هاآرتص در ادامه بیان داشت: نصرالله در سخنرانی 15 ژانویه تهدید کرده بود از تمام جبهه‌ها (یعنی حتی از داخل خاک سوریه) علیه اسرائیل حملاتی را ترتیب خواهد داد. سخنرانی نصرالله ظرف مدت سه روز با حملات هوایی از بخش سوریِ بلندی‌های جولان پاسخ داده شد؛ حملاتی که به اسرائیل نسبت داده شد و در آن شش نظامی حزب‌الله و یک فرماندۀ ایرانی به شهادت رسیدند. سپس حزب‌الله این حملات را با موشکی ضدتانک در منطقۀ "هار داو" پاسخ داد که در آن یک افسر و یک سرباز ارتش جنگ رژیم صهیونیستی کشته شدند.

نصرالله در سخنرانی‌اش در بیروت تلاش کرد تا به مقایسۀ بین عمل و عکس‌العمل بپردازد؛ او گفت رژیم صهیونیستی مبارزان ما را با موشک کشت و حالا حزب‌الله هم متقابلا عمل مشابه را انجام داد. در هر دو مورد وسایل نقلیه در زمان مشابهی از روز مورد اصابت قرار گرفتند.

هاآرتص می‌افزاید: "این واقعیت که حزب‌الله حداقل 5 موشک ضدتانک کورنت را شلیک کرد نشانگر این است که این سازمان سعی در آن داشته است تعداد بیشتری از اسرائیلی‌ها را بکشد. محدودیت نسبی صورت پذیرفته توسط حزب‌الله (بیشتر از یک انتقام، کمتر از جنگ)، در انتخاب هدفی نظامی در جبهه‌ای شناخته شده و محدود (هار داو) و در اجتناب از گرفتن اسیر به خوبی نشان داده شده است.

دو پیام در خود سخنرانی مشخص است. اولین پیام تغییر در قوانین بازی و مهم‌تر تغییر در به کارگیری - که در عمل سخنرانی‌های پیشین نصرالله در طول سال گذشته قابل توجه بود - مرزهای لبنان و سوریه بعنوان جبهه‌ای متحد و واحد در نبرد مقابل رژیم صهیونیستی بود. نصرالله در سخنرانی‌اش تاکید کرد: "این حق قانونی ماست که از هر جایی و  در هر زمانی و به هر طریقی با تجاوزات رژیم صهیونیستی مقابله کنیم... بازی‌ای که در آن تو حمله کنی و ما پاسخ دهیم به پایان رسیده است." به عبارت دیگر، حزب‌الله اعلام کرده است که اکنون آزاد است که هر عملیاتی را از هر جبهه‌ای که می‌خواهد انجام دهد. این جبهه‌ها شامل بلندی‌های جولان و هم‌چنین هار داو می‌شود.

دومین پیام که در ارتباط با پیام نخست است آن است که سوریه، ایران و حزب‌الله متحد هستند. نصرالله در سخنرانی‌اش اظهار داشت که رژیم صهیونیستی انتظار داشت حزب‌الله حضورش و مسئلۀ مربوط به فرماندۀ ایرانی در جولان را پنهان کند، اما حزب‌الله از آنجا که به آنچه انجام داده است افتخار می‌کند دقیقا برعکس عمل کرد.

حضور هیئت ایرانی در این تجمع در بیروت نیز مشخس بود، مسئله‌ای که در دفعات پیش رخ نداده بود. مسئلۀ دیگری که گفته نشد آن بود که آیا پاسخِ حزب‌الله پاسخ نهاییِ متحدش هم بود یا خیر - آیا ایران پاسخ موشکی حزب‌الله به رژیم صهیونیستی را پاسخی کافی به شهادت فرمانده‌اش می‌داند؟

هاآرتص در پایان نوشت: "اسرائیل ماه‌هاست که مدعی است ایران و حزب‌الله مسئول حمله‌ها علیه اسرائیل از بخش سوریِ بلندی‌های جولان هستند. پاسخ آنها پس از این حمله این ادعا را تقویت می‌کند. اما اگر اسرائیل امید داشت که کشتن فرماندۀ عملیات حزب‌الله در جولان نقطۀ پایانی بر حمله‌های متقابل از مرز است، می‌توان نتیجه گرفت که نتیجه کاملا برعکس بوده است: عزم جدی‌تر ایران و حزب‌الله در استفاده از این مرز برای انجام حملات علیه اسرائیل. نشریات لبنانی در هفته‌های اخیر گزارشات مفصلی دربارۀ فعالیت‌های حزب‌الله و سپاه پاسداران در بخش‌های جنوبی سوریه منتشر کردند.

انتهای پیام/