به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز 4 اسفند 1393 خورشیدی برابر با 4 جمادی الاول 1436 هجری و 23 فوریه 2015 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:
انتخاب آیت اللَّه "بهشتی" به عنوان ریاست دیوان عالی کشور از سوی امام خمینی (1358 ش)
به
دنبال تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و تشکیل مجلس شورای اسلامی،
طی حکمی از جانب حضرت امام خمینی، آیتاللَّه دکتر سید محمد حسینی بهشتی به
عنوان اولین رییس دیوان عالی کشور، بالاترین مقام قضایی پس از پیروزی
انقلاب اسلامی برگزیده شد تا برای این تشکیلات حیاتی که نقش مهم و تعیین
کنندهای در جامعه دارد، با درک و درایت والای ایشان زمینه اجرای قوانین
اسلام فراهم شود و عدل و قسط در جامعه رواج یابد.
ایشان نیز در طول مدت
عهدهداری این مسؤولیت خطیر و شریف، منشأ خیر و خدمت فراوانی گشت، امور
قضایی کشور را سامان بخشید و با به کارگیری قضات عادل و عالم، نظام قضایی
را دگرگون ساخت. همچنین در این روز، آیتاللَّه سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی
نیز به دادستانی کل کشور تعیین شد. این انتخاب، همزمان با تثبیت نظام
جمهوری اسلامی به منظور تشکیل و ساماندهی قوه قضاییه، متناسب با اهداف و
ارکان نظام اسلامی انجام گردید.رحلت فقیه جلیل و مدرس بزرگ آیت اللَّه "سیدمهدی دُرچه ای" (1323 ش)
آیتاللَّه سیدمهدی بن سید مرتضی درچهای، در حدود سال 1232 ش (1270 ق) در اصفهان به دنیا آمد. وی برادر کوچکتر سیدمحمد باقر درچهای، از علمای مشهور اصفهان بود. سید مهدی، تحصیلات خود را در اصفهان و سپس در نجف اشرف به سامان رساند و پس از طی مدارج بالای علمی، در اصفهان به تدریس پرداخت. وی فقیهی بزرگ به شمار میرفت و در علم اصول، استاد بود. آیتاللَّه سیدمهدی درچهای در زمان خود، مورد وثوق و اطمینان تمام طبقات اصفهان و اطراف بود و مردم در مسائل فقهی به ایشان رجوع میکردند. محفل درسی او، مشحون از بزرگان علم بود و خود نیز سالیان طولانی به امر تدریس اشتغال داشت. وی در اواخر عمر مجتهد اعلم و جامع الشرایط اصفهان بود و با این حال، زندگی را در کمال زهد و قناعت سپری کرد. این عالم ربانی سرانجام در چهارم اسفند 1323 ش برابر با دهم ربیعالاول 1364 ق در 91 سالگی در اصفهان رخت از دنیا بربَست و پس از تشییعی با شکوه، در قبرستان تخت فولاد، در کنار برادر بزرگوارش به خاک سپرده شد.
درگذشت "ابوالحسن اقبال آذر" هنرمند تعزیه خوانی (1349 ش)
ابوالحسن اقبال آذر ملقب به اقبال السلطان در سال 1250 ش در اطراف قزوین به دنیا آمد. وی در ابتدا به کسب دانش پرداخت اما به خاطر عشق و علاقه وافری که به موسیقی داشت، چون از صدای خوبی برخوردار بود، مدرسه را به کنار نهاد و به تحصیل موسیقی و آواز همت گماشت. اقبال آذر در جوانی به تبریز رفت و در اندک زمانی در هنر تعزیهخوانی به شهرت رسید و به دربار محمدعلی میرزا، ولیعهد قاجار راه یافت. با مرگ مظفرالدین شاه، اقبال آذر نیز به همراه شاه جدید به تهران رفت و در تکیه دولت به کار تعزیه پرداخت. وی بعدها مدتی در تبریز و سپس در تهران اقامت داشت و به تعزیهخوانی مشغول بود. روش اقبال در خواندن آواز از سبک تعزیه بهره داشت، یعنی بلند و با تحریر میخواند و مانند تعزیه خوانها، توجه زیادی به کیفیت ادای شعر نداشت. وی سرانجام در اوایل اسفند 1349 در حدود 100 سالگی درگذشت.
راهاندازی شبکه جوان رادیو (1375 ش)
شبکه جوان در چهارم اسفند سال 1375 با پخش 12 ساعت برنامه در روز فعالیت خود را آغاز کرد. این شبکه در ادامه فعالیتش توانست به شبکه ای 24 ساعته تبدیل شود و جایگاه ویژه ای در میان جوانان کسب کند و به شبکه ای پرمخاطب و موفق تبدیل شود ارائه و تبیین اندیشه های دینی و تعمیق معرفت، شناساندن انقلاب اسلامی به مخاطبان، شناخت و تعمیق فرهنگ ایرانی و اسلامی، رشد سطح آگاهی و اطلاعات جوانان در ابعاد گوناگون سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و هنری، بررسی مشکلات و نیازهای جوانان و ایجاد بسترهای مناسب برای ارائه راه حل، ایجاد بستری سالم و مناسب جهت تضارب آراء و عقاید مختلف، تقویت و تحکیم وحدت ملی و وفاق اجتماعی و افزایش همبستگی از جمله اهدافی بوده که شبکه جوان در روند فعالیت های برنامه سازی خود مد نظر قرار داده است.
رحلت روحانی مجاهد آیت اللَّه "محمدجواد عارفی بیرجندی" عالم مشهور خراسان (1380 ش)
آیتاللَّه شیخ محمدجواد عارفی بیرجندی، در حدود سال 1272 ش (1311 ق) در بیرجند در استان خراسان به دنیا آمد. وی مقدمات و سطوح را در بیرجند و مشهد به اتمام رساند. سپس در 25 سالگی به حوزه علمیه قم مهاجرت کرد و با شرکت در دروس خارج فقه و اصول آیات عظام: حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، شیخ مهدی حکمی قمی، شیخ ابوالقاسم کبیر قمی و سید محمد حجّت کوه کمرهای به مدارج بالای علمی دست یافت. این فقیه جلیل یکی از شاگردان کوشا و سختگوش آیتاللَّه عبدالکریم حائری بود که حدود ده سال از بحثهای معظمٌ له استفاده شایان برد و مبانی علمیاش را استوار ساخت. آیتاللَّه عارفی در زمان استبداد رضاخانی، در اراک به علت سخنرانی علیه بیحجابی و تاکید بر شعائر اسلامی تحت تعقیب قرار گرفت و در بیرجند مدتها به زندگی مخفیانه روی آورد تا سرانجام دستگیر و زندانی شد. وی پس از آزادی از زندان، در زادگاهش اقامت گزید و بیش از نیم قرن به بزرگداشت، تبلیغ و ترویج شعائر دینی و تدریس و پرورش شاگردان و اقامه جماعت پرداخت و با کوشش بسیار، حوزه علمیه آن شهر را سامان بخشید. سرانجام آن فقیه بزرگوار درچهارم اسفند 1380 ش برابر با نیمه شب عید سعید قربان 1422 ق در یکصد و هشت سالگی بدرود حیات گفت و پس از تشییعی با شکوه، در مدرسه معصومیه بیرجند به خاک سپرده شد.
احمدشاه از قصر فرح آباد دستخط زیر را به تمام ایالات و ولایات مخابره نمود: (1299 ش)
«حکام ایالات و ولایات: در نتیجه غفلت کاری و لاقیدی زمامداران دوره گذشته که بی تکلیفی عمومی و تزلزل امنیت و آسایش را در مملکت فراهم نموده ما و تمام اهالی را از فقدان هیئت دولت ثابتی متأثر ساخته بود. مصمم شدیم که با تعیین شخص دقیق خدمتگزاری که موجبات سعادت مملکت را فراهم نماید به بحران های متوالی خاتمه دهیم. بنابراین به اقتضای استعداد و لیاقتی که در جناب میرزا سید ضیاء الدین سراغ داشتیم عموم خاطر خود را متوجه معزی الیه دیده ایشان را به مقام ریاست وزراء انتخاب و اختیارات تامه برای انجام وظایف خدمت ریاست وزرائی به معزی الیه مرحمت فرمودیم.
درگذشت "ابن جَزار" طبیب و فیلسوف شهیر (395 ق)
ابوجعفر احمد بن ابراهیم بن ابی خالد، معروف به ابن جَزار، از مشاهیر اطبای اسلامی قرن چهارم هجری میباشد. وی پس از آن که هر دو نوع عِلمی و عَمَلی طبّ را آموخت به تدریس و معالجه پرداخت. ابن جَزار در تشخیص بیماری و مداوای بیماران دارای ید بیضا و نَفَس مسیح گونه بود. اِبدال الادویه، نصایحُ الابرار و زادُالمسافر از جمله تالیفات اوست. در گذشت ابن جزار را سال چهار صد هجری قمری نیز گفتهاند.
رحلت فقیه و محدث بزرگوار آیت اللَّه شیخ حیدرقلی سردار کابلی (1372 ق)
علامه حیدر قلی فرزند سردار نورمحمدخان در 18 محرم 1293 ق در کابل به دنیا آمد. در آغاز کودکی که استعمار انگلستان بر افغانستان چیره شده بود، به همراه پدر که از سرداران ارتش بود به لاهور تبعید شد. حیدرقلی در آن سامان به تحصیل روی آورد و در اندک زمانی پیشرفت کرد. آزار حُکام لاهور، نورمحمد خان را وادار به مهاجرت به عراق کرد و علامه تلاش بیوقفهای را در راه کسب علم آغاز کرد. این حکیم وارسته پس از کسب مدارج علمی و رسیدن به درجهٔ اجتهاد و فتوا، از رجال نامی و استوانههای بزرگ حوزه همچون حضرات آیات عظام: سیدحسن صدر، حاج شیخ عباس قمی، سیدیحیی خراسانی و شیخ آقابزرگ تهرانی، مفتخر به دریافت اجازه و نقل روایات گردید. سردار کابلی همراه با فراگیری علوم معقول و منقول، به یادگیری چندین زبانِ زندهٔ دنیا همت گماشت و در این امر نیز موفق بود. وی پس از مدتی راهی کرمانشاه در غرب ایران گردید و به نشر احکام دینی و ارشاد مردم همت گماشت. دُرُّالنثیر، رساله در معرفت و شرح دعای صباح از جمله تالیفات اوست. سرانجام، حکیم فرزانه، دانشمند برجسته و ستارهٔ خاور، پس از بیش از نیم قرن تلاش، بررسی و نشر معارف اسلامی در حال راز و نیاز با خداوند و در سَرِ سجادهٔ نماز، در 79 سالگی در کرمانشاه در گذشت و طبق وصیتش در نجف اشرف به خاک سپرده شد.
آغاز حمله ارتش "ناپلئون بُناپارت" به سرزمین شام (1799 م)
در پی تصرف مصر در ژوئیه 1798 م توسط ناپلئون بُناپارت فرمانده ارتش فرانسه، وی حمله به سرزمین شام که متشکل از سوریه، لبنان، اردن و فلسطین بود را آغاز کرد. تهاجم ناپلئون به مصر برای ضربه زدن به انگلیس در مستعمرات این کشور بود. اما دلیل حمله ناپلئون به شام که بخشی از قلمرو امپراتوری عثمانی به شمار میرفت، اعلان جنگ پادشاه عثمانی به فرانسه بود. در این حمله که در 23 فوریه 1799 م انجام شد، اگر چه ناپلئون درابتدا، پیروزیهایی به دست آورد، اما به دلیل حمایت انگلیس و روسیه از عثمانی و همچنین وخامت اوضاع در فرانسه، وی ناچار شد به کشورش بازگردد. از دیگر دلائل عقبنشینی فرانسه، عملکرد سلطان عثمانی بود که با آغاز دوره خلافت خود، دست به اصلاحات داخلی زده بود و به ویژه ضمن ساماندهی و تجهیز ارتش عثمانی، با ساخت کشتی و اسلحه و به ویژه توپخانه، ارتشی مجهز فراهم آورده بود. همچنین در زمان وی اولین دوره آموزش نظامی به سبک نوین نیز انجام شده بود. جنگ فرانسه و عثمانی در شام، در نهایت با عقبنشینی و شکست ارتش فرانسه به پایان رسید.
برگزاری کنفرانس "لندن" با شرکت کشورهای اروپایی (1871 م)
در 23 فوریه 1871 م، کنفرانس لندن باشرکت نمایندگان دولتهای اروپایی در پایتخت انگلیس تشکیلشد. این کنفرانس به ابتکار انگلیس برپا گردید و علت اصلی تشکیل آن، بررسی مسئله پیروزی آلمان بر فرانسه و جلوگیری از قدرت روزافزون آن بود. در کنفرانس لندن، مهمترین مسایل کشورهای اروپایی و مستعمرات آنها در جهان، مورد بررسی قرار گرفت.
کشف فلز "آلومینیوم" توسط "مارتین هال" امریکایی (1886 م)
در 23 فوریه 1886 م پس از آزمایشهای مستمر، فلز آلومینیوم توسط مارتین هال، کاشف و شیمیدانِ امریکایی کشف شد. آلومینیوم، فلزی سفید و سبک است و به خوبی وَرق میشود. این فلز که دارای استحکام زیادی بوده و در مقابل خوردگی مقاومت دارد، حرارت و برق را به خوبی هدایت میکند و نسبت به آهن سبکتر است.
آلومینیوم امروزه کاربردهای متعددی درفعالیتهای صنعتی و غیر صنعتی دارد و در ساختن هواپیما، اتومبیل، ظروف آشپزخانه و... استعمال میشود.
کشف سرزمینهای "گینه جدید" و "تاسمانی" در قاره اقیانوسیه (1644 م)
تاسمانی در ۲۰۰ کم جنوب پاره شرقی قاره اقیانوسیه، جای گرفته است و تنگه بس این دو توده خشکی را از هم جدا میکند. مرکز آن شهر هوبارت است.
درگذشت "آدام اولئاریوس" خاورشناس و اولین مترجم گلستان سعدی به زبان آلمانی (1671 م)
آدام اولئاریوس، در 11 اوت 1603 م در این کشور به دنیا آمد. وی در 32 سالگی همراه با هیأت بازرگانی آلمان به ایران سفر نمود. او در طی اقامت دو ساله در ایران، بارها به دربار شاه سلطان صفی، پادشاه صفوی راه یافت. اولئاریوس در این مدت به فراگیری زبان و ادبیات فارسی پرداخت و با مطالعه کتاب گلستان سعدی، نسخهای از آن را به همراه خود برد و در سال 1654 م آن را تحت عنوان گلستان ایران، به زبان آلمانی ترجمه کرد. این نخستین اثر ادبی بود که از زبان فارسی به آلمانی ترجمه میشد و آن چنان مورد استقبال آلمانیزبانها قرار گرفت که تا بیست بار تجدید چاپ گردید. همچنین استقبال مردم آلمان از ترجمه گلستان باعث شد تا اولئاریوس به ترجمه بوستان سعدی و داستانهای لقمان حکیم هم مبادرت ورزد و آنها را با کمال استادی و مهارت ترجمه و منتشر نماید. اولئاریوس در مدت زمان حضور در ایران، سفرنامهای نگاشت و در آن به شرح آداب و رسوم ایرانیان پرداخت. به نظر وی مردم ایران بر اساس اعتقادات مذهبی، هم خود و لباس و هم مکان زندگیشان تمیز است. ایرانیان مردمی باذوق، باهوش، فهمیده، مهماننواز، مؤدب و خوشرو هستند. بچهها از کودکی در مکتب، خواندن و نوشتن را فرامیگیرند و بعضی جوانها، فلسفه، هندسه، فیزیک، حقوق و طب میآموزند. اولئاریوس در سفرنامه خود، نکات جالبی درباره زبان و فرهنگ ایرانیان در زمان شاهان صفوی نگاشته و در آن، تصاویر و نقشههای جالبی از شهرها، ابنیه، عمارتها و اشخاص معروف را آورده است. آدام اولئاریوس سرانجام در 23 فوریه 1671 م در 68 سالگی درگذشت.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید