در میان این موج خروشان که بودیم چشممان به غرفه‌ای خورد که برای ما دریچه‌ای‌ها جالب بود، غرفه ای با نام دستاوردهای صنعت تولید بازی های ایرانی طی 36 سال انقلاب اسلامی ایران.

ما هم که کنجکاور بودیم وارد این غرفه شدیم تا با دوستان گپ و گفتی رو داشته باشیم که دیدیم در آنجا از بازی های ایرانی صحبت می شد، بازی هایی که توانسته بودند به مسابقات و مراسم برتر صنعت تولید بازی در نیا راه پیدا کنند، یکی از این بازی ها بازی پروانه، میراث نگهبانان نور بود که در همان جا با مدیربازرگانی تیم بازی سازی پروانه گپ و گفتی رو داشتیم.

سجاد جعفر زاده از پیشرفت بازیهای ایرانی گفت: که با وجود شرایط سخت تیم های بازی ساز ایرانی، اما همین تیم های بازی ساز که اکثرا جوان هستند توانسته اند بازی های خوب و قابل قبولی رو به دوستاران این حوزه ارائه کنند. در مورد بازی پروانه همین بس که توانسته در دنیا مطرح بشه در مسابقات گیم کانکشن فرانسه کاندیدای جوایز بشه.

جعفر زاده از نقش تربیتی بازی های کامپیوتری هم گفت: شاید امروزه با ماشینی شدن زندگی و توجه کمتر والدین این موضوع بیان بشود که خب فرزندمون پای کامپیوتر هستش و مزاحم ما نمی شه و بی سر و صدا داره یک بازی کامپیوتری رو انجام می دهد، اما قضیه به همین سادگی نیست، این تصور کاملا غلط هستش، چرا که بازی های کامپیوتری امروزه به طور غیر مستقیم یک سری خورده فرهنگ های مسموم و مخالف فرهنگ ها، سنت ها، آیین های یک کشور رو به نسل نوپای جوامع هدف وارد می کنند که خود این موضوع نیازمند توجه بیش از پیش والدین و مسئولین است.

در مورد صنعت بازی سازی این نکته مهم است که؛ مقام معظم رهبری فرمودند: امروزه صنعت بازی سازی یک رسانه است که باید مسولان  و نهاد های فرهنگی و والدین به آن توجه بیشتری داشته باشند.

ما که به این نمایشگاه کوچک گشتی زدیم با بازی های خوب ایرانی آشنا شدیم که در زیر به برخی از آنها اشاره می کنیم

بازی پرواز دوران:

زمانی که از فتح سه روزه‌ی تهران، سخن رانده و خلبان نیروی هوایی ایران را بزدل خطاب می‌کنند و به تمسخر سخن از این گفته می‌شود که اگر خلبانی ایرانی،‌ بتواند به پنجاه مایلی بصره برسد حقوق یک سال افسران عراقی را خواهد داشت (!) و تنها ۱۵۰ دقیقه بعد نیروگاه بصره توسط خلبانی غیور بمباران می‌شود، قصه‌ی رشادت غیور مردی آغاز می‌شود که حضوراش در ده ها عملیات نفس‌گیر هوایی چنان آتش هراسی بر جان دشمنان انداخته بود که قلم را یارای توصیف نیست؛ آری داستان این بازی روایت رشادت‌های بزرگ مردی است که در نهایت جان خویش را برای کشورش تقدیم کرد: شهید عباس دوران

بازی مرگ کفر خونین

بیش از دو سال از آغاز جنگ داخلی سوریه می گذرد. جنگی که به هر بهانه در آن جان بسیاری از انسانها گرفته شده است و تعداد بسیار زیادی نیز آواره شده اند. حمله شیمیایی توسط نیروهای شورشی علیه مردم غیر نظامی در سوریه انجام شد. بر اساس این اتفاق تلخ که موجب مرگ انسانهای بی گناه بسیاری گردید، طرحی توسط تیم محتوایی رسانا شکوه کویر نگاشته شد که در آن چگونگی ربودن کلاهک های شیمیایی و استفاده از آنها علیه مردم به تصویر کشیده شده است. طرحی که تنها و تنها مورد حمایت محتوایی مرکز هنرهای رقومی سپاه قرار گرفت و با حمایت های محتوایی و امکانات این مرکز به منصه ظهور رسید. در این بازی سعید که جوانی بیست و سه ساله، آرمانگرا و دو دوست و همکار صمیمی اش عدنان و عثمان که هر سه از تکاوران برجسته ارتش سوریه محسوب می گردند، مامور می شوند کلاهک ها را از دست شورشی های تکفیری نجات دهند. آنها این مسیر را برای نجات جان مردم در قالب مراحل و گیم پلی های متنوعی طی می کنند و در این مسیر بیشتر و بیشتر با این گروهک افراطی آشنا می شوند. در پایان سخنانی از مقامات عالی تمامی کشورها و سازمان ها در محکومیت استفاده از سلاح های شیمیایی بر علیه مردم مخاطب را با چالش جدیدی روبه رو خواهد کرد. این بازی گریزی به استفاده از سلاح هلای شیمیایی علیه مردم بیگناه شلمچه در جریان جنگ تحمیلی و مظلومیت مردم نیز دارد.

بازی آتش بس ترکمنچای

بازی آتش بس از سبک اکشن اول شخص پیروی می کند که به روایت داستانی با ریشه تاریخی دوره عهد نامه گلستان و ترکمنچای می پردازد. این بازی تاریخی روایتگر مبارزات و رویدادهای تاریخی ایران و تزارها در قرن ۱۹ میلادی می باشد که بخش ها و شهرهایی از ایران، آذربایجان، ارمنستان، گرجستان در آن شبیه سازی گردیده است. در این بازی ملی ایرانی بازیکن در دو نقش شخصیتهای آصف و آراز در کنار شخصیت تاریخی عباس میرزا(ولیعهد) ایفای نقش می‌کند.

میرمهنا

از آنجا که نام میرمهنا به اندازه افرادی چون میرزا کوچک خان، کلنل پسیان، شیخ محمد خیابانی و ... مطرح نیست و در رسانه ها نامی آنچنانی از او آورده نشده، سازندگان به یک کتاب اکتفا کرده اند و منبع اصلی آنها برای نگارش داستان بازی کتاب "بر جاده‌های آبی سرخ" بوده است. داستان مبارزات میرمهنا از این قرار است که در دوران حکومت کریم خان زند و در قرن هفدهم میلادی، اشغالگران پرتغالی و بریتانیایی که همراه یکدیگر کمپانی هند شرقی را تشکیل داده اند به مناطق جنوبی ایران هجوم می آورند و دست به کشت و کشتار و غارت می زنند. میرمهنا فردی عادی و ساده نیست. او خود پسر والی جزایر جنوبی ایران است و به همین دلیل می تواند افرادی را برای خود جمع آوری کرده و مشغول مبارزه شود. مهمترین همراه او در این جنگ برادرش میر فضل الله است. میرمهنا به همراه افرادش قصد دارند تا قلعه موسلستاین که مقر اصلی پرتغالی ها و ساخته دست خودشان است را از دشمن خالی کنند و دشمن را مجبور به عقب نشینی نمایند. البته با اینکه نام بازی میرمهناست و شخصیت کلیدی بازی هم خود اوست، در بازی کنترل جوانی به نام شبیر را در دست می گیرید. شبیر در ابتدا هیچ ارتباطی با قیام میرمهنا ندارد و هدفش نجات خواهرش حنانه است. اما هدفی مشترک او و میرمهنا را در کنار یکدیگر قرار می دهد. این هدف مبارزه با دشمن بیگانه است.

بازی مبارزه درخلیج عدن

این بازی که اولین بازی رایانه ای ارتش جمهوری اسلامی ایران محسوب می شود، توسط استدیو «آمیتیس بازی رایان» برای رایانه های شخصی ساخته شده است. این بازی یک اکشن تیراندازی اول شخص است که روایت گر عملیات نظامی ارتش ایران در منطقه ی خلیج عدن در مبارزه با دزدان دریایی سومالی می باشد. از نظر گرافیکی و جلوه های بصری، به جرات می توان گفت که این بهترین بازی ایرانی و بهترین بازی ساخته شده با موتور گرافیکی یونیتی(Unity) می باشد و تریلرها و تصاویر منتشر شده از بازی، حکایت از ظهور یک اکشن اول شخص ایرانی با کیفیتی نزدیک به استانداردهای جهانی می کند. در این بازی که در ۷ مرحله طراحی و تولید شده است بازی‌کننده در نقش یکی از تکاوران نیروی دریایی ایران به جنگ با دزدان دریایی منطقه خلیج عدن می‌پردازد. این بازی اولین بار در اولین دوره نمایشگاه بازیهای رایانه‌ای تهران واقع در برج میلاد به نمایش در آمد.

و اینها تنها بخشی از تولیدات صنعت بازی سازی در کشور است که راه خود را پیدا کرده و توانسته در سبد فرهنگی خانواده های ایرانی جایگاه ویژه و ممتازی داشته باشد اما برای  ارائه یک محصول با کیفیت در حوزه گیم کشور که کار سختی را در مقابل تهاجم فرهنگی و جنگ نرم بر عهده دارد نیازمند یک تعامل همه جانبه مسئولین و خانواده هاست تا با ارائه راهکار و نظرات و پیشنهادات به این صنعت کمک کند، چرا که علاوه بر نقش هویت ساز جوانان ایرانی در شرایط اقتصادی کنونی یکی از صنعت های پول ساز در دنیا محسوب می شود که با وجود بیانات مقام معظم رهبری مهجور مانده است، می تواند به اقتصاد کشور نیز کمک کند.

گزارش از: محمد الماسی