با توجه به این بازیگران و تجربه‌ی انقلاب اسلامی مبنی بر آنکه هر جا «کار وقتی دست خود مردم سپرده شد آن‌وقت کارها به سامان خواهد رسید.» 1393/11/29 دولت باید بتواند با فراهم‌کردن سازوکارها، فرایندها و تسهیلات، امور را به دست مردم بسپارد و از آنجایی که عقب‌ماندگی در کارها وجود دارد، موفقیت در آنها ممکن نخواهد بود مگر با رفتار جهادی.

از سوی دیگر مردم که عزم ملی را در سال 93 به نمایش کشیدند خود به دو گروه تقسیم می‌شوند: گروه فعال که تحت عنوان گروه‌های نفوذ شناخته می‌شوند (interest group) که شامل دو طیف هستند: حامیان دولت و منتقدان آن. حامیان که در مدل برخورد با دولت تکلیفشان معلوم است. اما منتقدان باید بتوانند نقد کنند اما منصفانه و این نقد از سوی دولتمردان به رسمیت شناخته شود.

اما گروه دوم عموم مردم هستند، آن‌ها سال گذشته نماد تحقق عزم ملی بودند؛ راه‌پیمایی روز قدس، روز 22 بهمن و اربعین همچنان در اذهان مانده است. کما اینکه همین مردم بودند که حماسه‌ی سیاسی را دو سال پیش محقق کردند. مردم کارشان را بلد هستند. اما امسال مسئولیت مردم در راستای عزم ملی به گونه‌ی دیگری است؛ حمایت از کارگر ایرانی، خرید کالای ایرانی و ... نمونه‌هایی از این عزمی هستند که باید محقق شود.

 

نام سال مثل مرکز دایره است. «بازیگران عزم ملی» و «مدیران جهادی» سال 93 در سال جدید خود مورد خطاب مستقیم نام سال هستند. مرکز دایره وقتی معلوم شد، هنر افراد این است که فاصله‌ی خود را با آن بسنجند و خود را با مرکز تنظیم کنند. نمی‌شود که همه راضی باشند و در رسانه‌هایشان بگویند نام سال مؤید رفتار ما بود. نگاه واقع‌بینانه به ما می‌گوید که کلید موفقیت نام سال در به‌وجود آمدن حس «اعتماد» طرفینی در کشور است.

از این‌رو مهمترین عنصری که منتقدان دلسوز باید با توجه به نام سال و سخنرانی حرم رضوی شاخص‌های خود را پالایش کنند این است که بدانند هدف دولت «حل مشکلات کشور است» 1394/1/1؛ لذا از سویی باید به او کمک کنند. توصیه‌ای که رهبر انقلاب در همان روز تنفیذ دولت جدید بیان کردند که «همه سعی کنند کمک کنند. من از همه‌ی جریان‌های گوناگون سیاسی درخواست می‌کنم و اصرار دارم ... به مسئولین، به دولت، به رئیس جمهور کمک کنند تا ان‌شاءالله بتوانند وظائف سنگینی را که برعهده دارند، به‌خوبی انجام دهند.» 1392/5/12 و موفقیتش را موفقیت خود بدانند.

از سوی دیگر رسیدن صداهای نقد دولت به گوش آحاد جامعه که چندان به مرزبندی‌های سیاسی اهمیتی نمی‌دهند، اگر به ظرافت انجام نشود، کلیت جمهوری اسلامی را مخدوش می‌کند و به اعتماد عمومی آسیب می‌زند.

اما دولت هم باید منتقدان را از خود بداند. نقد منصفانه باعث بهبود و اصلاح امور است و این برای دولتی که مشغول کار است یک نیاز مهم است. اگر این اتفاق‌ها به وقوع پیوست به نتیجه‌ی نام سال دست پیدا می‌کنیم. برای کشوری که اتکای به درون و توان داخلی یک اولویت است، باید احساس اعتماد مردم به سیاست‌های دولت هم بالا باشد تا با پیوند مردم و دولت پیشرفت حاصل شود که در نهایت هدف این است: «ملّت ایران باید خود را قوی کند؛ این حرف من است.»

انتهای پیام/