به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران: بازی‌های بومی و محلی با توجه به جنسیت در ایام گوناگون سال انجام می شوند. در این بخش به معرفی برخی از بازی‌های بومی و محلی استان بوشهر می پردازیم.

تیر (یارآمد): بازیکنان به دو گروه مدافع و مهاجم تقسیم می‌شوند گروه مدافع به صورت فشرده و در جایی می‌نشیند و یک فرد ورزیده مسئول محافظت از آنها درمقابل گروه مهاجم می‌گردد آن‌گاه گروه مهاجم که در جایی پنهان شده، با فرمان جارچی، حمله را شروع می کند.

مهاجمان سعی می کنند که مسئول گروه مدافع را حیران و سرگردان کرده و از این طریق به یاران او ضربه بزنند که در صورت موفق بودن‌آنها،‌افراد نشسته کتک مفصلی خواهند خورد، این ضربات تا زمانی ادامه دارد که مسئول گروه مدافع یکی از افراد مهاجم رسیده و دست خود را روی سر او بگذارد که اصطلاحا به آن کچ کردن می‌گویند با این کار جای دو گروه عوض می‌شود و بازی‌ تا زمانی که بازیکنان احساس خستگی کنند، ادامه پیدا می کند.

جیجه خروس: ابتدا بازیکنان در قسمتی از آب دریا دور هم جمع می‌شوند سپس یک نفر به نام استاد با دست آب را آنقدر به هم می‌زند تا کف کند پس از چند دقیقه رفته رفته آب صاف و راکد می‌شود استاد پنجه‌های خود را به هم قفل کرده و دست‌های خود را دایره وار روی آب می گذارد. بازیکنان به آب‌هایی که بین دست‌های استاد قرار گرفته تلنگر می زنند هنگام تلنگر زدن انگشت هر کس محکم به آب خورد و قلب صدا کردجیجه (جوجه) است و هر کس که انگشت آن آهسته صدا کرد خروس می‌شود.

اگر خرو‌س‌ها بیشتر از یک نفر باشد آن قدر ادامه می‌دهند تا فقط یک خروس باقی بماند و نفری که خروس شود بازنده است.

بازیکنان جایی را مثلا یک بندکشی را به عنوان دکه انتخاب می کنند و بعد همگی به آب می‌زنند در اینجا خروسی موظف است به وسیله شنا کردن جیجه‌ها را تعقیب کند. ضمنا باید مراقب باشد کسی خودش را به دکه نرساند و اگر خروس موفق شد یکی از جیجه‌ها را گرفتار کند برنده می‌شود و اگر موفق نشد، یعنی اگر جیجه‌ای خود را به سر دکه رسانید، باز خروس بازنده است و بازی به همین ترتیب دوباره شروع می‌گردد.

انتهای پیام/