پشتپردهافشایعاملترورشهیدعمادمغنیه
یک روزنامه لبنانی به بررسی انگیزه‌های پنهان افشای اخبار مربوط به دست داشتن آمریکا در ترور شهیدحاج عماد مغنیه فرمانده نظامی مقاومت لبنان پرداخت.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، روزنامه السفیر لبنان در مقاله‌ای به قلم «حلمی موسی»
سردبیر این روزنامه، انتشار برخی اخبار در مورد دست داشتن سرویس‌های
جاسوسی آمریکا در ترور حاج عماد مغنیه و واکنش‌های مربوط به آن در
رسانه‌های رژیم صهیونیستی پرداخت.
السفیر نوشت: به محض اینکه روزنامه واشنگتن پست از نقش آمریکا در ترور شهید عماد مغنیه در پایتخت سوریه پرده برداشت ، بسیاری از تحلیلگران امنیتی و نظامی اسرائیلی به بررسی معانی این اقدام پرداختند. برخی از تحلیلگران اعتقاد داشتند که افشای برخی اخبار در مورد نقش آمریکا در عملیات ترور برای اعلام این نکته است که اسرائیل نمی‌تواند بدون حضور آمریکا در منطقه عربی کاری انجام دهد، اما برخی دیگر اعتقاد دارند این گزارش برای کشاندن پای واشنگتن به درگیری با حزب‌الله است.
یوسی میلمان تحلیلگر مسائل امنیتی هفته نامه صهیونیستی معاریو در این رابطه نوشت که انتشار این اخبار اتفاقی نبود، بلکه کسانی که این اطلاعات را در روزنامه‌های واشنگتن پست و نیوزویک منتشر کردند ، می‌خواستند یک پیام را به اسرائیل و نخست وزیر آن برسانند که آن‌ها نمی‌توانند بدون آمریکا کاری از پیش ببرد.
میلمان که پیشتر به همراه دان رفیف یک روزنامه نگار آمریکایی کتابی را درباره عملیات ترور عماد مغنیه نوشته است ، ابراز داشت که برخی در آمریکا به دنبال سهم برداشتن از دستاورد این ترور هستند، حتی اگر این سهم ارائه اطلاعات غیر دقیق باشد. از دیدگاه این روزنامه نگار صهیونیست با وجود اینکه اخباری در مورد مشارکت طرف‌های دیگر از جمله سرویس‌های جاسوسی آمریکا و اردن در ترور مغنیه وجود دارد، اما موساد عنصر اساسی در عملیات ترور بود.
وی تصریح کرد مغنیه پیش از این که یک هدف آمریکایی باشد، هدف اسرائیل بود، البته دست آمریکایی‌ها نیز به خون وی آلوده است. میلمان این برداشت روزنامه‌های آمریکایی که سرویس‌های جاسوسی آمریکا مسئول اصلی ترور و موساد مسئول درجه دوم عملیات ترور بود را رد کرد.
این خبرنگار صهیونیست ابراز داشت با وجود اینکه پیام اصلی در عرضه این اطلاعات متوجه اسرائیل و بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر این رژیم است، اما انتشار این اطلاعات می‌تواند در راستای منافع امنیتی اسرائیل باشد، چرا که به این ترتیب آمریکایی‌ها حزب‌الله را به چالش می‌کشانند و ایران را در شرایط سخت قرار می‌دهند، چرا که نشان می‌دهند تنها با اسرائیل مواجه نیستند بلکه آمریکا نیز در این جبهه حضور دارد.
از همین منظر آلون بن دیوید تحلیلگر نظامی شبکه ده تلویزیون رژیم صهیونیستی نوشت که انتشار این خبر آمریکا را وارد معرکه بر ضد حزب الله لبنان می‌کند. بن دیوید تصریح کرد که انتشار روایت ترور مغینه به صورت هم‌زمان در 2 روزنامه بزرگ آمریکا نشان می‌دهد روند برنامه‌ریزی شده برای انتشار این خبر وجود دارد. وی بر خلاف دیدگاه‌های میلمان معتقد است که برخلاف داستان‌هایی که تاکنون در مورد ترور مغینه نوشته شده و حاوی اختلاف‌نظرها و پیشگویی های متعدد است، اما به نظر می‌رسد اطلاعات این دو روزنامه دقیق باشد.
این تحلیلگر صهیونیستی افزود که آمریکا از این نکته نمی‌ترسد که منبع اطلاعات خود را یک کارمند سابق در سی آی ای معرفی کند، چرا که به نظر می‌رسد این هجمه تبلیغاتی در وهله اول کاربرد داخلی دارد. سرویس‌های جاسوسی آمریکا اخیراً مجموعه ای از انتقادات تند را از سوی کمیسیون مجلس سنا به ویژه در زمینه نحوه تحقیق با افراد متهم به تروریسم در دولت‌های خارجی تحمل کرده است، انتشار این اخبار می‌تواند حاوی این مطلب باشد که سی آی ای می‌تواند برخی مسائل را به خوبی انجام دهد. اما با این حال اخبار مذکور آمریکا را وارد درگیری با حزب‌الله می‌کند، این در حالی است که این حزب پیشتر هرگز آمریکا را در این ترور متهم نکرده است.
بن دیوید ادامه داد که این گزارش پیامی تلویحی برای ایرانی‌ها نیز دارد، چرا که این گزارش مدعی است که آمریکایی‌ها مانع از ترور سردار سلیمانی فرمانده سپاه قدس جمهوری اسلامی ایران شده اند. شاید این موضوع برای مقایسه بین آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها مطرح شده باشد، چرا که بنا بر این ادعا آمریکایی‌ها به علت حضور سردار سلیمانی مانع از اجرای عملیات شدند، اما اسرائیلی‌ها با وجود اطلاع از حضور یک سردار ایرانی ، عملیات ترور جهاد مغنیه را متوقف نکردند. این روزنامه نگار صهیونیست همچنین گفت که انتشار این داستان در آمریکا البته ارتباطی به ترور جهاد مغنیه ندارد، چرا که دو روزنامه نگاری که این تحقیق را انجام دادند، از ماه‌ها پیش در این زمینه کار می‌کردند و چند هفته قبل از ترور مغنیه پسر با مقامات اسرائیلی نیز تماس گرفته بودند.
رانین برگمان تحلیلگر امنیتی روزنامه یدیعوت آحارونوت در این رابطه نوشت که از ماه‌ها پیش جف استاین از روزنامه نیوزویک و آدام گولدمن از روزنامه واشنگتن پوست دو روزنامه‌نگار برجسته آمریکایی متخصص در زمینه مسائل اطلاعاتی رقابت جدی در این زمینه را آغاز کرده بود، به اعتقاد استاین آمریکا عامل اساسی در ترور مغنیه بوده و به اعتقاد گولدمن واشنگتن شریک اصلی این ترور بوده است. با نزدیک شدن به هفتمین سالگرد این ترور 2 روزنامه نگار مذکور نتیجه تحقیقات مفصل خود در این عملیات از مرحله برنامه‌ریزی تا انفجار نهایی را منتشر کردند.
برگمان معتقد است که گزارش استاین در نیوزویک موساد را به عنوان شریک کوچک‌تر عملیات معرفی کرده و می‌نویسد که این سرویس جاسوسی هدف را برای سی ای ای تعیین کرد و آخرین گروهی بود که مغنیه را قبل از انفجار مشخص کرد، اما بیشتر این عملیات را سرویس جاسوسی آمریکا انجام داد، اما گولدمان معتقد است که این یک اقدام مشترک بود که هر کدام از شرکت کنندگان قدرت خود را روی میز قرار داده بود.
تحقیقات واشنگتن‌پست نشان می‌دهد که مغنیه شب پنجشنبه 18 فوریه سال 2008 بعد از خوردن شام در یک رستوران محلی به سمت خودروی خود در منطقه کفرسوسه در دمشق رفت، تیمی از مزدوران سیا در محل حضور داشتند و او را تعقیب کردند، وقتی که وی از کنار خودروی جیپ عبور کرد، بمب تعبیه شده در لاستیک زاپاس خودرو که در پشت خودرو قرار گرفته بود، منفجر شد و مغنیه فورا به شهادت رسید. گولدمن می نویسد که بمب را عناصر موساد که در تل‌آویو حضور داشتند درست کرده بودند و با تیم نظارت در دمشق نیز در ارتباط بودند.
روزنامه نیوزویک در این زمینه می‌نویسد: آمریکایی‌ها بمب را تولید کرده بودند و آن را از طریق اردن وارد سوریه کرده بودند. در شب عملیات یک تیم مشترک از عناصر سیا و موساد در محل حضور داشتند، یکی از عناصر موساد اعلام کرد که شخص مورد نظر همان مغینه است و همکار وی از سرویس‌های جاسوسی آمریکا ماده منفجره را فعال کرد.
در هر دو گزارش یک مسئول سابق در سرویس جاسوسی آمریکا می‌گوید که برنامه‌ریزی برای این عملیات به گونه‌ای بود که آمریکا هم می‌توانست به آن اعتراض کرده یا آن را لغو کند، اما نمی‌توانست آن را [به تنهایی] اجرا نماید.
این گزارش ادامه داد که آمریکا در تهیه بمب کمک کرد و آن را بارها در تأسیسات وابسته به سرویس‌های جاسوسی این کشور در کارولینای شمالی آزمایش کرد تا مطمئن شود شدت انفجار خیلی زیاد نیست و خسارت‌های جانبی به بار نخواهد آورد. این منبع اطلاعاتی می‌گوید مواد منفجره را حدود 25 بار منفجر کردند تا نسبت به دقیق بودن روند عملیات مطمئن شوند.
براساس این گزارش اسرائیلی‌ها پیشنهاد دادند که مغنیه در زمانی که به تنهایی پیاده‌روی می‌کند ترور شود، افسران سیا تصمیم گرفتند امنیت ساختمان نزدیک به ساختمانی که مغنیه در آن حضور دارد ، حفظ شود تا دقت در رصد و اجرای عملیات نیز بالاتر برود. پس از آن اسرائیلی‌ها پیشنهاد کردند عملیات از طریق قراردادن یک بمب بر روی دوچرخه یا موتورسیکلت انجام شود، اما آمریکایی‌ها این را نیز رد کردند.
گزارش مذکور روزنامه‌ها آمریکایی مدعی است که پس از اینکه برنامه‌ریزی کنندگان این عملیات مطمئن شدند که مواد منفجره مورد استفاده به کسی آسیب نمی‌رساند، آن را انجام دادند. برخی منابع اعلام کردند که سی آی ای چندین بار به این علت که شخصی با مغینه بوده یا با وی صحبت می کرده، در زمان رصد او از انجام عملیات چشم پوشی کرده است.
برگمان در پایان می نویسد که اگر این اطلاعات درست باشد، می‌تواند نشان دهنده عمق همکاری بین سرویس‌های جاسوسی آمریکا و اسرائیل در آن زمان باشد و همچنین میزان نزدیکی کاخ سفید و دفتر نخست‌وزیری رژیم اسرائیل و همچنین قدرت ارتباط اطلاعاتی بین محافل جاسوسی دو طرف را نشان دهد. ارتباطاتی که مائیر داگان رئیس وقت موساد و عاموس یادلین رئیس بخش اطلاعات نظامی اسرائیل (امان) با مایکل هایدین مدیر سرویس‌های جاسوسی آمریکا و همکاران وی داشتند، بی‌سابقه بود. البته این هم‌گرایی مدیون ارتباطات نزدیک بین آریل شارون و ایهود اولمرت با جرج بوش رئیس جمهور سابق آمریکا بود.
السفیر نوشت: به محض اینکه روزنامه واشنگتن پست از نقش آمریکا در ترور شهید عماد مغنیه در پایتخت سوریه پرده برداشت ، بسیاری از تحلیلگران امنیتی و نظامی اسرائیلی به بررسی معانی این اقدام پرداختند. برخی از تحلیلگران اعتقاد داشتند که افشای برخی اخبار در مورد نقش آمریکا در عملیات ترور برای اعلام این نکته است که اسرائیل نمی‌تواند بدون حضور آمریکا در منطقه عربی کاری انجام دهد، اما برخی دیگر اعتقاد دارند این گزارش برای کشاندن پای واشنگتن به درگیری با حزب‌الله است.
یوسی میلمان تحلیلگر مسائل امنیتی هفته نامه صهیونیستی معاریو در این رابطه نوشت که انتشار این اخبار اتفاقی نبود، بلکه کسانی که این اطلاعات را در روزنامه‌های واشنگتن پست و نیوزویک منتشر کردند ، می‌خواستند یک پیام را به اسرائیل و نخست وزیر آن برسانند که آن‌ها نمی‌توانند بدون آمریکا کاری از پیش ببرد.
میلمان که پیشتر به همراه دان رفیف یک روزنامه نگار آمریکایی کتابی را درباره عملیات ترور عماد مغنیه نوشته است ، ابراز داشت که برخی در آمریکا به دنبال سهم برداشتن از دستاورد این ترور هستند، حتی اگر این سهم ارائه اطلاعات غیر دقیق باشد. از دیدگاه این روزنامه نگار صهیونیست با وجود اینکه اخباری در مورد مشارکت طرف‌های دیگر از جمله سرویس‌های جاسوسی آمریکا و اردن در ترور مغنیه وجود دارد، اما موساد عنصر اساسی در عملیات ترور بود.
وی تصریح کرد مغنیه پیش از این که یک هدف آمریکایی باشد، هدف اسرائیل بود، البته دست آمریکایی‌ها نیز به خون وی آلوده است. میلمان این برداشت روزنامه‌های آمریکایی که سرویس‌های جاسوسی آمریکا مسئول اصلی ترور و موساد مسئول درجه دوم عملیات ترور بود را رد کرد.
این خبرنگار صهیونیست ابراز داشت با وجود اینکه پیام اصلی در عرضه این اطلاعات متوجه اسرائیل و بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر این رژیم است، اما انتشار این اطلاعات می‌تواند در راستای منافع امنیتی اسرائیل باشد، چرا که به این ترتیب آمریکایی‌ها حزب‌الله را به چالش می‌کشانند و ایران را در شرایط سخت قرار می‌دهند، چرا که نشان می‌دهند تنها با اسرائیل مواجه نیستند بلکه آمریکا نیز در این جبهه حضور دارد.
از همین منظر آلون بن دیوید تحلیلگر نظامی شبکه ده تلویزیون رژیم صهیونیستی نوشت که انتشار این خبر آمریکا را وارد معرکه بر ضد حزب الله لبنان می‌کند. بن دیوید تصریح کرد که انتشار روایت ترور مغینه به صورت هم‌زمان در 2 روزنامه بزرگ آمریکا نشان می‌دهد روند برنامه‌ریزی شده برای انتشار این خبر وجود دارد. وی بر خلاف دیدگاه‌های میلمان معتقد است که برخلاف داستان‌هایی که تاکنون در مورد ترور مغینه نوشته شده و حاوی اختلاف‌نظرها و پیشگویی های متعدد است، اما به نظر می‌رسد اطلاعات این دو روزنامه دقیق باشد.
این تحلیلگر صهیونیستی افزود که آمریکا از این نکته نمی‌ترسد که منبع اطلاعات خود را یک کارمند سابق در سی آی ای معرفی کند، چرا که به نظر می‌رسد این هجمه تبلیغاتی در وهله اول کاربرد داخلی دارد. سرویس‌های جاسوسی آمریکا اخیراً مجموعه ای از انتقادات تند را از سوی کمیسیون مجلس سنا به ویژه در زمینه نحوه تحقیق با افراد متهم به تروریسم در دولت‌های خارجی تحمل کرده است، انتشار این اخبار می‌تواند حاوی این مطلب باشد که سی آی ای می‌تواند برخی مسائل را به خوبی انجام دهد. اما با این حال اخبار مذکور آمریکا را وارد درگیری با حزب‌الله می‌کند، این در حالی است که این حزب پیشتر هرگز آمریکا را در این ترور متهم نکرده است.
بن دیوید ادامه داد که این گزارش پیامی تلویحی برای ایرانی‌ها نیز دارد، چرا که این گزارش مدعی است که آمریکایی‌ها مانع از ترور سردار سلیمانی فرمانده سپاه قدس جمهوری اسلامی ایران شده اند. شاید این موضوع برای مقایسه بین آمریکایی‌ها و اسرائیلی‌ها مطرح شده باشد، چرا که بنا بر این ادعا آمریکایی‌ها به علت حضور سردار سلیمانی مانع از اجرای عملیات شدند، اما اسرائیلی‌ها با وجود اطلاع از حضور یک سردار ایرانی ، عملیات ترور جهاد مغنیه را متوقف نکردند. این روزنامه نگار صهیونیست همچنین گفت که انتشار این داستان در آمریکا البته ارتباطی به ترور جهاد مغنیه ندارد، چرا که دو روزنامه نگاری که این تحقیق را انجام دادند، از ماه‌ها پیش در این زمینه کار می‌کردند و چند هفته قبل از ترور مغنیه پسر با مقامات اسرائیلی نیز تماس گرفته بودند.
رانین برگمان تحلیلگر امنیتی روزنامه یدیعوت آحارونوت در این رابطه نوشت که از ماه‌ها پیش جف استاین از روزنامه نیوزویک و آدام گولدمن از روزنامه واشنگتن پوست دو روزنامه‌نگار برجسته آمریکایی متخصص در زمینه مسائل اطلاعاتی رقابت جدی در این زمینه را آغاز کرده بود، به اعتقاد استاین آمریکا عامل اساسی در ترور مغنیه بوده و به اعتقاد گولدمن واشنگتن شریک اصلی این ترور بوده است. با نزدیک شدن به هفتمین سالگرد این ترور 2 روزنامه نگار مذکور نتیجه تحقیقات مفصل خود در این عملیات از مرحله برنامه‌ریزی تا انفجار نهایی را منتشر کردند.
برگمان معتقد است که گزارش استاین در نیوزویک موساد را به عنوان شریک کوچک‌تر عملیات معرفی کرده و می‌نویسد که این سرویس جاسوسی هدف را برای سی ای ای تعیین کرد و آخرین گروهی بود که مغنیه را قبل از انفجار مشخص کرد، اما بیشتر این عملیات را سرویس جاسوسی آمریکا انجام داد، اما گولدمان معتقد است که این یک اقدام مشترک بود که هر کدام از شرکت کنندگان قدرت خود را روی میز قرار داده بود.
تحقیقات واشنگتن‌پست نشان می‌دهد که مغنیه شب پنجشنبه 18 فوریه سال 2008 بعد از خوردن شام در یک رستوران محلی به سمت خودروی خود در منطقه کفرسوسه در دمشق رفت، تیمی از مزدوران سیا در محل حضور داشتند و او را تعقیب کردند، وقتی که وی از کنار خودروی جیپ عبور کرد، بمب تعبیه شده در لاستیک زاپاس خودرو که در پشت خودرو قرار گرفته بود، منفجر شد و مغنیه فورا به شهادت رسید. گولدمن می نویسد که بمب را عناصر موساد که در تل‌آویو حضور داشتند درست کرده بودند و با تیم نظارت در دمشق نیز در ارتباط بودند.
روزنامه نیوزویک در این زمینه می‌نویسد: آمریکایی‌ها بمب را تولید کرده بودند و آن را از طریق اردن وارد سوریه کرده بودند. در شب عملیات یک تیم مشترک از عناصر سیا و موساد در محل حضور داشتند، یکی از عناصر موساد اعلام کرد که شخص مورد نظر همان مغینه است و همکار وی از سرویس‌های جاسوسی آمریکا ماده منفجره را فعال کرد.
در هر دو گزارش یک مسئول سابق در سرویس جاسوسی آمریکا می‌گوید که برنامه‌ریزی برای این عملیات به گونه‌ای بود که آمریکا هم می‌توانست به آن اعتراض کرده یا آن را لغو کند، اما نمی‌توانست آن را [به تنهایی] اجرا نماید.
این گزارش ادامه داد که آمریکا در تهیه بمب کمک کرد و آن را بارها در تأسیسات وابسته به سرویس‌های جاسوسی این کشور در کارولینای شمالی آزمایش کرد تا مطمئن شود شدت انفجار خیلی زیاد نیست و خسارت‌های جانبی به بار نخواهد آورد. این منبع اطلاعاتی می‌گوید مواد منفجره را حدود 25 بار منفجر کردند تا نسبت به دقیق بودن روند عملیات مطمئن شوند.
براساس این گزارش اسرائیلی‌ها پیشنهاد دادند که مغنیه در زمانی که به تنهایی پیاده‌روی می‌کند ترور شود، افسران سیا تصمیم گرفتند امنیت ساختمان نزدیک به ساختمانی که مغنیه در آن حضور دارد ، حفظ شود تا دقت در رصد و اجرای عملیات نیز بالاتر برود. پس از آن اسرائیلی‌ها پیشنهاد کردند عملیات از طریق قراردادن یک بمب بر روی دوچرخه یا موتورسیکلت انجام شود، اما آمریکایی‌ها این را نیز رد کردند.
گزارش مذکور روزنامه‌ها آمریکایی مدعی است که پس از اینکه برنامه‌ریزی کنندگان این عملیات مطمئن شدند که مواد منفجره مورد استفاده به کسی آسیب نمی‌رساند، آن را انجام دادند. برخی منابع اعلام کردند که سی آی ای چندین بار به این علت که شخصی با مغینه بوده یا با وی صحبت می کرده، در زمان رصد او از انجام عملیات چشم پوشی کرده است.
برگمان در پایان می نویسد که اگر این اطلاعات درست باشد، می‌تواند نشان دهنده عمق همکاری بین سرویس‌های جاسوسی آمریکا و اسرائیل در آن زمان باشد و همچنین میزان نزدیکی کاخ سفید و دفتر نخست‌وزیری رژیم اسرائیل و همچنین قدرت ارتباط اطلاعاتی بین محافل جاسوسی دو طرف را نشان دهد. ارتباطاتی که مائیر داگان رئیس وقت موساد و عاموس یادلین رئیس بخش اطلاعات نظامی اسرائیل (امان) با مایکل هایدین مدیر سرویس‌های جاسوسی آمریکا و همکاران وی داشتند، بی‌سابقه بود. البته این هم‌گرایی مدیون ارتباطات نزدیک بین آریل شارون و ایهود اولمرت با جرج بوش رئیس جمهور سابق آمریکا بود.
الزامات قانونی مبارزه با پولشویی؛
واریز وجه معامله به کارت بانکی نفر سوم ممنوع شد
از شایعه تا واقعیت؛
ماجرای حرکات موزون خواننده معروف زن روی نمادی از کعبه چه بود؟+ فیلم
