به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امروز 29 بهمن 1393 خورشیدی برابر با 28 ربیع الثانی 1436 هجری و 18 فوریه 2015 میلادی است. مهمترین رخدادهای تاریخی امروز از این قرار است:
اتصال راه آهن شمال به جنوب ایران (1315 ش)
احداث راه آهن از جمله آرزوهای مردم و بازرگانان ایرانی بود ولی بعللی نقشه و هدف آنها به نتیجه ای نمی رسید. زمانیکه رضا شاه حکومت را بدست گرفت برای اجرای این هدف و به منظور توسعه امور بازرگانی و اجرای سیاست استعماری مصمم شدند به وسیله یک رشته راه آهن سراسری از دریای مازندران تا خلیج فارس شهرهای بزرگ و مراکز پر جمعیت و نواحی کشاورزی ایران را به یکدیگر متصل می سازند و برای تأمین هزینه آن در تاریخ 9 خرداد سال 1304 شمسی قانون انحصار قند و شکر و چای از تصویب مجلس گذشت که به موجب آن مقرر شد از هر سه کیلو قند و شکر که به ایران وارد می شد دو ریال و از هر سه کیلو چای شش ریال جهت هزینه ساختمان راه آهن سراسری دریافت گردد. پس از دو سال که مقدمات امر فراهم گردید عملیات ساختمانی از شمال و جنوب شروع و 11 سال بعد یعنی در سال 1317 شمسی خط شمال و جنوب به یکدیگر اتصال یافت.
قیام مردم مسلمان تبریز به مناسبت چهلمین روز شهدای 19 دی قم (1356 ش)
مردم مسلمان تبریز به منظور بزرگداشت یاد شهدای 19 دی ماه مردم قم، به دعوت آیتاللَّه قاضی طباطبایی و دیگر علمای تبریز، در یکی از مساجد بزرگ شهر اجتماع کردند. اجتماع مردم بر اثر رفتار خشونتبار مأموران رژیم شاه به شورشی عمومی در سراسر شهر تبدیل شد. پس از آن، هنگامی که قیام بزرگ مردم مسلمان تبریز به اوج خود رسیده بود، نیروهای نظامی، با تانکها و نفربرهای نظامی به مردم بیدفاع یورش برده و به سرکوب و کشتار مردم پرداختند. تبریز در این روز به صورت شهر جنگ زده درآمد. خیابانها از خون جوانان، بازاریان، دانشجویان و مردان و زنان رنگین شد و بدین ترتیب، پس از فاجعه خونین نوزدهم دی ماهِ قم، جنایت دیگری بر جنایات رژیم پهلوی افزوده شد. در این حرکت مردمی حداقل 13 تن شهید، بیش از 125 نفر زخمی و بیش از 550 نفر دستگیر شدند. در این قیام، مردم نیز 3 تانک، 2 سینما، 22 مغازه، 1 هتل، 37 اتومبیل و چندین مرکز فساد از جمله حزب رستاخیز و کاخ جوانان را مورد حمله قرار داده و به آتش کشیدند. کشتار مردم تبریز، شاه را غافلگیر کرد، چون او که به نظرِ خود، توانسته بود پردهای ضخیم بر روی فاجعه قم بکشد، حتی اقدام دبیر کل سازمان ملل را به سود خود تمام کند و افکار خارجیان را از درک واقعیت فاجعه قم منحرف سازد، در قیام مردم تبریز، به کلی دست و پای خود را گم کرد. گستردگی قیام مردم تبریز به حدی بود که رژیم شاه به دروغ متوسل شده و مردم انقلابی تبریز را عوامل بیگانگان معرفی کردند. این قیامها، سراسر ایران را در ماتم فرو برد و مردم به تبعیت از رهبری نهضت، عید را عزای عمومی اعلام نمودند و اجتماعات را به بزرگداشت شهدای قم و تبریز اختصاص دادند.
برگزاری مرحله اول انتخابات ششمین دوره مجلس شورای اسلامی (1378 ش)
انتخابات ششمین دوره مجلس شورای اسلامی در زمان دولت اول "سیدمحمد خاتمی" برگزار شد. پیش از زمان برگزاری انتخابات کشورمان حوادث مختلفی را تجربه می کرد. اتفاقاتی از صعود تیم فوتبال ایران به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه پس از ۲۰ سال و پیروزی بر تیم ملی کشور آمریکا در این مسابقات گرفته تا تشکیل نخستین دوره شوراهای شهر و روستا. ویژگی انتخابات مجلس ششم در مقایسه با انتخاباتهای پیشین این بود که بر اساس قانونی که در مجلس پنجم به تصویب رسید، تعداد نمایندگان مجلس شورای اسلامی از ۲۷۰ نفر به ۲۹۰ نفر افزایش مییافت. انتخابات در روز 29 بهمنماه سال ۱۳۷۸ برگزار شد؛ واجدان شرایط رأی دادن در این انتخابات ۳۸ میلیون و ۷۲۶ هزار و ۴۳۱ نفر بودند که از این تعداد ۲۶ میلیون و ۸۲ هزار و ۱۵۷ نفر در پای صندوقهای رای حضور یافتند. میزان مشارکت مردم در این انتخابات ۳۵/۶۷ درصد بود.
تعطیلی اکثر مغازه های بازار تجریش به مناسبت اربعین شهدای 19 دی (1356 ش)
اکثر مغازه های بازار تجریش به مناسبت اربعین شهدای 19 دی تعطیل بود. همچنین عده ای از بازاریان بازار بزرگ، عباس آباد، چهار سوق کوچک و چهار سوق بزرگ و بازارچه سعادت تا خیابان مولوی تهران در ابتدا مغازه های خود را تعطیل کردند اما پس از اقدامات مأموران نسبت به ثبت شماره های مغازه های تعطیل شده، این عده مجددا مغازه های خود را باز کرده و مشغول به کار شدند.
دولت ایران از طریق وزارت امور خارجه از دولت انگلیس خواست هر چه زودتر در موارد پنجگانه زیر اتخاذ تصمیم نماید: (1296 ش)
1-مساعدت در تخلیه ایران و واگذاری پلیس جنوب به این دولت. 2- الغاء عهدنامه 1907 و رفع اثرات اولتیماتوم 1911. 3- قبول مشارکت نماینده ایران در کنفرانس صلح جهانی. 4- تجدیدنظر در تعرفه گمرکی. 5- پرداخت عایدات گمرکات پس از کسر اقساط قروض.
درگذشت "محیی الدین بن عربی" نویسنده، اندیشمند و عارف بزرگ اسلام (638 ق)
ابوعبداللّه محییالدین محمدبن علیالعربی معروف به ابن عربی در 27 رمضان سال 560 ق در اندلس به دنیا آمد. وی از آغاز جوانی، دارای دلی تپنده در جستجوی فراسوی جهان مادی بود و روحی تشنهٔ حقایق غیبی و عواطفی پرهیجان و اندیشهای عرفانجو داشت. چنانکه در این رهگذر، جوانههای بینش عرفانی در درونش ایجاد شده و مکاشفاتی برایش دست میداد. او دانشمندی پرکار بود که آثارش را بیش از پانصد رساله و کتاب ذکر کردهاند. یکی از آنها، تفسیر کبیر است که به تنهایی شامل چندین مجلد است و کتاب معروف فصوصِ الحِکمِ او، فشردهای از دیدگاهها و اندیشههای عرفانی اوست. ابنعربی در 78 سالگی در شام درگذشت و در دامنهٔ کوه قاسیون در دمشق مدفون گردید.
تولد "شرف جهان قزوینی" شاعر خوش قریحهٔ ایرانی در قزوین (912 ق)
میرزا شرف جهان قزوینی در شیراز نزد امیر غیاث الدین، دانشمند نام آورِ آن زمان، علوم متداول را فرا گرفت و علاوه بر علوم عقلی و نقلی، در ادب، شعر، نگارش، کتابت و موسیقی نیز تبحّر یافت. میرزا شرف جهان، شاعری توانا به شمار میرفت و از او نسخهٔ خطی دیوان اشعارش بر جای مانده است.
درگذشت "محمدصادق ادیب الممالک فراهانی" ادیب شهیر ایرانی (1336 ق)
محمدصادق ادیب الممالک فراهانی متخلصّ به "امیری" نویسنده و شاعر معروف ایرانی، علوم ادبی زمان را نزد اساتید فن فرا گرفت و در شاعری بر اکثر سخنوران عصر خویش، غالب گردید. وی در فنون سخنوری، مقتدر و در روانی طبع، قوّت حافظه، تسلط بر تاریخ عرب و عجم و احاطه بر لغات و مضامین فارسی و عربی، مشهور بوده است. ادیب الممالک مسؤولیت انتشار روزنامههای ادب، مجلس و آفتاب را برعهده داشت و در انقلاب مشروطه، بهیاری مجاهدانِ و آزادیخواهان شتافت. امیری در سرودن انواع قالبهای شعری، توانایی ویژهای داشت و سبک قدیمِ را به خوبی رعایت میکرد. وی از جمله شاعرانی بود که برای نخستین بار، مضامین و مفاهیمِ اجتماعی و سیاسی به ویژه میهن دوستی را در اشعارش به کار گرفت.
وفات آیت اللَّه "سیدمحمدباقر دُرچه ای" عالم و فقیه برجستهٔ شیعه (1342 ق)
سیدمحمد باقر دُرچهای از علما و فقهای برجستهٔ شیعه، در دُرچه یکی از روستاهای اصفهان به دنیا آمد. وی پس از تحصیل در اصفهان راهی نجف اشرف شد و از بزرگانی چون میرزا محمد حسن شیرازی، میرزا حبیب اللَّه رشتی و حاج حسن کوه کمرهای استفاده کرد و به مقام اجتهاد رسید. پس از مراجعت به اصفهان به تدریس فقه و اصول پرداخت. از آثار ایشان دورهٔ فقه و اصول در 16 جلد است و آیتاللَّه بروجردی و استاد جلالالدین همایی از شاگردان اویند. این عالم بزرگ در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شده است.
رحلت عالم بزرگ شیعه و مؤلف کبیر علامه شیخ عبدالحسین امینی (1390 ق)
علامه شیخ عبدالحسین امینی در سال 1320 ق در تبریز به دنیا آمد. وی علوم ابتدایی و متوسطه را نزد پدر تحصیل کرد. سپس جهت ادامهٔ دروس خود راهی نجف اشرف گردید و در درس آیات عظام فیروزآبادی و سیدابوتراب خوانساری شرکت کرد. علامه امینی در اولین تالیف خویش، کتاب شهداء الفضیله را نگاشت و مورد توجه و تایید علمای بزرگ قرار گرفت. این عالم بزرگوار سپس کتاب عظیم "الغدیر" را تالیف کرد و آن را به جهان بشری تقدیم نمود. علامه امینی با تألیف کتاب الغدیر خاطرات عصر نبوی را تجدید کرد و با این اثر که با سختیهای فراوان و خون دل نگاشت، درصدد احیاء سیرهٔ نبوی و علوی بود. سرانجام این رادمرد علم و عمل در هفتاد سالگی به دیدار محبوب شتافت و در نجف اشرف به خاک سپرده شد.
تأسیس حزب جمهوری اسلامی (1357 ش)
یک هفته پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در 29 بهمن 1357 ش، شماری از برجستهترین شخصیتهای علمی، مذهبی و سیاسی ایران که در پیروزی انقلاب اسلامی نقش مهمی داشتند و از یاران نزدیک حضرت امام خمینی محسوب میشدند حزب جمهوری اسلامی را تأسیس کردند. پس از اعلام تأسیس، پرسشنامه و برگه درخواست عضویت به همراه طرح اساسنامه و مرامنامه حزب درسطح وسیع و از طرق گوناگون پخش شد و حزب شروع به عضوگیری کرد. دکتر باهنر، صد روز پس از تأسیس حزب، مواضع آن را در مسائل سیاسی، اعتقادی، اقتصادی و فرهنگی بیان داشت و تعداد اعضای حزب را تا آن روز، دو میلیون نفر ذکر کرد. هدف این حزب، ایجاد یکپارچگی و همکاری هرچه بیشتر نیروهای وفادار به انقلاب اسلامی، سامانبخشیدن به حکومت اسلامی و پایهگذاری دولت جمهوری اسلامی طبق قانون اساسی بود. در بین نخستین مُؤسِّسان حزب جمهوری اسلامی، حضرات آیات: شهید سید محمد حسینی بهشتی، سید علی خامنهای، اکبر هاشمی رفسنجانی، سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی و محمدجواد باهنر حضور داشتند. آنان با همفکری و همکاری شماری دیگر از نیروهای انقلابی توانستند در دورهای حساس و سرنوشتساز از تاریخ انقلاب اسلامی، در تدوین قانون اساسی و تشکیل ارکان نظام اسلامی، دفاع از مبانی فکری جمهوری اسلامی و تبیین اندیشهها و برنامههای مترقی اسلام برای رشد و کمال جامعه اسلامی و نظام مردم سالاری دینی در برابر اندیشههای مارکسیستی، لیبرالی و ملیگرایی، نقشی مهم ایفا کنند. این حزب در 11 خرداد سال 1366 ش به درخواست اعضای شورای مرکزی آن و موافقت امام خمینی (ره)، فعالیتهای خود را رسماً تعطیل کرد.
تولد "گالیلوگالیله" دانشمند و ستاره شناس بزرگ ایتالیایی (1564 م)
گالیلو گالیله، در 18 فوریه 1564 م در شهر پیزا در ایتالیا به دنیا آمد. وی تا 19 سالگی، تمام مطالعات خود را در ادبیات متمرکز کرده بود، اما از آن پس به ریاضیات علاقهمند گردید و در 25 سالگی به تدریس ریاضیات دردانشگاه پرداخت. گالیله پس از چندی موفق به ساخت تلسکوپی گردید که به وسیله آن میتوانست کوهها و درههای ماه را ببیند و ادعای ارسطو مبنی بر صاف و صیقلی بودن ماه را باطل کند. او همچنین چهار قمر مشتری را مشاهده کرد و لکههای خورشید را به چشم دید. گالیله در سال 1610 م، کلیه عقاید نجومی خود را در کتابی تحت عنوان پیک آسمان منتشر ساخت که تحسین دانشمندان را برانگیخت. وی در این کتاب، برخلاف نظریه غالب که بر اساس آنْ زمینْ مرکز عالم است و همه اجرام آسمانی به دور زمین میچرخند، عنوان کرد که زمین به همراه دیگر کرات به دور خورشید میگردند. انتشار این عقاید خشم کلیسا را برانگیخت. آنان هرگز اجازه نمیدادند که یک فرد غیر روحانی، کتاب مقدس را مطابق با میل خود تعبیر کند. از این رو مقدمات محاکمه گالیله فراهم شد و طی دادگاهی در 22 ژوئن 1633 م وادارش نمودند که از عقاید خود برگردد. وی پس از این محکومیت به مطالعه در علم مکانیک مشغول شد و در هفتاد سالگی موفق گردید تا دینامیک را به وجود آورد. گالیلو گالیله در اواخر عمر نیروی بینایی خود را از دست داد تا اینکه در هشتم ژانویه 1642 م در 78 سالگی درگذشت.
مرگ "میکل آنْژْ" نقاش و مجسمه ساز بلندآوازه ایتالیایی (1475 م)
میکلآنْژْ در 6 مارس سال 1475 م در ایتالیا متولد شد و با وجود مخالفت پدرش به نقاشی و مجسمه سازی پرداخت. میکل آنژ به زودی، استعداد خود را در زمینه نقاشی، مجسمه سازی و معماری نشان داد و طی سالهای بعد شاهکارهای متعددی را خلق کرد. میکل آنژ بیشترْ خود را پیکر تراش میدانست. وی ناگزیر بود تحت حمایت حامیانی که زر و زور کافی برای سفارش دادن کارهایی در خور نبوغ او داشتند، به سر بَرَد. اهمیت میکل آنْژْ بیش از هر چیز در این بود که در هر دوره از کارش، از قوانین مرسوم فراتر میرفت و قوانینی جدید بنیاد مینهاد. هنر میکل آنژ گرچه بر تمامی شیوههای قدیم فائق میآمد، در عین حال با مشخصات هیچ سبکی قابل توضیح نبود. میکل آنژ، به عنوان بزرگترین هنرمند عصر خود، تأثیر فراوانی بر هنر در دورههای بعد و نیز هنر در دوره رنسانس نهاد. وی در فن معماری نیز استاد بود و هنرش را در این رشته با ساختن قصر فارِنْزْ و کتابخانه فلورانس نشان داده است. در سال 1505 م، میکل آنژ را به رم خواندندتا آرامگاهی برای پاپ بسازد. با این حال پاپ تمایل داشت تا سقف کلیسای سیسْتین را تزیین کند. کار این سقف بین سالهای 1508 تا 1512 م به پایان رسید. روحانیت عمیق و شکوه و جلال اسلوب این سقف، آن را به صورت یکی از شاهکارهای بزرگ جهان درآورده است. همچنین مجسمههای عظیم حضرت موسی (ع) و عیسی (ع) و کتیبه بزرگ کلیسای سَنپیر در رُم و تصویر عظیم و هنرمندانه روز محشر، از مهمترین آثار میکل آنژ به شمار میروند. میکل آنژ سرانجام در 18 فوریه 1564 م در 89 سالگی درگذشت.
تولد " الکساندر ولتا" فیزیکدان برجسته ایتالیایی (1745 م)
الکساندر وُلتا، فیزیکدان برجسته ایتالیایی در هجدهم فوریه 1745 م در ایتالیا به دنیا آمد. ولتا در سال 1800 م روش الکترولیز یا عمل تجزیه مواد شیمیایی با برق را کشف کرد که از تجزیه دو عنصر سدیم و پتاسیم و با کمک جریان الکتریسیته انجام گرفت. وی همچنین پیل الکتریکی را اختراع کرد که این پیل به نام او پیل ولتا نام گرفت. اختراع ولتا، نوآوری جالبی بود که راه تازهای را در پیشرفت علم گشود. با استفاده از این پیل، آب به دو عنصر اکسیژن و هیدروژن تجزیه میگردید. با این اختراع، آوازه شهرت ولتا نیز فراگیر شد. پیل ولتا نیز در حقیقت بشر را در آستانه بهرهبرداری از نیروی برق قرار داد و او را به سوی جهانی نو رهنمون کرد. الکساندر ولتا سرانجام در 5 مارس 1827 م در 82 سالگی درگذشت. 66 سال پس از مرگ ولتا، در سال 1893 م، کنگره دانشمندان الکتریسیته، واحد نیروی برق را به افتخار نام وی "وُلت" نامیدند.
تبعید "عبدالکریم ریفی" مبارز مراکشی به جنوب افریقا (1926 م)
در طول سالهای حضور استعمارگران فرانسوی و اسپانیایی در قاره افریقا، تعدادی از رهبران قبایل این قاره در برابر این متجاوزان قیام میکردند و خواهان خروج استعمارگران از سرزمین خویش میشدند. یکی از این قهرمانان افریقایی، امید عبدالکریم ریفی بود که رهبری مبارزان مراکشی علیه نیروهای استعماری فرانسه و اسپانیا را بر عهده داشت. عبدالکریم، قیام خود را همزمان با تسلط اسپانیا بر قسمتی از مراکش در سال 1912 م آغاز کرد. علیرغم تقویت قوای استعمارگران اسپانیایی و قتل عام مردم بیگناه مراکش توسط آنها، نیروهای عبدالکریم ریفی در سال 1921 م، پیروزیهای بزرگی به دست آوردند و حتی در بخشی از مراکش اعلام جمهوری نمودند. در این حال، فرانسویها که مناطقی دیگر از مراکش را تحت اشغال داشتند، از پیروزی استقلال طلبان این کشور به وحشت افتادند و در اوایل سال 1924 م، تهاجمی گسترده را علیه آنها آغاز کردند. ارتش فرانسه اگر چه در ابتدا شکست خورد اما با رسیدن قوای کمکی و انجام جنایتهای بسیار، بر نیروهای عبدالکریم ریفی پیروز شد و به این ترتیب، فرانسه، به استعمار کشور مراکش ادامه داد. در این زمان، عبدالکریم از ملل و دومل مسلمان تقاضای یاری نمود ولی هیچ کمکی از آنان نرسید تا اینکه قیام عبدالکریم ریفی پس از نزدیک به پانزده سال شکست خورد و او تسلیم فرانسویان شد. فرانسویان نیز در 18 فوریه 1926 م او را به تبعید فرستادند. وی در نهایت پس از گذشت بیش از 35 سال تبعید، به کشور خود بازگشت و سرانجام در ششم فوریه 1963 م در 81 سالگی درگذشت.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید