پدر را حفظ كرد. رحمت خدا بر همه‌ی آنان و بر ما.

سیدعلی خامنه‌ای

انتهای پیام/