به گزارش
خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران، موضوع از آنجا آغاز شد که کارلوس کیروش سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شد و سکان هدایت ملیپوشان کشورمان را به دست گرفت، از کنار گذاشتن امثال مهدی رحمتیها گرفته تا پافشاری بر حضور برخی از بازیکنان در تیم ملی که شاید بهتر از آنها نیز درلیگ برتر فوتبال ایران مشغول به فعالیت هستند البته نباید زیاد تند رفت و کارهای خوب سرمربی پرتغالی را نادیده گرفت زیرا از جمله برخی از کارهای شاخص کیروش را که از آن جمله میتوان به شناسایی بازیکنان دو رگه ایرانی مثل اشکان دژآگه که الحق و الانصاف برای تیم ملی بسیار با تعصب بازی کرد، رضا قوچاننژاد که گلهای حساسی را برای ما به ثمر رساند، دانیال داوری، هاسه گاوا، شاپورزاده و بیت آشور که آنچنان هم به کار تیم ملی ایران نیامدند و کنار گذاشته شدند اشاره کرد.
به هر ترتیب تیم ملی فوتبال ایران با هر کم و کاستی که بود راهی جام جهانی شد البته کمی هم باید حق را به کیروش داد چرا که ما بازی تدارکاتی دست و حسابی نه پیش از جام جهانی و نه پس از آن نداشتیم و نتوانستیم برای هماهنگی بیشتر اعضای تیم ملی فوتبال کشورمان دیدار تدارکاتی مناسبی فراهم کنیم و به تعبیر کیروش ما پس از جام جهانی نیز به خواب فرو رفتیم و به جای آنکه بیشتر کار کنیم بیشتر توقف کردیم.
در همین اثنا بود که کی روش از علی کریمی دعوت کرد تا به عنوان همکار وی در کنار سایر اعضای کادر فنی به ملی پوشان ایران کمک کند اما تعداد روزهای حضور این اسطوره فوتبال کشورمان در اردوی ملی پوشان حتی به عدد 100 هم نرسیده بود و پیش از آنکه تیم ملی راهی استرالیا شود به یکباره علی کریمی به دلایلی خاصی از همراهی ملی پوشان کنارهگیری کرد و هیچ حرفی هم مبنی بر عدم همکاری با کیروش نزد تا در اردوی تیم ملی آرامش حکمفرما باشد.
شایدعلت این جدایی کریمی از تیم ملی بدین خاطر بود که جادوگر دست کی روش را از پیش خوانده بود و میدانست که تیم ملی ایران نمیتواند با نتیجه دلخواه مردم به میهن بازگردد البته حرف و حدیثها برای جدایی کریمی از تیم ملی بسیار بود برخی می گفتند که وی به دلیل کنارگذاشتن محمد نوری از تیم ملی با کیروش همکاری نکرد، برخی اشاره داشتند که سرمربی پرتغالی فقط به یکسری از بازیکنان مورد اعتماد خود بها میدهد به همین خاطر علی کریمی اردوی تیم ملی را ترک کرده و ... شاید هم شماره 8 سابق تیم ملی ایران هم با امیر قلعه نویی سرمربی تیم فوتبال استقلال موافق بوده که تیم ملی پلن B برای احیای بازیهای خود نداشته و فقط از طریق سانتر از جناحین و بازی با تک مهاجم نتایج مورد قبول خود را به دست آورده است و اگر هم بیشتر به بازیهای تیم ملی فوتبال ایران در جام ملتهای آسیا دقت کنیم میبینیم که به غیر از گل احسان حاج صفی و سردار آزمون و شجاعی که با ضربه پا زده شد مابقی گلهای تیم ایران با ضربه سر راهی دروازه حریفان شده و به نوعی کیروش قصد داشته تا فوتبالی همچون لیگ جزیره در این دوره از رقابتهای جام ملتهای آسیا به نتایج مورد نظر خود دست پیدا کند اما اینکه چرا ما مقابل تمامی تیمهای حریف با یک سیستم تک مهاجم و حضور دو هافبک دفاعی به میدان میرفتیم نیز جای سوال دارد که چرا سیستم بازی ایران تغییر نمیکرد، ای کاش کیروش سایر بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران را هم میدید تا بتواند لااقل با تغییر سیستم، نتیجه لازم را برای شاد کردن دل مردم ایران به دست آورد، شاید دعوت از خلعتبریها، پیام صادقیانها، ابراهیم شکوریها، شهباززادهها، عالیشاهها، هادی عقیلیها، محمد نوریها یا بازی دادن به امثال امید ابراهیمیها که ذخیره بازیکنی مثل جواد نکونام هستند میتوانست به کمک ما بیاید، اشاره کردم به امید ابراهیمی زیرا وی به طور حتم توانایی و انگیزه لازم را دارد تا به جای جواد نکونام در تیم ملی بازی کند و بدین خاطر نیز به تیم ملی فوتبال ایران دعوت شده است، همانطور که در تیمهای بزرگی مثل بارسلونا که راکیتیچ برای کاتالانها به میدان میرود و ژاوی هرناندز که یکی از اسطورههای فوتبال اسپانیاست بر روی نیمکت ذخیره مینشیند تا وی بدرخشد اما متأسفانه در تیم ملی فوتبال ایران اینگونه نیست و ما به جای آنکه از هر حیث از فوتبال دنیا چه از لحاظ سخت افزاری ، نرم افزاری ، منابع و امکانات و... الگو برداری کنیم تنها یاد گرفتیم پول خوب و حرفهای در ازای بازیهای غیر حرفهای دریافت کنیم البته آن هم از پول بیتالمال که هر چقدر هم در فوتبال صرف میشود فایدهای ندارد.
گویی تمام این پولها در چاهی ریخته میشود که عمق آن مشخص نیست، برخی از کارشناسان فوتبال ایران معتقدند که مربیان داخلی نیز همان کاری را هم که کیروش انجام میدهد را میتوانند برای تیم ملی پیادهسازی کند، شاید انتخاب مربیان موفق و منظم و با اخلاق در فوتبال ایران نیز بتواند تسکینی باشد برای درمان درد تیم ملی فوتبال ایران تا شاید بتوان با وجود این مربیان وطنی مردم کشورمان را دلشاد کرد.
انتهای پیام/