در واقع چاقی موضعی در نواحی مختلف بدن است که باعث شده این افراد اندام نامتناسبی داشته باشند.

بدون شک دلیل اصلی اضافه وزن افراد، نداشتن تناسب بین کالری دریافتی و کالری مصرفی آنهاست که این کالری اضافی به صورت چربی در شکم، پهلو، ران و باسن جمع می‌شود. البته نظریه‌های متفاوتی در مورد چگونگی انباشته شدن چربی در بدن وجود دارد، اما نکته مهم این است که گاهی چربی‌ها به انباشته شدن در یک منطقه خاص تمایل دارند و همین موضوع باعث بروز چاقی‌های موضعی می‌شود.

از طرفی این نوع چاقی‌ها در سنین کودکی هم دیده می‌شوند، ولی بعد از دوران بلوغ بیشتر بروز می‌کنند و آب کردن‌شان هم کار بسیار سختی است و با ورزش یا رژیم صرف نمی‌توان از شر آنها خلاص شد.

چاقی موضعی ارثی است؟

دکتر علی‌اکبر رمضانی، متخصص تغذیه در گفت‌وگو با جام‌جم می‌گوید: براساس پژوهش‌های مختلف، وراثت در ایجاد چاقی موضعی تأثیر چندانی ندارد و نوع تغذیه و سبک زندگی افراد است که باعث تجمع چربی در نواحی مختلف بدن می‌شود. به عبارت دیگر، وراثت فقط در نوع چاقی موثر است به طوری که کالری دریافتی اضافی خانم‌ها در ناحیه شکم، باسن و بازوها انباشته می‌شود، اما در آقایان بیشتر، بحث چاقی شکمی مطرح است. همچنین مطالعات علمی نشان می‌دهند افرادی که به صورت بی‌رویه از قرص‌های ضدبارداری، آرامبخش و قرص‌های ضداشتها مصرف می‌کنند، ممکن است بعد از مدتی دچار چاقی موضعی در ناحیه شکم و بازو شوند.

آب کردن چربی‌های موضعی

به گفته دکتر سعیده منصوریان، متخصص طب فیزیکی مصرف روزانه شش تا هشت لیوان آب برای افزایش متابولیسم بدن در از بین بردن چاقی موضعی موثر خواهد بود، اما بدون شک تاثیر ورزش از همه آنها بیشتر است. به عبارت دیگر، ورزش، بخش بسیار مهمی از برنامه کنترل وزن است و اولین و بهترین پیشنهاد برای خلاصی از شر چاقی‌های موضعی محسوب می‌شود.

در واقع با انجام نرمش‌های ملایم هنگام شروع کار و سپس انجام ورزش‌های استقامتی، مثل دویدن با ریتم آرام و شنا کردن، حتی بدون رژیم دو تا سه کیلوگرم از وزن بدن شما پس از مدتی کاهش می‌یابد. در واقع انجام این دو ورزش به ظاهر ساده علاوه بر کاهش وزن و رفع چاقی‌های عمومی به طور خاص باعث آب شدن چربی‌های ناحیه شکم، ران و باسن می‌شود.

پس اگر دچار اضافه وزن در این نواحی هستید، پیاده‌روی و شنا ازجمله بهترین گزینه‌هاست؛ البته به شرطی که تا یک ساعت بعد از ورزش چیزی نخورید و فقط آب بنوشید. از طرفی رفع چاقی‌های موضعی بسیار سخت‌تر از کاهش وزن و لاغری عمومی است چرا که چربی‌های ناحیه شکم و باسن بیشتر از آنچه فکرش را بکنید، مقاوم است و فقط با رژیم از بین نمی‌رود.

بنابراین فقط با ورزش‌های مناسب است که می‌توانید با چاقی‌های موضعی خداحافظی کنید.‌ شاید در ابتدای شروع ورزش، وزن شما کاهش پیدا نکند که دلیل آن جایگزینی بافت ماهیچه‌ای به جای چربی است، ولی پس از مدتی گردش خون ماهیچه بیشتر می‌شود و بدن از ذخایر چربی برای تأمین انرژی استفاده می‌کند.

حالا اگر شما در این مرحله یک ورزش خاص را برای کوچک کردن یک ناحیه از بدن انجام دهید، بعد از گذشت یک تا دو ماه موفق به خرد کردن چربی‌های آن ناحیه و به مرور شاهد کاهش سایز خواهید بود. البته هنگام ورزش برای آب کردن چربی‌های موضعی باید به انجام حرکات ورزشی خوب فکر کنید و آنها را با دقت و درست انجام دهید تا به نتیجه دلخواه برسید. همچنین نباید فراموش کنید هر چه چاقی موضعی بیشتر باشد، مدت زمان آب کردن چربی‌های آن ناحیه هم بیشتر است.

درمان چاقی موضعی با لیزر

هم‌اکنون لیپولیزر، تکنیکی جدید برای لاغری موضعی و رفع سلولیت است، اما بسیاری از متخصصان معتقدند این موضوع برخلاف تبلیغات موجود همیشه هم بی‌خطر نیست. به کمک این روش، لیزر به عمقی‌ترین لایه پوست نفوذ می‌کند که در آن سلو‌ل‌های چربی قرار دارند.

گرمای حاصل از لیزر غشای سلولی سلول‌های چربی را می‌شکند و باعث آب شدن آنها و دفعشان از طریق ادرار می‌شود. همچنین گرما محرک کلاژن‌سازی در پوست است و کشیدگی پوست، رفع چین و چروک‌های پوستی و رفع سلولیت را به همراه دارد.

دکتر آمنه عسگری، متخصص پوست در گفت‌وگو با جام‌جم می‌گوید: لیپولیزر به افرادی پیشنهاد می‌شود که دچار چاقی موضعی هستند، اما به هر دلیلی با رژیم درمان نمی‌شود. البته قبل از انجام این تکنیک باید روی فرد متقاضی لاغری یکسری آزمایشات پزشکی صورت بگیرد و سپس لیپولیزر در اتاقی مجهز شبیه اتاق عمل که ضدعفونی شده است، انجام می‌پذیرد.

پس از انجام لیپولیزر که معمولا با بی‌حسی موضوعی همراه است، فرد تا یک هفته احساس درد دارد و تا 15 روز رفتن به حمام و سونا یا انجام حرکات ورزشی برای او ممنوع می‌شود. البته نتیجه استفاده از لیزر برای لاغری موضعی دائمی نیست و اگر حواستان به کالری‌های مصرفی و فعالیت فیزیکی روزانه نباشد، اضافه وزن‌تان برمی‌گردد.