"حسن بهشتیپور" در گفتگو با خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران؛ در پاسخ به سوالی مبنی بر تفاوت آنچه در مذاکرات اخیر با عنوان بیانیه نامیده شده با توافق در چیست؟
بیانیه، نقشه راه رسیدن به توافق است؛ در واقع کلیات را دو طرف توافق میکنند، بدون این که ضمانت اجرایی برایش در نظر گرفته باشند.
بیانیه مشترک صورت گرفت تا توافقنامه جامع هستهای براساس آن نهایی شود؛ یعنی رؤس یک سری موضوعات از سوی دو طرف قابل قبول بوده و در بیانیه ذکر شده است تا در مذاکرات سه ماه آینده به توافق جامع دست پیدا کنند.
این روزها برخی بیانیه مشترک سوئیس را برد صددرصد و بعضی باخت اساسی معرفی میکنند واقعیت ماجرای این بیانیه چیست؟
بهشتیپور: بیانیه مشترک به نفع هر دو طرف است زیرا این بیانیه براساس برد برد طراحی شده، یعنی یک سری امتیازات ایران به طرف مقابل داده و یک سری امتیازات هم طرف مقابل به ایران داده است.
براساس این بیانیه مشترک اگر توافق جامع هستهای امضا شود، ایران به چرخه کامل سوخت هستهای دست پیدا میکند بدون این که تحریم باشد، البته طرف مقابل هم، میتواند در اعمال محدودیتها نظارت و کنترلهای بیشتری داشته باشد.
در واقع هر دو طرف برنده هستند، ایران به آن چه که میخواهد رسیده و آنها هم به آن چه که میخواستند، رسیدند.
در خلال ماههای آینده تا تیر ماه پیمودن کدام راهکارها و تمرکز بر کدام خطوط را برای تیم مذاکره کننده توصیه میکنید؟
بهشتیپور: در سه ماه آینده در صحنه رسانهای باید فعالتر عمل کنیم و فکت شیتی که آمریکاییها عنوان کردهاند، باید وزیر امور خارجه کشورمان و همکارانشان در این رابطه بیشتر توضیح دهند البته حضور رئیس دستگاه دیپلماسی در برنامه تلویزیونی دیشب و صحبت وی به مدت دو ساعت با مردم، کار خوبی بود.
صدا و سیما هم وظیفهاش این است که در بخشهای مختلف خبری صحبتهای آقای ظریف را پخش کند و به اطلاع مردم برساند، بالاخص وی باید موضوع لغو تحریمها و چگونگی پایان دادن به تحریمها به صورت مبسوط برای افکار عمومی و مردم روشن کند.
تیم مذاکره کننده هستهای در خطوط قرمز ترسیم شده مبنی بر منافع ملی در بیانیه مشترک سوئیس چه قدر پایبند بودهاند؟
بهشتیپور: خطوط قرمز ایران از اول این بوده که چرخه کامل سوخت هستهای را در اختیار داشته باشد، از مرحله سنگ معدن اورانیوم تا مرحله کیک زرد تا مرحله تولید گاز هگزا فلوراید و ... ایران مجموعه این مراحل را بدون این که تحریم باشد به دست میآورد.
مثلا تعداد سانتریفیوژ از 19 هزار به 6 هزار کاهش پیدا کرده اما این خطوط قرمز ما نیست؛ خط قرمز ما غنیسازی اورانیوم بوده و نه تعداد سانتریفیوژها، تعداد سانتریفیوژها متناسب با افزایش نیازمان البته بعد از ده سال، میتواند در آینده افزایش پیدا کند.
در 7 سال آینده به هر مقداری غنی سازی کنیم، جایی برای مصرف نداریم، زیرا تا 7 سال آینده روسیه سوخت مصرفی بوشهر را تضمین کرده است.
بنابراین به نظر میرسد، اگر بخواهیم واقع بینانه بررسی کنیم خطوط قرمز به دقت رعایت شده و قصوری انجام نگرفته است.
انتهای پیام/