به گزارش
سرویس بینالملل باشگاه خبرنگاران به نقل از ورلد سوسياليست، بیش از پنج هزار کارگر در یازده تاسیسات نفتی از جمله نه پالایشگاه در سراسر آمریکا همچنان به اعتصاب خود ادامه میدهند.
این ۱۱ سایت نفتی ۱۳ درصد ظرفیت پالایشگاهی آمریکا را شامل میشود.
این اعتصاب از اول فوریه آغاز شده است و اکنون وارد سومین هفته خود شده است. گفتگو میان شل، اکسون موبیل، بریتیش پترولیوم، شورون و دیگر شرکتهای نفتی با اتحادیه شرکتهای نفتی قرار است روز چهارشنبه از سر گرفته میشود این درحالی است که تاکنون هیچ نشانهای دال بر این مسئله مشاهده نمیشود که این مسئله به سرعت حل و فصل خواهد شد.
این اتحادیه تاکنون خواستار اعتصاب سراسری نشده است و ۵۳ پالایشگاه دیگر آمریکا که کارگران این اتحادیه در آن مشغول به کارند همچنان به فعالیت عادی خود ادامه میدهند. در حال حاضر تنها پالایشگاه گلدن ایگل شرکت تسورو در منطقه مارتینز کالیفرنیا تعطیل است و مسئولان آن نیز اعلام کردهاند که در حال عملیات نگهداری هستند.
اعتصاب گران در پالایشگاه بریتیش پترولیوم در ایندیانا ابراز نگرانی کردهاند این سیاست گزینشی اعتصاب موجب تضعیف قدرت اتحادیههای کارگری در برابر کارفرمایان شود.
در پالایشگاههای سراسر آمریکا، بسیاری از ۲۵ هزار کارگران اتحادیه کارگران نفتی آمریکا این سئوال را مطرح میکنند که این اتحادیه چرا همه کارگران را وادار به اعتصاب نمیکند.
این درحالی است حمایت گستردهای از این تلاش در میان لایههای مختلف جامعه آمریکا به چشم میخورد در مقابل پالایشگاه شورون در حومه لس آنجلس جایی که ۱۰۰۰ کارگر این پالایشگاه اعتصاب نکردهاند، مالک یک شرکت کوچک میگوید ده سال پیش این منطقه به سرعت در حال پیشرفت و توسعه بود با این حال اکنون شرایط تغییر کرده است.
وی گفت به این علت که حقوق کارگران نفتی افزایش نمییابد رستورانها و مغازهها در این منطقه به شدت آسیب دیدهاند. به رغم کاهش بهای نفت شرکتها اکنون پول بسیاری به دست میآورند با این حال کارگران نیز در این میان باید سهمی داشته باشند.
اما مسئولان اتحادیه کارگران نفتی آمریکا که به خوبی از احساس کارگران طیفهای مختلف آگاهی دارند میگوید هرچه این اعتصاب بیشتر ادامه پیدا کند، افراد بیشتری تحت تاثیر قرار میگیرند.
آنها میگویند در صورتی که مذاکرات با شرکتهای نفتی هیچ پیشرفتی حاصل نشود به طور قطع اعتصاب به پالایشگاههای دیگر گسترش خواهد یافت.
با این حال آنها میگویند در حال حاضر قصد بر این است که آسیبهای عمومی اعتصاب محدود باقی بماند تا همزمان مذاکره کنندگان اتحادیههای کارگری بتوانند به امتیازات ترجیحی پشت درهای بسته دست یابند.
این در حالی است که این مسئله موجب شده است که کارگران به شدت در برابر شرکتهای نفتی آسیب پذیر باشند و شرکتها نه تنها حقوق و هزینههای خدمات درمانی کارگران را کاهش دهند بلکه محدودیتهای بیشتر بر آنها اعمال کنند.
اتحادیه کارگران نفتی آمریکا همچنین اعتراف کرده است که به طور کامل از موضع سرسختانهای که کارفرمایان اتخاذ کردهاند غافلگیر شده است.
آنها میگویند پیشرفت باید به طور پایدار حاضر شود و باید درباره مسایل قراردادها گفتگو صورت گیرد. ما برای گفتگو سر میز مذاکره حاضر میشویم اما شرکتهای نفتی انگار برای جنگ آمدهاند.
شرکتهای نفتی در حالی از افزایش حقوق کارگران خودداری میکنند که پنج شرکت بزرگ نفتی یعنی بیپی، شل، اکسون موبیل، شورون و کوناکو فیلیپس سال گذشته ۹۰ میلیارد دلار درآمد داشتند و در حال حاضر در حال پرداخت دهها میلیارد دلار به سرمایه گذاران متمول خود هستند.
انتهای پیام/