وی با بیان اینکه این اسکلت از مجموعه تاریخی تپه حصار دامغان به دست آمده است، افزود: این اسکلت در حفاری‌هایی که سال 1374 در تپه حصار انجام شد به دست آمده و گور آن به صورت کامل برداشته شده و به موزه سمنان منتقل شده است.

این کارشناس مدیریت جهانگردی افزود: این اسکلت تنها اسکلت سالم در ایران است که در موزه نگهداری می‌شود.

در تپه حصار دامغان، خاک کویری با برخورداری از مقداری نمک، فاقد رطوبت زیاد است و باعث شده این اسکلت با وجود گذشت 4هزار سال همچنان سالم بماند.

وی ادامه داد: از آنجا که این اسکلت مربوط به یک مادر و جنین آن است، آن را منحصر به فرد کرده است. این مادر هنگام زایمان جان خود را از دست داده است. دلیل مرگ این مادر که حدس زده می‌شود بین 17 تا 20 سال سن داشته، کوچکی لگن بوده است.

این کارشناس راهنمای موزه پهنه سمنان درخصوص شیوه دفن این ایرانی هزاره دوم پیش از میلاد گفت: شیوه تدفین این مادر به صورت «جنینی» بوده و این شیوه در آیین میتراییسم مرسوم بوده پس به نظر می‌رسد که این زن پیرو آیین میتراییسم یا خورشیدپرستی بوده است، با اینکه سر تمامی مردگان و از جمله این زن به سمت طلوع خورشید بوده است، پیروان این آیین به زندگی پس از مرگ اعتقاد داشته‌اند. در این آیین معمولاً چیزهایی که باور داشتند در زندگی پس از مرگ به آن نیاز می‌شود را همراه آنان دفن می‌کردند همچنان که همراه این مادر و جنین نیز یک کاسه سفالی غذا و مقداری گوشت شکار که استخوان آن باقی‌مانده دفن شده است.این کارشناس مدیریت جهانگردی با بیان اینکه در مشت این زن یک دستبند و یک انگشتر وجود داشت، تصریح کرد: در این آیین مرسوم بوده که همراه زنان زیورآلات و همراه مردان ابزار جنگی و ابزار کار را دفن می‌کرده‌اند.

منبع ایرنا