او مرا با همسر اسپانیایی اش که یک فیلسوف اسلامی، شاعر و نویسنده است، آشنا کرد. او یک حس پان عربیستی بسیار بالایی نیز دارد. در خلال صحبت هایمان به من حرفی زد که تعجب مرا برانگیخت: دیدی که چگونه نتانیاهو – توسط محور پیمان موساد و القاعده – اخیرا نویسندگان و روزنامه نگاران روزنامه شارلی ایبدو را در پاریس کشت، سپس بر سر جنازه هایشان حاضر شد و گریه و زاری کرد علی رغم این که دولت فرانسه مخالف حضور او بود؛ می توانیم با اطمینان بگوییم که اسرائیل این کار را انجام داد تا فرانسه را به دلیل تصویب طرح شورای امنیت آن مبنی بر لزوم پایان دادن به اشغال اسرائیل بر اراضی فلسطینی مجازات کرده باشد، این حمله برای مجازات دولت فرانسه بود که دیگر تلاش نکند سیاست خود را در این مسیر هدایت کند.

به او گفتم: بله درک می کنم و سکوت موساد در قتل برادران کواشی روشن و شک برانگیز بود، به ویژه که به همراه آنها گروگان های یهودی هم بودند، یعنی همان فروشگاه یهودی ای که آدم کش ها به آن فرار کردند، این اعتقاد وجود دارد که کسانی در آن جا به آنها سلاح رساندند تا آن عملیات را انجام دهند یعنی این که افرادی از آنها تا لحظه انجام آن عملیات حمایت می کردند، به همان شیوه ای که موساد قاتلان کندی را کشت، کواشی را نیز کشت.

طرف صحبتم تاکید کرد، سکوت بزرگ تر در برابر ترور کمیسر فرانسوی این قضیه بود برای این که بیش از آن که باید بداند، فهمید، وقتی که دوستانش در روزنامه درباره قربانیان سوال پیچش کردند برای یافتن پاسخ سوال ها بیش از اندازه تحقیق کرد، دولت فرانسه واقعه را بلعید و گفت که او به دلیل افزایش حجم کارش خودکشی کرد!

دوباره مرا متعجب کرد و گفت: مشاور عزیز چه کسی سربازهای مصر را در حمله به سینا در شب 29 ژانویه کشت؟ گفتم: چه کسی؟ با شیوه تحلیلی خاص خودش جواب داد: البته نمی توانیم بگوییم که اخوانی ها این کار را کردند برای این که اگر این اتفاق شب 25 ژانویه اتفاق می افتاد می شد این اتهام را بدون نیاز به فکر به آنها زد، اما وقتی که 29 ژانویه این اتفاق می افتد، باید بر سر زمان این حادثه بیشتر تامل کرد. در ادامه تحلیلش افزود: در روز 28 ژانویه حزب الله به اسرائیل در مزارع شبعا حمله دردناکی کرد، این عملیات در واکنش به عملیات ترور شماری از کادرهایش در شمال جولان که در میان آنها جهاد مغنیه، پسر عماد مغنیه که سابقا اسرائیل او را در دمشق ترور کرده بود، انجام شد. این صحیح است که عملیات حزب الله در حد و اندازه انتظاری که می رفت از ترور مغنیه پدر یا ترور مغنیه پسر انتقام بگیرد، نبود، با این وجود نتانیاهو خودش را در برابر رای دهندگان و طرفدارانش در وضعیت سختی دید و ترسید واکنشی نشان دهد مبادا که جبهه ای در شمال گشوده شود، در حالی که او هنوز درگیر فجایع و افتضاحات خود در جبهه جنوب در نوار غزه است. بنابراین نتانیاهو خواست که درگیری را به مصر بکشاند، و عملیاتی مثل عملیات حمله سینا در شب 29 ژانویه را انجام داد که هزینه سنگینی را متحمل ارتش مصر کرد تا شاید از این طریق بتواند بخشی از هزینه های خود را در عملیات مزارع شبعا جبران کند. نتانیاهو به این شیوه می خواهد خود را از فشار رای دهندگان در اسرائیل رها کند، و زبان حال او ارتش مصری است که باید ضربه سختی متحمل شود، او به این ترتیب خواست که حمله حزب الله فراموش شود و نگاه ها همگی متوجه هزینه ای که متوجه ارتش مصر شده است، شود.

وی در ادامه افزود: شیوه اسرائیل سابقه دار است، می خواهد با یک سنگ چند نشان بزند، حملات سینا باعث شد تا از یک سو از تنگنایی که می رفت ارتش اسرائیل را در آن دچار کند و مجبور شود که نسبت به عملیات شبعا واکنش نشان دهد، برهاند، از سوی دیگر مصر را در موقعیت سختی در نشست آفریقایی آدیس آبابا قرار داد، در عین حال سرزنش های دشمنان را متوجه السیسی در داخل و خارج مصر کرد، و چهارم این که کاری کرد که نشست اقتصادی مصر که قرار بود در ماه مارس در شرم الشیخ برگزار شود به تاخیر بیفتد.

گفتم تحلیل به جایی است اما چگونه می توان خواننده را با این تحلیل قانع کرد؟ گفت: بیشتر عملیات القاعده با همکاری و مشارکت موساد انجام می شود، موساد از القاعده حمایت مادی و لجستیکی اعم از سلاح و آموزش و برنامه ریزی می کند، القاعده حتی انتخاب زمان عملیات را نیز با موساد هماهنگ می کند. به خاطر داشته باش که القاعده حتی یک بار هم به مصالح اسرائیل حمله نکرده و بیشتر قربانیان این شبکه از اعراب و مسلمانان هستند.

به دوستم گفتم: من با تحلیلت قانع شد ه ام، مصر چگونه می تواند پاسخ این کارها را بدهد. جواب داد: خیلی ساده است، دیپلماسی مصر اکنون در برابر خود فرصت مناسبی دارد که می تواند اقدام به برداشتن گامی مهم در این زمینه کند که می تواند نتیاج بسیار خوبی برایش به دنبال داشته باشد. خود رئیس جمهور السیسی گفت: مصر دو قرن است که با خطرناک ترین شبکه های سری می جنگد، فعلا خطرناک ترین شبکه موساد و القاعده هستند.

قبل از این که از هم جدا شویم گفت: بهترین راه این است که هماهنگی های مصری – عربستانی – سوریه احیا شوند، به خاطر داشته باش احیای این توافق و هماهنگی و اعلام این که دمشق جزئی از آن است ضربه ای دردناک بر پیکر همه دشمنان مصر از صهیونیست ها گرفته تا تروریست ها است.

منبع: الاهرام / ترجمه: سید علی موسوی خلخالی