این ویژگی باعث می‌شود که بتوان از این آنتی‌بادی، به عنوان ناقلی برای حمل ویروس‌های ضدسرطان به سلول‌های تومور، استفاده کرد. یکی از مهمترین مزیت‌های این روش، عدم آسیب به سلول‌های سالم است.

ویروس‌هایی که توسط این آنتی‌بادی به بدن منتقل می‌شوند، از نظر ژنتیکی به گونه‌ای مهندسی شده‌اند که وارد سلول هدف می‌شوند و سلول را منفجر می‌کنند؛ بدون اینکه اثری روی سلول‌های سالم داشته باشند.

آنتی‌بادی، پروتئین‌های سرباز سیستم ایمنی بدن هستند که همراه با جریان خون در سراسر بدن حرکت می‌کنند و تمام تهدیدات بالقوه از جمله باکتری‌ها، ویروس‌های بیماری‌زا و سلول‌های تهاجمی را شناسایی می‌کنند.

آنتی‌بادی‌های شترسانان بسیار کوچک هستند و در محیط‌های مختلف، پخش و گسترده نمی‌شوند.