به گزارش خبرنگارباشگاه خبرنگاران تبریز، مساجد چوبی این شهرستان با قدمت دیرینه خود همچنان استوار ایستاده و علاوه بر ویژگی معنوی از ویژگی تاریخی و گردشگری برای گردشگران برخوردار هستند.

این مساجد به انواع طرح های زیبای اسلیمی و گل و بوته با رنگ های گیاهی رنگ آمیزی شده و نقوش و جلوه های دیدنی و زیبای آن دیدگان گردشگران را نوازش می دهد.

مسجد زیبای قاضی روستای شیشوان زیباترین مسجد تاریخی عجب شیر بوده که از دوران صفویه به نسل های کنونی به یادگار مانده است.

این مسجد زیبای چوبی که شاهکاری از هنر معماری اسلامی است، در وسط میدان مرکزی روستای شیشوان قرار گرفته و به عنوان عبادتگاه از سوی مومنان محلی و بازدیدکنندگان مورد استفاده قرار می گیرد.

سقف چوبی بی نظیر و دیدنی این مسجد که مزین به طرح های زیبای گل و بوته و طرح های اسلیمی بوده بر روی شش ستون چوبی با پایه هایی از قطعات سنگ استوار است.

مسجد قاضی عجبشیر که از نظر معماری به مساجد تاریخی سفید مراغه و کبود بناب شباهت دارد، جزو اولین مساجد تاریخی چوبی کشور بوده و دارای طاقچه های پنج و هفت قومی است.

ارتفاع این مسجد و همچنین پایه های سنگی آن در مقایسه با دیگر مساجد چوبی منطقه کوتاه تر بوده و از سادگی خاصی برخوردار است.

مسجد جامع( شیرلو) عجب شیر مربوط به دوران صفویه بوده و با توجه به کتیبه های موجود در این مسجد تاریخ بنای آن را می توان به دوران قاجاریه نسبت داد.

این مسجد تاریخی و زیبا دارای شبستانی بوده که از لحاظ زیبایی با مسجد جامع میدان بناب قابل مقایسه است.

شبستان این مسجد دارای دیوارهای آجری و ستون های چوبی با سرستون های مقرنس و قطار بندی شده و سقف چوبی منقش است.

مسجد حنیفه گوراوان معروف به مسجد محمد حنیفه از دیگر مساجد تاریخی و زیبای عجب شیر بوده که به هنر معماری اسلامی مزین شده و با ویژگی های خاص و دیدنی خود در روستای گوراوان این شهرستان واقع است.

این مسجد با یک طبقه پلان مستطیل به طول ‎ 50متر و عرض ‎ 30متر که کشیدگی آن شرقی و غربی بوده دارای شبستان اصلی و بخش الحاقی با کاربری سرویس و آشپزخانه در ضلع غربی است.

کف این بنا به دلیل رطوبت های سطحی پنج پله بالاتر از سطح زمین قرار گرفته و تیرهای اصلی سقف به صورت یکپارچه و شرقی و غربی است.

در این مسجد ‎ 12ستون بکار رفته که دو ستون آن آجری با قطر نسبتا زیاد و 10 ستون دیگر چوبی با سرستون های معمولی بوده و دارای نمای آجری است.

قدمت اولیه مسجد حنیفه گوراوان به دوره ایلخانان باز می گردد که مساحت اولیه آن بزرگتر از حالت فعلی بوده و تغییراتی در اواخر قاجاریه در آن صورت گرفته است.