وی افزود: ايجاد محدوديت هاي جسمي و حركتي براي كودكان كه از طريق ديگران و يا بر اثر ناتوانايي هاي خود كودك ايجاد مي شود، ايجاد و مانع در رسيدن كودك به خواسته ها، برنامه ها و هدفهايش از جمله علل ایجاد خشم در کودکان است.
این روانشناس بیان کرد: ايجاد مانع در فعاليت هاي در جريان كودك، مجموعه ناراحتي هايي كه موجب ناكامي كودك مي شود، سرزنش كردن كودك به خاطر كاري كه انجام نداده است و مقايسه ي نامناسب بين كودك با ديگران و ايراد گرفتن دائم از آنان مخصوصاً در كودكان بزرگتر از دیگر علل بروز خشم در کودکان است.
وی در رابطه با علائم و نشانه های خشم در کودکان نیز گفت: خشم در كودكان از طريق دعوا كردن، لگد زدن، سنگ پراني و اذيت و آزار كردن بروز مي كند ولي به تدريج كه بزرگتر و اجتماعي تر مي شود، واكنش هاي خشم نيز جنبه ي اجتماع پسند تر پيدا مي كند و فحش دادن، مسخره كردن، قسم خوردن و بي ادبي و انتقاد كردن جايگزين واكنشهاي قبلي مي شود.
وی در پایان افزود: واكنش كودك خشمگين با عوامل و محركهاي ايجاد كننده ي خشم در كودك تناسب ندارد و معمولاً شديدتر از آن مي باشد.
انتهای پیام/ زا