به گزارش حوزه احزاب و تشکل‌های باشگاه خبرنگاران، بسیج دانشجویی دانشکده مهندسی هوافضای دانشگاه امیرکبیر در بیانیه‌ای تحلیلی پیرامون انحلال سازمان فضایی اعلام کرد: انحلال سازمان فضایی عقبگردی است که موتور پیشرفت صنعت فضایی را از کار می‌اندازد و نباید انسجام و یکپارچگی مجموعه‌های فضایی از دست برود.

متن کامل این بیانیه به شرح ذیل است:

«بار دیگر متخصصان میهن عزیزمان درس تلاش و مجاهدت و اتکا به توان داخلی را مشق کرده و خبر پرتاب موفقیت آمیز ماهواره فجر را که حاصل زحمات گروه فضایی شرکت صاایران و وزارت محترم دفاع بوده است، اعلام کردند که جا دارد این پیروزی بزرگ و افتخار آمیز را خدمت مقام معظم رهبری، مردم شریف ایران و به خصوص جامعه دانشگاهی کشور تبریک عرض کرده و برای زحمت‌کشان این عرصه آرزوی توفیق کنیم.

از سویی دیگر همزمان با روز ملی فناوری فضایی، شاهد نگرانی جامعه نخبگانی از تلخ شدن این کام شیرین با تصمیم اخیر دولت در مورد انحلال سازمان فضایی هستیم که در ادامه به نکاتی در این مورد می‌پردازیم.

شناخت جایگاه و اهمیت دست آوردهای فضایی و نیازهای اساسی کشور به حوزه فضایی نظیر تبادلات بانکی، ارتباطات مخابراتی و تلویزیونی و سایر امور و همچنین تاکیدات مقام معظم رهبری موید این مطلب است که سازمان فضایی باید در سطح عالی مملکتی استقرار یابد و در شرایط فعلی هر جایگاهی پایین‌تر از سطح معاونت ریاست جمهوری نمی‌تواند سکان‌دار امور سیاست گذاری، برنامه ریزی و اجرا در صنعت فضایی باشد.

رسیدن کشور به افق مطرح شده در سند چشم انداز بیست ساله را با مخاطره جدی مواجه می‌کند.
مهم ترین مسئله‌ای که در ارتباط با سازمان فضایی باید به آن توجه ویژه شود، حفظ انسجام و یکپارچگی آن است. همه می‌دانیم که در پی تاسیس سازمان فضایی و منسجم و یکپارچه کردن آن بود که پروژه و طرح‌های کلان و ملی به ثمر رسید، اما انحلال این سازمان و از دست دادن هویت مستقل آن عقب‌گردی بزرگ است که موتور پیشرفت صنعت فضایی را از کار می‌اندازد.

لازم به ذکر است که سابقا هم اهمیت حفظ یکپارچگی سازمان فضایی از زبان شریعتمداری(سرپرست وقت سازمان فضایی) بیان شده بود.
 نکته مهم دیگر این است که انحلال پژوهشگاه فضایی تبعات دیگری از جمله از بین رفتن سیستم استاندارد گذار و تدوین‌گر اسناد پشتیبان فنی را نیز به همراه خواهد داشت که مرکز ملی فضایی هم به عنوان یک نهاد سیاست گذار نمی‌تواند متکفل این وظایف باشد.

 از سوی دیگر تبدیل سازمان فضایی به زیرمجموعه ای از وزارت ارتباطات و اطلاعات، عملا فعالیت‌های سازمان را به یک قسمت آن که در وزارت ارتباطات امکان پذیر است و مورد نیاز آن وزارتخانه است، محدود می‌کند.

 در صورتی که پژوهشکده‌های فضانوردی به وزارت علوم و رانش‌گر فضایی و سامانه‌های انرژی به وزارت کشاورزی انتقال یابد ضمن از بین بردن یکپارچگی سازمان به عنوان یک نهاد پژوهشی محدود اداره شده و فاقد توان عملیات خواهند شد، در غیر این صورت هم باید شاهد بلاتکلیفی این پژوهشکده‌های مهم باشیم.
بسیج دانشجویی دانشکده مهندسی هوافضای دانشگاه صنعتی امیرکبیر اعلام می‌دارد که تصمیم اخیر دولت در مورد سازمان فضایی را در کنار نحوه تعامل دولت با سازمان فضایی در یک سال و نیم گذشته می‌بیند. تعاملی که نمود آن خالی بودن کرسی ریاست سازمان و اداره آن از سوی سرپرست‌هایی که علاوه بر نداشتن تخصص فضایی، اعتقادی به اتکا به توان داخلی نداشتند که این مدیریت بی ثبات موجب آن شده است که توفیق چندانی در این مدت در سازمان فضایی نداشته باشیم و این امر خود نه تنها موجب دلسردی متخصصان و کارشناسان این حوزه شده است، بلکه متاسفانه این روحیه را به سطح جامعه دانشگاهی تیز کشانده است که با ادامه این روند بیم مهاجرت علمی نخبگان این حوزه را افزایش داده است.

سوال این جاست که آیا مسئولان نمی‌دانند کشورهای بیگانه (و بعضا در همین همسایگی ما)، مترصد جذب کارشناسان و نخبگان صنعت فضایی ما هستند؟!»

انتهای پیام/